Kerstmis tegemoet

Delft – Het is de eerste zondag van advent. Dominee Gerrit van de Kamp legde het vanmorgen nog maar eens allemaal uit. Een jongentje mocht de eerste kaars aansteken. Maar eerst moest hij een versje opzeggen. Het kind was nogal nerveus. Toen de microfoon onder z’n neus werd gehouden, begon hij na enige tijd met z’n versje. ”Het was nacht. Stikdonkere nacht.” klonk het aarzelend door de kerk. De juffrouw met de microfoon naast hem stootte hem haastig aan. Hij was met het verkeerde gedichtje begonnen. Het versje dat hij op moest zeggen ging juist over het licht. Nadat de juf hem de eerste regel had voorgefluisterd, kwam het er zonder haperen uit. Maar hoe gaat dat versje over de nacht nu verder? Het is vast heel spannend. We zullen het nooit weten.



Thuis ontstak Corien de eerste kaars van de adventskrans die Saskia gisteren bracht. Ze behoefde geen versje op te zeggen. Daarna dronken we koffie met een mince pie.