De geur van vroeger Leiden – Hoewel er veel is veranderd in mijn geboortestad Leiden, valt me dat niet eens zo erg op als ik er wandel. Het valt eigenlijk pas op als er iets hetzelfde is gebleven. Dat overkwam me gisteren toen ik op weg naar het Rapenburg door de Bakkersteeg wandelde. Tegenover mijn geboortehuis bevond zich indertijd de schoenmakerij van J. Zierikzee. Het bedrijf was er al sinds 1937 gevestigd. Het was een pleisterplaats voor de kinderen uit de straat. De werkbank waaraan de schoenmakers zaten stond voor het raam. In de zomer stonden die ramen open en had je een ruim zicht op de hamers, rektangen, raspen, elzen, brossen en andere schoenmakersgereedschappen. Zierikzee had alles onder handbereik. Achter hem de spijkerbakken, ladenkastjes en vellen leer. Wat me nog het meeste is bij gebleven is de geur van de schoenmakerij. Die hoort onmiskenbaar bij mijn jeugd. We deden kleine karweitjes voor de schoenmaker en zijn knechten. We brachten de herstelde schoenen in grote bruinen papieren zakken weer naar de klanten in de buurt en kregen in ruil daarvoor pennywafels en ijs. Onlangs kreeg ik via een buurjongen van vroeger deze foto van de schoenmaker. Aan het werk achter zijn werkbank. Zo zag het er in mijn jeugd uit. Ik was dan ook zeer verbaasd dat de schoenmakerij er nog steeds is. De andere winkeltjes zijn allemaal verdwenen. Alleen de schoenmakerij is er nog steeds. Dat vond ik leuk om te ontdekken.