vrijdag 10 juni 2011

Voor geluk de heuvel op

Clovelly – Er zijn plaatsen waar de tijd heeft stilgestaan. Plaatsen waar nooit een fiets, een auto, een bus of een tram door de straten reed. Clovelly is een plaats aan de kust van Noord-Devon met witte huisjes waar al eeuwen lang niets is veranderd. Willen de mensen dan niet meedoen aan de vooruitgang? Willen misschien wel, maar ze kunnen niet. Clovelly is een dorpje met smalle steile straatjes met keitjes aan de donker blauwe kust van Devon. De straatjes zijn simpelweg te smal en de steil voor auto’s. Eeuwen lang vond het transport plaats met ezels. De dieren zijn er nog, maar worden niet meer voor transport gebruikt. In de zomer kunnen kinderen er een ritje op maken. Het vervoer heeft nu plaats met behulp van sleeën. Met mankracht worden de houten sleeën over kinderkopjes getrokken. Alles komt om op die manier het dorp binnen. De melkboer heeft een slee, de nieuwe meubeltjes worden per slee afgeleverd, net als het materiaal voor een kleine verbouwing.
Ik wist dat het klein, smal en steil was in Clovelly, maar schrok toch wel even toen ik mijn auto buiten het dorp moest parkeren. “Hoe kom ik met twee koffers bij mijn hotel?” vroeg ik de bewaker op het parkeerterrein. Hij keek enigszins meewarig naar me en zei: “Sjouwen”. Ik belde vanaf het parkeerterrein met het hotel en vroeg of men iemand wilde sturen om de koffers op te halen. “De jongen heeft op woensdag zijn vrije dag. Sorry, voor het ongemak”, was het antwoord van de juffrouw aan de andere kant. “Hoever is het?” vroeg ik angstig. “Ongeveer 400 meter”, was het antwoord. Dat bleek te kloppen, maar het was toch een hele tocht de heuvel op met twee koffers.

In het hotel bood het meisje opnieuw haar verontschuldigingen aan en verzekerde me dat als we weer vertrokken de koffers voor ons naar de auto zouden worden gebracht. Na een kop thee in de lounge van het hotel waren we weer voldoende op krachten om het dorp te verkennen. Omdat er helemaal geen auto’s of andere vervoersmiddelen zijn, lijkt het net of ons hotel in een opluchtmuseum staat. Vooral ’s avonds valt de stilte in het dorp op. Er is absoluut geen verkeerslawaai. Het dorp is een prachtig romantisch decor voor een trouwerij. The New Inn Hotel waar wij logeren is dan ook al voor een heel jaar elk weekend volgeboekt met huwelijksreizen en trouwerijen. Soms moet je voor je geluk de heuvel op.

Geen opmerkingen: