Je pakt toch weer iets mee

Leiden – Als moeder koningin is, dan is haar dochter een prinses. Zo gaat dat. Je hoeft er niets voor te doen. Het wordt je in de schoot geworpen. Bij bijen is dat anders. Als moeder bijenkoningin is, dan is haar dochter een werkbij. En alle zusjes zijn ook werksters. Ook daar hoeven ze niets voor te doen. Het wordt ze in de schoot geworpen. Dat leerden we – Nienke, Dieuwertje en ik – gisteren tijdens ons bezoek aan de Leidse Hortus Botanicus. Nou ja, leerden. Dit wisten we eigenlijk al wel. Maar verder staken we een hoop op.

We deden aan de hand van Melli, een werkbij, een speurtocht door de Hortus. We zagen dat het een heel bijzondere tuin is, vol heel bijzondere planten. Een ideale plek om bijen te houden. Dat weten de Leidenaren al heel lang. Al vanaf het begin van de Leidse Hortus (sinds 1590) spelen bijen een belangrijke rol in de botanische tuin.

Om het 100-jarig bestaan van de Leidse bijenvereniging te vieren, organiseert de Hortus botanicus een tentoonstelling over bijen, waar ze van alles vertellen en laten zien over deze nijvere zoemers. Dieuwertje vond het allemaal zo leuk dat ze na afloop de eerste tuinbaas Cluyt een dikke zoen gaf. Hij schreef in 1597 het allereerste boek in het Nederlands over honingbijen: ‘Van de byen, hare wonderlicke oorspronc’. We werden chronologisch door het leven van de bij geleid; de verleiding, bestuiving, de levenscyclus van de bij, voortplanting, bijenhouden, bijenproducten en allerlei andere zaken die iets met het onderwerp te maken hadden.

En natuurlijk leerden we toch nog wel een aantal dingen die we nog niet wisten. Of wist jij dat bijen reeds een lange weg hebben afgelegd op de tijdslijn van onze aarde? Dat bewijst een in 2006 gevonden bij in barnsteen waarvan de ouderdom geschat wordt op ongeveer 100.000.000 jaar. Kijk, zo pak je toch weer iets mee.

Tweet