woensdag 13 juli 2011

Neuzen

Delft - De domste vraag die je als man aan een vrouw, die op het punt staat een winkel te betreden, kun stellen is: Heb je iets nodig? In het gunstigste geval is haar antwoord een achteloos ophalen van de schouders, in het slechtste geval kijkt ze je met een ironische blik aan waarmee ze aangeeft dat je niet alleen een onnozele, maar ook een volkomen overbodige vraag hebt gesteld. Natuurlijk heeft ze iets nodig. Ze weet alleen nog niet wat en daarom gaat ze de winkel binnen. Om te neuzen.

Neuzen is een kunst die bijna alle vrouwen zich tot in de perfectie hebben eigen gemaakt. Een neus mag dan soms een gok zijn, neuzen is een gokje wagen in een winkel met de zekere uitkomst dat het altijd iets oplevert. Je kunt er als man alleen maar jaloers op zijn. Een man gaat naar de winkel omdat hij een bloes of broek nodig heeft. Het uitzoeken en aankopen mag niet meer dan een kwartier in beslag nemen. Dat is ook het grote verschil tussen kopen en winkelen. Winkelen doe je met je neus. Je kunt als vrouw niet vroeg genoeg beginnen met de ontwikkeling van de ‘kunst van het neuzen’. Meisjes gaan met hun moeder naar de winkel en worden op bijna speelse wijze ingewijd in deze winkelkunst. Vaders en zonen gaan alleen mee naar de winkel als ze iets nodig hebben. Daarom blijven ze op het gebied van het neuzen hun levenlang sukkels. Kleindochter Dieuwertje is een natuurtalent. Niemand heeft haar op de voordelen en gemakken van het neuzen gewezen. Ze zag daarvan zelf meteen het plezier en voordeel in. Toen we met haar vader en zussen over de wekelijkse bric-à-brac markt langs de grachten van Delft wandelden, overzag zij de verzameling van allerhande voorwerpen en snuisterijen direct met het geoefende oog van de echte neuzer. Ze weet dat het er niet toe doet of de te koop aangeboden voorwerpen nog een gebruikswaarde hebben. Ze weet dat ze uistekend geschikt zijn om een interieur te verfraaien. Ze liet haar vingers geroutineerd door de kramen en de dozen op de grond wandelen op zoek naar iets dat ze niet nodig had, maar dat toch op haar lag te wachten. In een van de dozen vond ze klein schilderijtje. Ze bestudeerde het kunstwerkje, controleerde het lijstje en richtte zich toen tot de marktkoopman. Na een snelle onderhandeling werden de twee het eens. Tevreden stak nam zij het tasje met het schilderijtje aan. Met neuzen neem je geen gokje, neuzen leidt altijd tot resultaat.

Geen opmerkingen: