Dood of levend? Veldhoven – Aanstaande zaterdag gaan Dieuwertje en Emma logeren bij oma & opa in Delft. Nienke en Abel pakken ook hun koffertje, want die gaan logeren bij oma & opa in Pijnacker. Maar wie weet gaat er nog iemand mee als Sander & ik zaterdag naar het westen rijden. Iemand in een mandje. Het begon allemaal vorige week. Het viel ons op dat er een geringde duif in de dakgoot zat. Het beestje was duidelijk niet fit. Op een gegeven moment kreeg hij het vogelzaad in de gaten dat Abel en zijn vriendje Olivier uit het vogelhuisje hadden gehaald en rondgestrooid in de tuin. De duif kwam steeds terug en bleek ook redelijk tam. Hij ging nog net niet op je hand zitten, maar vloog ook niet weg als hij op de grond zat en je de tuin inkwam. De kinderen strooiden steeds eten voor 'm. Elke ochtend keken we eerst of de duif er nog was en ja hoor: Hij was er nog steeds. Hij lijkt wel een beetje fitter te worden, maar hij maakt nog geen aanstalten om naar huis te vliegen. Vangen was lastig, dus we konden zijn thuis niet opsporen. Tot zaterdag. Toen werd hij opgeschrikt door de kat en vloog de bijkeuken in. Vandaar uit vloog hij de kamer in, met de kat achter 'm aan. We sloten eerst onze kat Nina op in de gang en daarna pakte ik een theedoek. Zo ving ik vroeger de parkieten, die ik op mijn kamer hield. Theedoek eroverheen en snel vastpakken. Toen ik hem eenmaal vast had, werd-ie meteen heel rustig. We mochten zijn ringen bekijken en konden zijn eigenaar bellen, want op één ring stond een telefoonnummer. Sander belde met de mededeling dat we een duif van hem hadden gevonden en de eigenaar vroeg meteen: "Dood of levend?" Niet dat het hem uitmaakt volgens mij. Want volgens de duivensportvereniging komt een eigenaar de duif ophalen, als je hem gevonden hebt, maar deze man niet. "Veldhoven? Dat is te ver weeg, dat ga ik niet doen. Geef hem maar eten en zorg, dat er geen kat bij kan komen”, was zijn advies. Tja, dat is een beetje lastig, met onze huiskat Nina. Emma en Abel hebben de duif zelfs nog geaaid. Gistermiddag was de duif er nog en eerlijk gezegd, vond ik hem er nu minder goed uitzien. Hij eet ook niet veel meer. We zijn er ondertussen wel achter dat de duif uit de buurt van Hazerswoude komt! Een duivenmelker uit Veldhoven mailde me op mijn vraag om hulp: "Ik vind het heel onsportief dat die meneer zijn duif niet komt halen. Maar zo zijn een aantal mensen nu eenmaal. Als je de duif nog een paar dagen goed voert gaat hij waarschijnlijk wel uit zijn eigen weg, wat je anders moet doen is de duif na een paar dagen in een mandje of iets dergelijks doen en een eind van jullie huis loslaten. Ongeveer 10 km. De duif zal dan wel naar huis terug gaan denk ik." Maar ja, hoe krijg ik het beestje weer gevangen? Het toeval wil dat we zaterdag toch die kant op rijden. Als de duif er donderdag nog is, zal ik de plaatselijke duivenmelker er nog eens op aanspreken. Wie weet brengen we niet alleen de kinderen, maar ook de gestrande duif naar het westen. Een bijdrage van Saskia