Gezonde slaper Helmond – Gisteren zijn we weer even op bezoek geweest bij onze kleinzoon Karsten. Veel zal hij van ons bezoek niet hebben gemerkt, want het kereltje deed een stevig tukje. Ook op de arm van zijn oma sliep hij onverdroten voort. Zelfs toen het tijd werd om te eten en de maaltijd al op hem wachtte, moest hij eerst wakker worden gemaakt. Het is dus een gezonde slaper. Dat is een goed teken. Zijn beide zussen zijn vaak in zijn buurt te vinden. Ze vinden het geweldig dat ze er nu een broertje bij hebben.

Nie knieze, mar speule Helmond – Het was vanmiddag op het Havenplein weer volop feest. We zagen niet bepaald een deinende massa, maar wel veel gezellige mensen die in het heerlijke zonnetje – het was 22 graden Celsius – genoten van de carnavaleske muziek. Prominent Blue Bandlid Saskia stond op het moment dat wij arriveerden ook te genieten van de muziek. ”Wij gaan straks met Blue Band in café Zeezicht het Blaaskapellenfestival afsluiten”, vertelde ze ons. Het Havenplein is inmiddels het muzikale hart van de Helmondse horeca geworden.

Onbevangen reactie Weert – Wordt jij ook wel eens op straat aangesproken met de vraag of je een gevoelig mens bent? Er lopen tegenwoordig allerlei soorten enquêteurs op straat en in de winkelcentra die je impertinente vragen stellen over je persoonlijke hygiëne of geestelijke gezondheid. Vragen waar je slechts fluisterend en in de veilige omgeving van de dokterspreekkamer op durft te antwoorden. “Weet u wat u moet doen tegen slechte adem”, vroeg een jongeman me onlangs ongepast opgewekt. Ik deed meteen een stap achteruit en antwoordde vanachter mijn hand: “Het zijn de tapashapjes. Er zat nogal veel knoflook in”. Hij keek me nog steeds vriendelijk aan. Ik durfde mijn mond niet te openen en haalde daarom zwijgend mijn schouders op. Daarop reikte hij mij een tube tandpasta aan en zei nog steeds vrolijk: ”Probeer het maar eens thuis.” Vervolgens sprak hij de dames in mijn gezelschap aan. Die reageerden een stuk onbevangener. Klik maar eens op de foto.

Snoep gezond neem popcorn Delft – Popcorn, pannenkoeken, tosti's, knakworstjes en soep zijn gezond en je wordt er niet dik van. Dat vinden althans jongeren onder de vijftien jaar, blijkt uit een onderzoek onder 5000 jongelui over gezond eten. Toch vond 55 procent van deze jongeren zichzelf te dik. Overigens bleek uit het onderzoek dat de jongeren die zichzelf te dik vonden net zoveel snoep en snacks eten als de kinderen die zichzelf niet te dik vinden. Bijna de helft van de jongeren (47 procent) die vinden dat je dik wordt van snacks, eet twee keer per week een snack. En dan gaat het om zaken als snoepgoed, eten uit de frituur en chips. Jongeren die snacks niet ongezond vinden, doen het natuurlijk veel meer. 38 procent zegt dat ze veertien keer of meer keer per week snacken. Het onderzoek toonde ook aan welke snacks het meest worden gegeten door de jongelui. Op de eerste plaats staat patat (24 procent) , dan komt een broodje hamburger (13 procent) en op de derde plaats prijkt de frikadel (7 procent). Als ze gezond willen snacken grijpen ze naar popcorn, pannenkoeken, tosti's, knakworstjes en soep. Misschien moeten ze eens een bezoek je brengen aan het voedingscentrum.

Een nieuwe start Delft – Gisteren heb ik afscheid genomen van de politie. Na een loopbaan 36 jaar besloot ik om gebruik te maken van de mogelijkheid om met pre-pensioen te gaan. Ik maak dus weer een nieuwe start als ambteloos burger. Het werd een feestelijke dag die begon met een lunch met de collega’s van mijn bureau. Ook Sander & Saskia waren met de kinderen de hele dag van de partij. Karsten, die twee dagen voor mijn afscheid werd geboren, hield Saskia & Bob bij zich in Helmond. Direct bij de lunch begon men al met het geven van cadeaus en dat zou de rest van de dag zo blijven. Tijdens de lunch werd een film vertoond die men voor deze dag had gemaakt. Het was een speciale aflevering van Baantjer waarin het een en ander over mij werd onthuld. Liefhebbers moeten de aflevering maar eens op dvd bij ons komen bekijken. Na de lunch had men als extra attractie voor de kleinkinderen een bezoek aan Madurodam ingelast. Nienke, Dieuwertje en Emma genoten zeer van het bezoek aan de miniatuurstad. Daarna volgde de afscheidsreceptie. Een lange rij collega’s, journalisten en voorlichters van andere diensten zeiden heel aardige dingen over me. Corien & ik schudden heel wat handen en vertelden en luisterden naar anekdotes uit mijn loopbaan. Tijdens de receptie draaide er een fotopresentatie waarin momenten uit mijn loopbaan de revue passeerden. Ik vond het erg leuk om collega’s met wie ik ooit samenwerkte, weer te ontmoeten. Er was zelfs iemand gekomen met wie ik 36-jaar geleden op de politieopleiding zat. Het werd een hele leuke en memorable dag waaraan ik nog lang met plezier zal terugdenken.

Pas op kinderen Delft – Veel binnensteden bestaan voornamelijk uit winkels, kantoren en bedrijven. Grachtenpanden zijn vaak veel te duur om er nog in te wonen. In Delft is dat niet het geval. Er wonen in de historische binnenstad van Delft nog erg veel mensen. Veel grachtenpanden herbergen studenten en de huisjes in de kleine straatjes tussen de grachten zijn omgetoverd in prachtige pandjes. Vaak wonen er studenten in, maar steeds vaker zijn het gezinnen met kindertjes. Die kleine binnenstadbuurtjes, die soms maar uit een paar straatjes bestaan, worden hele hechte gemeenschappen. Men organiseert er buurtbarbecues en allerlei andere activiteiten. Deze foto is genomen in de Dirklangendwarsstraat. Zo’n gezellige straat met veel kinderen. Wie er rijdt, moet er zijn. Doorgaand verkeer is er niet veel. Om die enkele doorgaande bestuurder te waarschuwen voor de spelende kinderen, plaatse een bewoner dit bordje. Klik er maar eens op.

Welkom voor Karsten Helmond – Kleinzoon Karsten, de nieuwe telg van de familie, werd gisteren ook welkom geheten door zijn nichtjes uit Veldhoven. Op zijn eerste dag kreeg hij al heel wat bezoek. Benthe wilde haar nieuwe broertje graag even voorstellen aan haar nichtjes Nienke, Dieuwertje en Emma. Zusje Sietske bleef graag nog even in de buurt van mama. Samen met haar bewonderde zij haar broertje. Emma wilde nog wel even wat vragen:”Ben ik nu niet meer het jongste kleinkind?” Dat beaamde opa:”Mijn oudste kleinzoon is nu mijn jongste kleinkind”.

Pink-Floydkoe heeft nieuwe neus Delft – Je moet hem weten te vinden deze koe. Hij staat op de hoek van de Dirklangendwarsstraat en de Dirklangenstraat in het hartje van de Prinsenstad. Niet een straat waar je dagelijks langs fietst. Het gevelschilderij van Job van der Blom dateert uit 1971 en is geïnspireerd op de hoes van de elpee ‘Atom Heart Mother’ van Pink Floyd. De koe was echter wat afgebladderd door de jaren heen. Vijf jaar geleden was er door buurtbewoners nogal wel wat aan opgeknapt, maar het resultaat van die goed bedoelde actie was niet erg bijzonder. Daarom heeft er op initiatief van een buurtbewoonster nu een restauratie plaatsgevonden door de Delftse kunstenares Juul Smulders. Smulders werkte op basis van foto’s van het origineel, maar heeft de tekening ook een beetje naar haar hand gezet. “Ik heb de neus van de koe iets veranderd. Het was meer een varkensneus dan een koeienneus. Daarom heb ik de neusgaten iets veranderd”, vertelt ze. Binnenkort vliegt Smulders naar Canada. Een galeriehouder daar heeft ook interesse in haar gevelschilderingen en wil graag koeien en tulpen op zijn gevel. Over de ‘Pink-Floydkoe’ is ze wel tevreden. “Het is een grote muur en het was een hele klus om elke keer de steiger op en af te klimmen om even afstand te nemen”, legt ze uit. “Maar ik had er gelukkig goed weer bij.”

Karsten is geboren Helmond – Vanmorgen om even voor zeven belde Saskia met de blijde mededeling dat Karsten was geboren. Om 06.52 uur zag onze kleinzoon het levenslicht. Het is een flinke jongen. Hij woog bij de geboorte 4220 gram. Voluit heet hij Karsten Henric Cornee. Corien & ik zijn natuurlijk zo snel als dat mogelijk was naar Helmond gereden om Saskia & Bob te feliciteren met hun zoon en Benthe en Sietske met hun broertje.

Blazen in Helmond Helmond – Maak alvast maar een aantekening in je agenda. Op zondag 30 oktober komen weer een flink aantal kapellen hun muziek ten gehore brengen op ’t Havenplein. Het Blaasfestijn vindt plaats tussen twee en zes uur. Adrie stuurde me deze poster van het festijn. Klik er maar even op voor de details.

Wetenschapsdag 2005 Delft – Zondag hebben Corien & ik een rondje door de stad gefietst om de diverse locaties van de Delftse Wetenschapsdag te bezoeken. Tussen de diverse deelnemende bedrijven en diensten reden ook pendelbussen en Velotaxi, maar wij genoten meteen ook van het heerlijke herfstweer en gebruikten ons stalen ros. De Delftse Wetenschapsdag stond in het teken van de elementen water, aarde, lucht en vuur. We kwamen zo van alles te weten over de bijzonder eigenschappen van de aarde, zagen fantastische toepassingen met lucht en ontdekten meer over de oerkrachten van water en vuur. Wij zagen hoe mensen van IBM een robot van LEGO programmeerden. Bij Geo Delft toonde men ons hoe grond er op twintig meter diepte uitziet. Indrukwekkend waren de demonstraties door mensen van de Reinier de Graaf Groep van een kijkoperatie. Kinderen lieten zelfs een arm in het gips zetten en in het Waterloopkundig Laboratorium werd een tsunami nagebootst. We namen ook een kijkje bij Festo aan de Schieweg en zagen daar hoe ijsjes zo mooi mogelijk worden verpakt. In het Techniek Museum wemelde het van de kinderen die bezig waren om met printplaatjes, kleine lampjes en nog meer zaken een werkend apparaat in elkaar te solderen. Want hoewel er veel is te zien voor volwassenen is de Wetenschapsdag echt een dagje uit voor het hele gezin.

Schuilen bij opa Helmond – Het zijn barre tijden. Het ene moment schijnt de zon en het volgende moment dwarrelen de sneeuwvlokjes omlaag. De lucht kleurt van strak helder blauw plotseling via grijs naar donker zwart. Je kunt er niet op kleden. Je kunt alleen nog maar schuilen. Op de arm bij opa maakt het niet uit wat voor weer het is. Bij opa kun je altijd schuilen, weet Emma. Zo is dat, maar niet op deze foto. Deze foto is door Nellie digitaal bewerkt. Zij zit sinds enige tijd op een cursus digitale fotobewerking en oefent thuis met foto’s. Zo leert ze de mogelijkheden van Ulead Photo Express. Ik vind het knap.

De toren heeft gewonnen Helmond – In het derde weekend van oktober was het weer Jota-Joti bij Scouting Nederland. Jota betekent Jamboree On The Air. De scoutingjongens en -meisjes over de hele wereld staan tijdens zo’n weekend met elkaar in contact via radiostations die worden bemand door zendamateurs. Joti is de laatste variant en betekent Jamboree On The Internet. Ik heb me laten vertellen dat de eerste Jota werd gehouden in 1958. De scouts maken zo zonder hun eigen clubhuis te verlaten kennis met de cultuur en gewoonten van scouts in andere lanen. Joti – het chatten via IRC-kanalen – is nog niet zo oud maar wel erg populair geworden, verzekerden Guido en Jurriën me. Jan Baloys Scouting in Stiphout, waar heel wat familieleden leiding aan geven, heeft bovendien een reputatie opgebouwd als het gaat om het kampvuur dat ze tijdens het Joti-weekend laten branden. “De vlammen van die enorme vuurzuil komen boven de oude toren uit”, beweerden meerdere familieleden tegen mij. Daar geloofde ik natuurlijk geen jota van. Nellie & Pieter Jan en Corien namen een kijkje tijdens die eerste joti-nacht. En Pieter Jan kwam terug met deze foto. Indrukwekkend, maar de toren wint het nog wel.

Voor de kunst Delft - Op zaterdagavond 8 oktober vierden we met z’n zessen met een dineetje het feit dat Nella & Martien 25 jaar geleden ja zeiden tegen elkaar. Na het etentje maakten we nog even een ommetje door de stad om nog even van het heerlijke nazomerweer genieten. In de Choorstraat stopten we bij de tempel van de Vrijmetselarij en bekeken het glas-in-loodraam. Voor de winkel naast de tempel zag ik twee mensen bezig met een sjabloon een tekst te schilderen op de straatstenen. Ik besteedde er niet veel aandacht aan, maar maakte bijna automatisch een foto van het tweetal. De volgende morgen ontdekte ik in de stad dat er op allerlei plaatsen de tekst ‘oog voor kunst’ was aangebracht. Ik pluisde op maandag de krant uit om te ontdekken of er wellicht een kunstproject was gestart. Want bij kunst moet je niet alleen denken aan opera, toneel, beeldende kunst, muziek, architectuur, monumenten, archeologische vondsten, maar ook aan al dan niet gewenste graffiti. Ik zou niet verbaast zijn als de overheid dit soort bekladding onder het mom van kunst ook nog zou subsidiëren. Ik kon echter niets ontdekken. De teksten zijn voor een goed deel al weer weggesleten, zonder dat er in de lokale krant aandacht aan is besteed. Als het dus een kunstproject is, dan is het niet erg geslaagd.

Dieuwertje is een popje Helmond – Onlangs bezochten Corien & ik samen met Ad & Els de Limburgse plaats Weert. Ik berichtte daar al eerder over. We bezochten in die plaats ook een speelgoedwinkel. We zochten daar een cadeautje uit voor de jarige Daan & Wes. Ook daarover berichtte ik eerder. Terwijl we zo door de winkel struinden op zoek naar iets leuk viel ons oog op een pop. Een fraaie pop die voor de prijs van €155 mocht worden meegenomen. Toch was het niet de prijs die ons opviel. Het was de treffende gelijkenis met onze kleindochter Dieuwertje die meteen opviel. Het fijne poppengezicht deed ons meteen aan haar denken. Omdat ik mijn digitale cameraatje altijd bij me heb, kon ik een plaatje van het popje schieten. Klik maar eens op de foto en kijk of ik gelijk heb.

I will maintain Brixham – Tijdens een verblijf in Torquay, in het warme zuiden van Engeland, kocht ik ooit deze kaart. En stukje geschiedenis van Engeland en ons vaderland komen er op samen.Het standbeeld op de kaart is het zichtbare bewijs van de landing van Willem lll met zijn vloot op 5 november 1688 in de haven van Brixham. De Prince of Orange was erg welkom, getuige het feit dat de steen waarop hij zijn eerste schrede op Britse bodem zette, werd ingemetseld in een obelisk die nog steeds op de New Quay van Brixham kan worden bezichtigd. Het standbeeld staat aan de stadskant van de oude haven. “Engelands vrijheid door Oranje hersteld" staat er in het Nederlands op de sokkel. Willem III was getrouwd met Mary Stuart, de dochter van de katholieke King James II. Na de landing trokken de legers van James ll en Willem lll tegen elkaar op. De Engelse koning wilde zijn lastige schoonzoon zo snel mogelijk terug jagen naar het vasteland. Willem lll dacht daar anders over. Hij wilde de Britse troon voorzien van een protestants zitvlak. Zijn schoonvader vluchtte in december van dat jaar uiteindelijk naar Frankrijk toen duidelijk werd dat zijn officieren en manschappen overliepen naar het Oranjeleger. Dat het Huis van Oranje nu niet meer op de Engelse troon zit, komt dan ook alleen maar omdat Willem III kinderloos stierf.

Hop hop naar Croy Aarle-Rixtel – Aan de Croylaan in Aarle-Rixtel groeit in de schaduw van het middeleeuwse kasteel de hop voor het nieuwe brouwsel Croy Blond en Croy Dubbel. De hopbellen behoren tot de onmisbare ingrediënten voor het populaire en bij Ad inmiddels geliefde bier van Croyse bodem. Ik moet bekennen dat ik het nog nooit heb geproefd, maar ik geloof graag dat het heel smakelijk is. Op zondag 11 september was er een klein bierfeestje bij het kasteel. Iedereen kon toen zelf komen kijken hoe de hopbellen van de vier meter hoge ranken werden geplukt. Ad, Els en Marlotte gingen uiteraard ook een kijkje nemen. Ze kregen een originele strooien hoed en mochten helpen bij het plukken. Ze hebben ook eens een hopbel geproefd en zelf kunnen constateren hoe dit plantje de bitter smaak aan bier geeft. Het was dus niet alleen leuk, maar ook leerzaam.

Op=op Veldhoven – Saskia vond in haar plaatselijke krantje deze advertentie. Klik ermaar eens op en doe er je voordeel mee. Wel even vragen of het de nieuwe editie is van de dikke Van Dalen. Trouwens voor die prijs doet het er niet toe. En op is op, dus snel reageren.

Luister naar de Jazzmix Delft – Elke zondagavond om negen uur presenteer ik op Stadsradio Delft de Jazzmix. Een jazzprogramma waarin ik een keus laat horen uit m’n eigen platencollectie. Soms zijn dat nieuwe platen en soms zijn de platen al enkele tientallen jaren oud. Sinds kort is het mogelijk om via de familiesite van Adrie naar een uitzending te luisteren. Adrie heeft een uitzending uit april van dit jaar op zijn site gezet. De uitzending gaat over de Deense jazzbassist Niels-Henning Ørsted Pedersen die in april van dit jaar plotseling overleed. Zodra ik in de gelegenheid ben zorg ik dat Adrie meer opnamen heeft om te laten horen op zijn site. Klik hier voor de familiesite Klik hier voor de uitzending van de Jazzmix. Daarna op het woord Jazzmix klikken. De familiesite is overigens ook te bereiken via de klik naar ODD links op je scherm.

Tweeling is twee Gemert – Gisteren werden Daan & Wes, de zoontjes van Onke & Johnny, twee jaar. Familie en vrienden kwamen op zondagmiddag langs om de ouders en opa Cor geluk te wensen en om de tweeling te verwennen met een presentje. De kamer zat dus al rap vol met mensen. De beide kereltjes lieten zich door al die aandacht niet van de wijs brengen. Met de hulp van mama Onke of opa Cor openden ze de presentjes en speelden er daarna mee. In het oktoberzonnetje dolden ze ook samen nog wat in de tuin. Tante Corien gooide de ballonnen de tuin in en de tweeling rende er kraaiend van plezier achteraan.

