dinsdag 7 februari 2006

De feiten over Marmite


Opa neemt een klein doosje Marmite mee op reis. Dat eet hij samen met Dieuwertje op.Veldhoven – Mijn ontbijt bestond decennia lang uit een kopje thee en een geroosterde boterham met marmelade. Ik wilde er slechts van afwijken indien het werd uitgebreid tot een ‘full English breakfast’, door Engelse vrienden liefkozend een ‘Fry-up’ genoemd. De gebakken spek, worstjes, champignons, eieren, tomaten, bloedworst en andere lekkernijen hebben de strijd met de calorieën echter verloren. Lekker is lang niet altijd goed voor je, weet ik sinds enige tijd nu zeker. De ‘Fry-up’ is inmiddels bijgeschreven in mijn culinaire geschiedenisboekje en ook mijn marmelade is van het menu verdwenen. Te veel suiker is ook al niet goed voor me. Slechts in een ‘zondige’ bui wil ik nog wel eens toegeven aan de aandrang om er toch van te snoepen. Maar zoals jullie weten, leid ik niet zo’n zondig leven. Mijn ontbijt bestaat daarom nu uit een kopje thee met een geroosterde boterham met Marmite. Een gistextract met een nogal sterke smaak. Je kunt er behalve brood en toast ook soep mee op smaak brengen. Mijn vader gebruikte het vroeger ook. Als jongen was ik er niet kapot van. “It is a required taste”, zeggen de Engelsen. Het is dus heel opmerkelijk dat Dieuwertje het ook eet. De eerste keer dat Dieuwertje en Nienke mij in Delft het bruine spul op een stukje toast zagen smeren, wilden ze het ook wel proeven. Ik waarschuwde ze: “Het ziet er wel uit als appelstroop, maar het smaakt heel anders. Probeer eerst eens een klein stukje”.Dieuwertje proeft aandachtig van de Marmite. Dat deden ze en vervolgens wilden ze allebei een geroosterde boterham met Marmite. Ze aten het sneetje helemaal op. Ik vond het heel stoer van ze. Ik begrijp dat het stoer is om hetzelfde te eten als opa, maar om dat te bewijzen behoef je nog geen hele boterham ermee op te peuzelen. Petje af! Dieuwertje houdt het nog steeds vol. Als ze met ons aan de ontbijttafel zit, wil ze net als opa een geroosterde boterham met Marmite. Afgelopen zondag lagen er in Veldhoven heerlijke verse croissantjes op de ontbijttafel, maar ze prefereerde toch het sterk smakende spul. Samen peuzelden we onze geroosterde boterhammetjes op. “Lekker hé”, zei ze tegen haar opa. Die was het helemaal met haar eens. Van Marmite word je gezellig!

Geen opmerkingen: