“Tot zondag” Delft - Karsten is op weg naar zijn favoriete speelplek achter de keuken, maar hij staat direct stil als de telefoon gaat. Als hij het toestel tegen zijn oor drukt, hoort hij:“Hallo kerel. Hoe is het leven aan jouw kant?” Het is zijn neefje Abel. De jonge Veldhovenaar wandelt door de tuin van zijn ouderlijk huis als hij naar zijn neef in Stiphout belt. “Leuk dat je even belt”, reageert Karsten. “Alles gaat hier zijn gewone gangetje. Al het is deze week wel wat spannender dan gebruikelijk”, geeft de Helmonder toe. “Tja, ik dacht moet weer eens even met Karsten babbelen”, antwoordt Abel. “Waarom is overigens deze week wat spannender dan anders”, wil hij vervolgens weten. “Ik ben aanstaande zondag jarig. Dat is toch altijd een bijzondere dag”, vertelt Karsten aan Abel. “Ik begrijp het”, repliceert Abel, “verjaardagen zijn heel apart”. Karsten knikt en zegt dan: “Ik zie je toch wel aanstaande zondag, kerel?” “Natuurlijk”, geeft Abel aan, “verjaardagen betekenen gebak, limonade, oma en opa, ooms, tantes en jouw vrolijke zussen. Dat wordt vast heel gezellig”. “Kijk dat bedoel ik maar”, geeft Karsten toe, “maar vergeet je niet iets?” “Ik begrijp je niet. Zie ik een familielid over het hoofd?”, informeert Abel. “Je vergeet cadeaus. Ik weet dat familie belangrijk is, maar de presentjes horen er toch echt bij hoor”, legt Karsten uit. “Dat spreekt vanzelf. Ik ga weer eens ophangen. Tot zondag”, besluit Abel het gesprek.