De laatste van vijf Helmond – In verband met de feestelijkheden rond het huwelijk van Saskia & Paul logeerden Corien & ik het afgelopen weekend vanaf donderdagavond bij Ad & Els. Het overkomt ons nooit dat de kinderen en kleinkinderen op zondagmorgen even op de koffie komen. Daarvoor wonen we te ver uit de buurt. Deze zondag gebeurde dat wel. We vonden het heel erg leuk dat Saskia (Bob moest voetballen) met Benthe en Sietske op de koffie kwam, even later gevolgd door Saskia & Sander met Nienke, Dieuwertje en Emma. Ik maakte van de gelegenheid gebruik om onze kleinkinderen even samen op de kiek te zetten. Het zal wel de laatste zijn in deze samenstelling. De volgende keer dat ik een groepsfoto van de kleinkinderen maak, is de groep met eentje uitgebreid. Dan zijn ze niet meer 1, 2, 3, 4, en 5 jaar oud, maar komt er nog een 0 voor.

Twee keer veertig jaar Delft – Waarschijnlijk geïnspireerd door het (onverwachte) en gezellige bezoekje van Annefien afgelopen weekend heeft me doen besluiten deze foto's te versturen. Dit jaar waren Bas en Jan al weer 40 jaar getrouwd met hun Janneke en Corrie. We hebben dat met alle broers en zussen, ook die in Canada en Australië wonen, gevierd op 4 juni.Hoe origineel is dat, met zoveel water in het bloed, met een boottocht op de Vecht. De foto's laten eerst de bruidsparen zien, daarna de zoveelste tak ( Max = zoon van Henk= zoon van Jan) die het varen wel zien zitten, en als laatste foto de broers en zussen Warnar. Alsnog toch wel leuk om te plaatsen op "ODD ", wat ook voor mij een gewaardeerde site is. Een bijdrage van Corrie & Jan

Biertje? Weert – Met Ad & Els bezochten Corien & ik gisteren de schone Limburgse plaats Weert. Wij wilden wel eens zien of deze fraaie plaats aan de rand van de Peel tegen de Brabantse en Belgische Kempen meer te bieden heeft dan de beroemde Weerter Vlaaien. Het eerste dat ons op viel in de straten die leiden naar het hart van het plaatsje was de rust en stilte. Het leek wel of iedereen in de St. Martinuskerk zat, waarvan wij de dominante toren uit de verte al hadden gezien. Ad ontdekte echter al snel de reden van de bijna gewijde rust. Hij kon aan de hand van het bord op deze paal uitleggen waarom de Limburgers slechts korte tijd op straat zijn te vinden. Zodra ze op straat verschijnen, gaan de inwoners van het plaatsje direct op een holletje naar het centrum. Daar zijn immers de terrassen. Het is de Limburgers uit dit stadje verboden met alcohol op straat te verschijnen. Als ze betrapt worden met een glas bier in de hand kost hen dat veertig euro. En elke Weertenaar kan je zonder na te denken, vertellen hoe veel biertjes je daar voor kan kopen. Het resultaat van dit alcoholstraatverbod levert verlaten straten en uitgestorven pleinen op. In de cafés is het daarentegen stampvol en op de terrassen profiteren de mensen onder het genot van een biertje volop van de warme oktoberzon. Ook Ad vond de oplossing. Klik maar op de foto.

