Italië met hindernissen Den Bosch – Ik heb een mooie vakantie gehad. Italië is een heel mooi land en het weer was uitstekend. Het hotel was prima en mooi en had 3 sterren, het eten was heel lekker en het personeel heel onvriendelijk tegen de Nederlanders. De eerste overnachting in Zwitserland was perfect. Daarna koos onze chauffeur Martin om over de Sint Gotthart de rijden. Dat is mooier dan onder door de tunnel. De bus was een zeven maanden oude Mercedes Benz. We reden 2100 meter hoog toen de turbo van de bus erg ging roken. Het werd steeds erger en de mensen achter in de bus raakten in paniek. Uiteindelijk moesten we allen snel de bus verlaten. Wat je toen pas echt zag, was onverstelbaar: een grote dikke mist. De 49 passagiers moesten snel naar de overkant van de weg en langzaam zagen we de rook wegtrekken. Wat nu? De turbo bleek helemaal verbrand en de bus kon niet meer gebruikt worden. Politie erbij! Wij moesten plus minus een kilometer met z'n allen lopen naar een restaurant. Niet ver dachten wij. Maar we konden het niet bereiken via de weg. Dus eerst over beekjes en gladde keien afdalen naar de weg daaronder. Voor sommigen was het al te veel, maar er was geen keus. Om verder sneller weg te komen, hebben we een auto aangehouden met een jong Duits stelletje erin. Zij hebben de meest moeilijke mensen naar het restaurant gebracht. De rest heeft het, net als ik natuurlijk, op eigen kracht gehaald. Nu was het wachten op bericht van de chauffeur. Martin moest bij de bus met bagage blijven. Om 12.15 uur vlogen wij uit de bus en om 13.30 uur zaten we bij elkaar voor het restaurant. Het uitzicht was fantastisch, de zon bloedheet, de wind heel fris en de honger heel groot. Het worstje met een snee brood was omgerekend van Zwitserse franc €4. Om 17.15 uur kwam er een Zwitserse bus voor om ons door te rijden naar Andorra. Eerst natuurlijk terug naar onze eigen bus om de bagage ophalen. We arriveerden om 21.30 uur in het hotel, geen etensstop gehad en in het hotel was ook niks meer te eten. Uitpakken en het stad(je) in en proberen wat eten te scoren. Het was moeilijk, maar is wel gelukt. Zondag stond als vrije dag gepland. Dus lekker over het strand gelopen en de boel verkend. Een heerlijke warme lunch genoten in het hotel, dat was voor de gemiste maaltijd van zaterdag. Maandag geen bus, geen Martin, geen excursie, dus een vrije dag. Dinsdag hetzelfde. In de avond kwam het bericht dat de bus gemaakt was en naar het hotel kwam. Woensdag maakten we een heel mooie excursie. We genoten in mooi Genua, een historische handelsstad. Daarna een boottocht vanaf Rapallo naar Portofino, een van de meest gefotografeerde plaatsen ter wereld. Daar heb ik gezien waarom: prachtige kleine winkelstraatjes met olijf - en ananasbomen. Donderdag naar Monaco en Monte-Carlo. Daar bezocht ik een prachtige tuin. Het was bovendien heel warm weer. Ik had dus twee mooie vakantiedagen achter de rug. Maar het noodlot had voor ons nog meer in petto. Op vrijdag – de laatste vakantiedag – ging het weer mis. Opnieuw kwam er politie bij, maar nu in negatieve zin. Maar dat verhaal vertel in m’n volgende stukje. Wordt vervolgd. Een bijdrage van Annefien

---