Het ding an sich

Rotterdam – Samen met Els slenterde ik door de zalen van de Kunsthal Rotterdam waar het werk hangt van de Berlijnse kunstenaar René Wirths. Het is zijn eerste tentoonstelling in ons land. We hadden beiden nog nooit iets van deze kunstenaar gezien. En eerlijk is eerlijk, je moet er aan wennen. De Duitser schildert alledaagse voorwerpen zoals een fiets, een brood en een afgetrapte schoen, tot in detail op groot formaat doek na. Door zijn nauwkeurige schildertechniek ontstaat er eerst verwarring bij ons. Zijn het reusachtige foto’s over zijn het echt schilderijen?

René Wirths, Schedel, 2009, olieverf op doek, 180 x 200 cm, Olbricht Collectie.Ad en Corien hebben we al snel achter ons gelaten. Wij willen eerst snel door de zalen lopen om pas daarna als de eerste indrukken zijn verwerkt te beginnen met het echte kijken. Opvallend is dat zijn nauwgezette composities allemaal worden weergegeven tegen een neutrale witte achtergrond. Dat dwingt je om het object ‘an sich' te beschouwen. Wirths kantelt onze blik op de werkelijkheid op een heel bijzondere manier. We kijken naar een kwast, een naaimachine, een bal, kindertekeningen op gekreukeld papier, allerlei stoelen en fietsen. Maar ook schedels en een portret van zijn moeder. Alles wordt zonder context afgebeeld in een soort streng daglicht. De omgeving kan je daarom niet afleiden.

René Wirths, Motor, 2010, olieverf op doek, 150 x 300 cm , Privé collectie Berlijn. Je begrijpt dat het uitsluitend gaat om het ‘ding’ geïsoleerd van de werkelijkheid. Langzaam halen Corien en Ad ons weer in. We kijken, lopen terug, vergelijken en zien steeds meer. De voorwerpen op het doek zijn soms maar een klein beetje, maar soms ook beduidend groter dan in werkelijkheid. Zijn schilderijen spelen met onze waarneming en werken vervreemdend. Ik lees op een van de tekstborden dat René Wirths al verschillende tentoonstellingen heeft gehad in galeries in grote Europese steden. Zijn werken zijn echter nog nooit eerder in een museaal overzicht samengebracht. Kijk, dat nemen wij dan toch maar weer even mee.


Tweet