Saskia & Paul getrouwd Helmond – Het was gisteren een stralende dag in Stiphout. Al vroeg kwam de zon door en bescheen een feestelijk tafereel in de tuin bij Monique & Adrie. Daar hadden zich de gasten voor de huwelijksdag van Saskia & Paul verzameld en werden de eerste van vele foto’s genomen in de tuin van Pauls ouderlijk huis. Daarna volgde de huwelijksplechtigheid in de trouwzaal van het eeuwenoude Helmondse kasteel. Te midden van heel veel familie, vrienden en bekenden gaven de twee jongverliefden daar elkaar het jawoord. Voordat de ambtenaar van de burgerlijke stand de officiële formulieren voorlas, gaf een vriendin van het bruidspaar in een vrolijke toespraak een beeld van het nieuwe stel. Zij legde uit ‘hoe het zo gekomen was’. Daarna was het tijd voor de kerkelijk inzegening in de Trudokerk van Stiphout. Bij aankomst van de bruiloftsgasten stonden er al dorpelingen te wachten. De kerk zat dan ook goed vol toen het bruidpaar de kerk binnen schreed. Paul aan de arm van zijn moeder en Saskia aan de zijde van haar vader. De voorste twee rijen van de kerk werden gevuld door de kinderen van de school in Tilburg waar Saskia lesgeeft. Zij vormden na de kerkelijke plechtigheid buiten een erehaag en bliezen grote bellen en lieten rode en witte ballonnen op. De receptie en het feest vonden natuurlijk plaats in de zaak van Martijn café ‘Zeezicht’ tussen receptie en feest was er een diner aan de overzijde van de ‘zee’. De wandeling terug werd feestelijk begeleid door de vrienden van ‘Blue Band’. Het werd natuurlijk helemaal een muzikale avond. Dat kon natuurlijk niet anders. Het bruidspaar is muzikaal heel erg actief. Paul vind je vaak terug achter een drumstel – ook op zijn eigen huwelijksfeest kon hij niet laten om even achter de drums en bekkens plaats te nemen - en Saskia speelt saxofoon. Het feest ging tot in de vroege uurtjes van vandaag door. Het kersverse echtpaar kan – net als de vele gasten – terug zien op een heel feestelijke en geslaagde dag. Voor meer plaatjes ook even op de foto klikken.

Scarbourough Fair Helmond – Gistermiddag arriveerden Corien & ik in Helmond om vandaag de plechtigheden rond het huwelijk van Saskia & Paul mee te kunnen beleven. We logeren zoals wel vaker bij Ad & Els. Terwijl we kort na onze aankomst wat babbelden met Els hoorde ik een bekende melodie. De heldere en zuivere tonen kwamen van boven. Terwijl ik naar de auto liep om de koffer op de halen zong ik zachtjes mee: ”Are you going to Scarbourough fair, Parsley, Sage, Rosemary, and Thyme” Op mijn vraag wie verantwoordelijk waren voor het fragiele melodieuze spel, antwoordde Els trots:”Mijn dochters.” Ik sloop naar boven en ontdekte dat Marlotte en Maartje verantwoordelijk waren voor de fraaie klanken.

Het nieuws als show Delft – Elke dag consumeren miljoenen mensen het nieuws. Ze kijken naar een tv-journaal en lezen een krant. Nieuws is in. Nieuws is belangrijk om kijkers, luisteraars en lezers te trekken. Dat beseft men bij de media heel goed. Om de nieuwsconsumenten van elkaar af te snoepen, verboulevariseert het nieuws dan ook in hoog tempo. Alles in het belang van de kijkcijfers. Ik kan het me dan nog wel voorstellen dat daar in de keuze van de onderwerpen rekening mee wordt gehouden. Maar sommige nieuwsprogramma’s benaderen nu wel snel het niveau van de stratenmaker-op-zee-show. Het getalpaïseerde journaal heet NSE (Nieuws Sport Entertainment) en is het laatste dieptepunt. Het gegeven dat een nieuwsprogramma objectief is of dat tenminste moet proberen te zijn, hebben ze daar met luid tromgeroffel in de afvalbak gegooid. Beau van Erven Dorens roept bij NSE onmiddellijk wat hij van een onderwerp denkt. Dat is het sein voor de anderen om direct door elkaar te gaan zitten praten en hun mening te roepen. Umberto Tan laat horen over meer zaken een mening te hebben dan alleen sport. Ook de anderen laten zien dat ze geen nieuwslezer, maar een kletsmajoor zijn. Daarbij vergeleken nemen Ken en Barbie met hun ditjes en datjes de kijkers heel serieus. Gelukkig floreren Buitenhof, Nova, Zembla, Andere Tijden en Met het Oog op Morgen nog. Nog wel, want staatssecretaris Medy van der Laan heeft ze inmiddels in de uitverkoop gedaan.

