woensdag 1 juni 2011

Vriendelijk knikken

Ashford – Er zijn heel wat redenen om een bezoekje te brengen aan Canterbury. Corien & ik zijn vaker in deze stad in Kent geweest, maar besloten om afgelopen zondag onze kennismaking met de stad te vernieuwen. Zoals ik al zei zijn er veel redenen en bezienswaardigheden om hier heen te rijden. Je zou denken dat op zondag de kathedraal de grootste aantrekkingskracht heeft, maar dat bleek toch niet zo te zijn. De meeste bezoekers waren op weg naar het gebouw gestrand in een van de vele winkelstraatjes. Wij bereikten de kathedraal wel.

Veel kerken in Engeland, maar ook in ons land, hebben een groepje mensen, meestal zijn het middelbare vrouwen, die zorgen voor de bloemen in de kerk. Elke zondag staat er een verse bos bloemen, die qua kleur ook nog aansluit bij de gebeurtenissen van het kerkelijk jaar. Deze kerk heeft meer dan een groepje. Het heeft een Cathedral Flower Guild. Enkele leden daarvan ontworpen een Paastuin. Samen met leden van de Cathedral Works’ Department bouwden ze die in een van de perken van de kerk. Dat is nog eens wat anders dan een bos bloemen in de juiste kleur. Omdat Pasen al achter de rug is, was het bord bij de tuin weggehaald. De bezoekers liepen er dan ook achteloos aan voorbij. Kruis en graf staan in deze Paastuin vlak bij elkaar. Een suggestie die ze waarschijnlijk hebben opgedaan in het evangelie van Johannes.

Wat de schrijver van dat evangelie niet kon bevroeden is, dat nu twee millennia later er audio-rondleidingen in het Engels, Nederlands, Frans, Duits, Spaans, Italiaans en Japans beschikbaar zijn. Er zijn winkels met boeken, cadeaus, souvenirs, ansichtkaarten en nog veel meer artikelen met de kathedraal als onderwerp. Maar het blijft een kerk en er is dus ook een bordje waarop staat te lezen dat je altijd een beroep kunt doen op een priester. Ik heb er een paar gezien. Vriendelijke in het zwart geklede mannen. Niemand vroeg hen iets. Ze behoefden alleen maar vriendelijk te knikken.

Geen opmerkingen: