Van muur tot muur

Delft – In het gastenverblijf van museum Het Prinsenhof zijn 85 foto’s te zien van de Delftse beeldend kunstenaar Coen de Jong. Het zijn 84 opvallende interieurfoto’s van woningen aan de Spoorsingel en 1 foto van de gevel van deze Delftse straat. De 85 foto’s vormen samen de installatie ‘‘Spoorsingel Interieur’. Afgelopen vrijdag werd de tentoonstelling geopend door wethouder Milène Junius, niet alleen verantwoordelijk voor kunst in de Prinsenstad, maar ook voor de Spoorzone. Een handeling waarvoor ze door de kunstenaar niet alleen beloond werd met het boek van de tentoonstelling, maar ook met twee klinkende zoenen op beide wangen. Je maakt wat mee als wethouder.

Fotograferen kunnen we allemaal. De huidige generatie digitale camera’s zijn zo uitgerust dat je het apparaat alleen maar hoeft te richten op een onderwerp en af te drukken. Een kind kan de was doen. De opname kun je meteen daarna controleren. Niet goed, dan kun je het meteen nog een keer doen. Mislukken is geen optie meer. Deze gedachte raak je meteen kwijt als je op de tentoonstelling langs de foto’s loopt. Van de platen van De Jong wordt je als amateurfotograaf erg nederig. Fotograferen is meer dan kijken en afdrukken. De foto’s van Coen zijn begonnen met een idee. Niet een idee voor een plaatje, maar een idee voor een samenhangend beeld van een groep Delftenaren. Hij heeft geen kamers vastgelegd. Hij heeft portretten gemaakt van mensen door hun kamers in beeld te brengen. Dat idee dus. Persoonlijke portretten van muur tot muur. Door de ramen zie je steeds een trein passeren. Maar niet zo maar een trein. Het zijn op een enkeling na allemaal treinen met de bekende NS-gele kleur. De Jong behoefde slechts een paar minuten te wachten op een trein, want er komen er ongeveer 360 per dag langs. Maar dat deed hij niet. Hij wilde alleen gele treinen achter de ramen op zijn foto’s. Mooier van kleur en duidelijker voor het verhaal. Kijk dat bedoel ik, dat maakt van een fotograaf een beeldend kunstenaar. Het gaat niet alleen om plaatjes schieten, maar om het in beeld brengen van een idee.

Dat is hem gelukt. Tijdens de opening zei een van de inleiders: “De expositie geeft een unieke kijk op de leefomgeving van de bewoners van deze huizen aan de Spoorsingel.” In gewoon Nederlands betekent dat je de kans krijgt om ongegeneerd te gluren in de huizen van 84 Delftenaren. En dat doen de mensen op de tentoonstelling gretig. Rommelige studentenkamers, strakke moderne woonkamers, oubollige slaapkamers en grote zware meubels, elke foto toont een compleet andere wereld achter de gevels van de Spoorsingel. Tot eind augustus kun je nog komen gluren in het gastenverblijf van Het Prinsenhof.

Tweet