Onverwachte dierenliefde

Delft – “Een kennis van mij heeft een stinkdier als huisdier”, hoorde ik onlangs van dochter Saskia. De voor de hand liggende vraag is dan natuurlijk: “Stinkt het daar niet erg in huis?” Saskia: “Dat valt reuze mee en het beest went er wel aan”. Maar alle gekheid op een stokje, een stinkdier als huisdier is niet eenvoudig. Saskia legde het me allemaal uit. Het is geen kooidier en je kunt het dus niet als een konijn of een marmot in een hok houden. Je kunt het nog het best vergelijken met een poes. Een stinkdier is bovendien een nachtdier en moet de gelegenheid hebben om ook ’s nachts actief te kunnen zijn. Een stinkdier is van nature zindelijk, maar voor dat je hem zover krijgt dat hij of zij een kattenbak gebruikt, moet je wel veel geduld hebben. Maar kennelijk heeft de vriendin van Saskia dat. Bij een recent bezoekje aan haar ging Corien ook mee naar binnen. Mijn echtgenote is niet nieuwsgierig, maar een stinkdier als huisdier wilde zij toch ook wel eens zien.

Toch grote verwondering van Saskia, bleef het niet bij kijken. Corien tilde het ongebruikelijke huisdier van de grond en bewonderde het van heel dichtbij. Gelukkig kun je met een telefoon tegenwoordig ook foto’s maken. Anders had ik het later niet geloofd. Daarna wel even de handen wassen. Het blijft een stinkdier.

Tweet