Swan-Upping Londen – De Engelsen hebben de zwaan altijd beschouwd als een koninklijke vogel. Het stelen van een zwanenei leverde vroeger een jaar gevangenisstraf op. Tegenwoordig tref je niet zoveel zwanen meer aan op de Theems. De vogels die er zijn, behoren tot de koningin, tot het stoffenverversgilde of het gilde der wijnkopers. Om er achter te komen wie de eigenaar is, moet je de snavel van de dieren onderzoeken. Als er één inkerving in zit, is hij van de ververs, als er twee zijn, is hij van de wijnkopers en als er geen inkervingen zichtbaar zijn, is de vogel van de koningin. Henry VIII voerde dit bij wet in. De koningin heeft nog steeds een zwanenhoeder in dienst, die de leiding heeft over de swan-upping-ceremonie. Ieder jaar komen de zwanenhoeders van de koningin en de gilden bij elkaar om de nieuwe jonge zwanen te merken met het juiste aantal inkervingen. Een kleine vloot boten trek in deze tijd – eind juli begin augustus – met inkepers of uppers langzaam de Theems op. Het ‘gedoe’ met de vogels is onderdeel van het ‘Glorieuze Britse Erfgoed’, maar voor de zwanen is het een slechts een hoop getob. Net als de wijnhandelaren zijn de stoffenververs een van het honderdtal livreigilden uit de City. Het stoffenverversgilde kreeg zijn koninklijke oorkonde in 1471. De Vintners zijn de wijnhandelaren. Zij ontvingen hun oorkonde in 1364. Ieder jaar houden zij het Swan Dinner. De stoffenververs zeggen dat de vogel smaakt naar lam met een vissmaak. De wijnverkopers vinden dat de vogel smaakt naar kalkoen met een vissmaak. Ik zou niet weten wie er gelijk heeft. Ik at nooit zwaan.

---