Wat is uw standpunt nl? Delft – ”Wat vindt U van Greenpeace?” vraagt een lange jongeman aan me als ik met Pieter Jan – de echtgenotes zijn verdwenen in een modezaak – door de oude binnenstad van Delft wandel. Daar vind ik nogal wat van, maar ik heb geen zin om een kwartier van mijn tijd te besteden aan een discussie. “Kijkt u dan eens op onze website”, vraagt hij als onze wegen al snel weer scheiden. Even verder spreekt een mevrouw me aan. “Mag ik u een paar vraagjes stellen?” probeert ze. “Duurt het lang?” wil ik weten. “Een paar minuutjes”, liegt ze. Ze wil weten wat ik vind van het nieuwe Zuidpoortgebied dat enkele tientallen winkels toevoegt aan de historische binnenstad. Ik zeg wat ik er van vind en zij noteert alles. Ik ontwaar in de verte al weer de volgende enquêteurs. Ik ontloop ze. Nederland is een groot Stand.nl geworden. Over van alles en nog wat mogen wij onze mening debiteren. Ook als we ergens geen mening over hebben, wordt ons toch gevraagd om die vooral wel te geven. Op de radio leidt het tot stompzinnige programma’s waarin uren zendtijd worden volgeleuterd door mensen die er absoluut niet toe doen. Ook politici, die wij hebben gekozen om ons te besturen, laten het afweten als het moeilijk wordt. Komt er een Europese grondwet? Mensen die wij hebben gekozen om een afgewogen oordeel te vellen, laten zich plotseling leiden door de enquêteurs. Wij Nederlanders weten niet precies waar het over gaat. We weten dan ook niet wat we er van moeten zeggen. Een kleine groep landgenoten doet tenslotte toch een duit in het zakje en de grondwet is van de baan. Is dat een goede of slecht beslissing? De meeste mensen hebben er net zo lang over nagedacht als ik zaterdag deed over de vraag: “Zijn er genoeg fietsenstallingen in de binnenstad?”

Floris ontdekt Flo Utrecht – Laatst was ik aan het filmen voor het VPRO programma "Nachtpodium" en maakte ik kennis met striptekenaar 'Flo'. Deze jongen heeft een weblog op internet waar hij zijn bezoekers deelgenoot maakt van zijn allerdaagse beslommeringen. Nu is dit op zich niet zo uniek maar het bijzondere is dat Flo dit niet doet door middel van verhaaltjes en fotootjes maar met kleine stripjes over zijn leven. Klik maar eens hier en kijk op 28 september tot en met 3 oktober. Klik hier en bekijk het filmpje over Flo Meer info over Flo vind je hier Een bijdrage van Floris

Benthe fietst los!! Helmond – Vrijdag zijn we weer eens gaan oefenen. Zonder papa die mee rent deze keer, maar met het advies "ga maar eens lopen en probeer steeds grotere passen te nemen, dus steeds je voeten langer van de grond". Nou, dat ging goed en na een keer of drie zette ze haar voeten op de pedalen en fietste 5 meter!!! Ze had wat moeite met het begin en met het remmen, maar dat is logisch. Zelf opstappen en wegfietsen kan ze nu ook, bochten maken gaat ook goed (wel lekker ruim) en als ze eraan herinnert wordt, remt ze ook heel netjes. Als ze het zelf plotseling moet doen, zet ze gewoon haar voeten aan de grond. Op een stoepje fietsen, of ergens tussendoor is nog wel moeilijk, maar oefening baart kunst, zo zie je maar, dus ook dat komt goed! Een bijdrage van Saskia