Afternoon tea Pine Cottage – De nationale drank van Engeland is zonder twijfel thee. Het is een drank waar heel wat rituelen, gewoonten en mythen over de ronde doen. Onze gastvrouw in lunchroom ‘the Corner House’ is van mening dat thee zonder melk uitsluitend door barbaren wordt gedronken. In haar zaak klinkt muziek van een 78-toerenplaat. Haar man, een statige grijsaard, draagt een dubbel knoopscolbert en is ouderwets diplomatiek. ”Het water in Engeland is niet zo goed als in Nederland. Dus moeten wij er wel melk bij doen”, verontschuldigt hij zich. Aan het gezicht van zijn vrouw zie ik dat hij jokt. Een leugentje voor de lieve vrede. Wij weten intussen dat we barbaren zijn. Ik informeer naar de gebruiken rond de thee als hij het blad met de theespullen op ons tafeltje in de zon zet. ”‘Afternoon Tea’ als maaltijd is in Engeland in 1840 geïntroduceerd door Anna, de zevende hertogin van Bedford”, vertelt hij. ”De hertogin kreeg rond een uur of vier altijd wat trek. De avondmaaltijd werd zoals toen gebruikelijk was, pas om acht uur geserveerd. Er zat dus nogal wat tijd tussen de lunch en het diner”, gaat hij op rustige toon verder. Corien schenkt intussen de thee in en wacht op het vervolg. ”De hertogin liet een blad met thee, brood & boter en cake naar haar kamer brengen. Het werd een gewoonte waar ze later ook vrienden voor uitnodigde” voegt hij aan zijn relaas toe. ”Zo kwam de theepauze in heel Engeland in de mode”, vul ik hem aan. De man knikt. ”In de jaren na 1880 begon de upper-class en de society zich zelfs om te kleden voor de ‘afternoon tea’. De thee werd meestal tussen vier en vijf gedronken in de salon (drawing room) en gaf de gastvrouw de gelegenheid om haar goede smaak en beschaving te tonen”, maakt hij zijn verhaal rustig af. Ook wij krijgen bij onze ‘afternoon tea’ scones met clotted cream en jam. Ik vond het een mooi verhaal en geniet des te meer van mijn ‘afternoon tea’.

---