Kamer met uitzicht

Delft – Toeristen die op reis gaan naar Londen of Parijs wordt altijd geadviseerd om de auto niet in deze steden te gebruiken. Met je auto door de hoofdstad van Engeland of Frankrijk rijden, vind ik overigens niet onaardig. Het probleem begint pas als je ergens wilt parkeren. Hoewel onze Prinsenstad niet de grootte noch de allure heeft van deze steden zou ik vreemdelingen ook willen adviseren om niet met de auto de stad in te gaan. Om te beginnen is onze binnenstad autoluw. Wat dat betekent is aan een toerist moeilijk uit leggen. Dappere buitenlandse bestuurders raken de weg kwijt en lopen bovendien het risico hun auto te vernielen op een poller. Niet doen dus. Maar ook in straten waar de auto niet is verbannen, is autorijden geen ontspannende bezigheid. Voetgangers en fietsers steken steeds op andere punten de weg over. Als je vandaag denkt de situatie te begrijpen, kom je morgen tot de ontdekking dat het toch anders is.

Ik had ooit een werkkamer tegenover het Koetsiertje met uitzicht op de Westvest en de Westsingelgracht. Het was geen grote kamer, maar wel ‘a room with a view’. Het uitzicht is er nu drastisch veranderd en het is onduidelijk hoe het zal zijn als alles klaar is. Wel of geen stadskantoor is plotseling weer een discussiepunt. Als ik er met de auto langs rijd, zingt Bløf op de autoradio: “Wijd open, ik sta. Wijd open. Ik sta wijd open voor je klaar”. Een rare tekst als je er over nadenkt. “Ik sta wijd open voor je klaar”. Het wordt erg vaak herhaald. Wat betekent dat? Is de zanger flatuleus of staat hij als een vliegtuig voor haar. “Ik ben niet gek, ik ben een vliegtuig”. Op de een of andere manier past het Bløflied wel heel goed bij het straatbeeld. Wijd open, ik sta. Wijd open, ik sta. Wijd open voor je klaar. Ja ja, als ik maar niet in een gat rijd. Ik houd niet zo van wijd open.

Tweet