Jaarwisseling op drie momenten

Vanmorgen ontving ik een e-mail van Nellie & Pieter Jan. Hier volgt hun verhaal.

”Vandaag, zondag, doen we het wat rustig aan. Gisteren hebben we weer wat getoerd met de auto. Eerst zijn we via de westkust naar Filerimos geweest en hebben daar een klooster, of wat daar van over is, bezocht. Ook hebben we de zogenaamde "kruisweg" gelopen. Aan het eind daarvan stond een 15 meter hoog, betonnen kruis. Maar het mooie daar was vooral het uitzicht. We zagen daar in de diepte twee vliegvelden liggen. Waarschijnlijk is één van de twee een oud, niet meer gebruikt veld, maar zeker weten doen we het niet. Het vliegveld waar wij aankwamen ligt aan zee. We zagen duidelijk weer de huizen die we ook zagen tijdens de landing.
Hier gaat het vliegtuig pas echt dicht over de huizen. Daar is Schiphol niets bij. Ik ben benieuwd of de mensen hier ook zo klagen over geluidsoverlast.
Pieter Jan heeft de landing goed in beeld gebracht dus dan kunnen we thuis laten zien. Na ons kloosterbezoek hebben we koffie gedronken in een plaatselijk eethuis in Trianta, een plaatsje dat in het gebied Filerimos ligt. Natuurlijk wilden we onze magen vullen met een typisch Grieks hapje en dat werd een gefrituurde gepaneerde kaasschijf, waarvan de Griekse naam me ontschoten is. Daarna zijn we richting oostkust gereden en hebben in Faliraki en Ladiko de kust met z'n prachtige baaien bezocht. Onderweg viel ons op hoeveel half afgebouwde huizen er overal staan. Sommige zijn voor de helft bewoond, maar nooit afgemaakt. En sommige staan alweer te koop terwijl alleen het betonnen geraamte er staat. En het staat ook allemaal kris kras door elkaar, zonder structuur. Het is wel uitzicht vervuilend. Het is werkelijk zonde van het prachtige landschap. Ook wordt er overal puin en afval gestort. En straten en wegen worden ook niet fatsoenlijk aangelegd.
Alles even slordig en onverzorgd. Maar het natuurschoon vergoedt veel!
In Ladiko vooral was de kust adembenemend, met baaien en een haven die zo als decor voor een film kunnen dienen. En dat is dus ook al gebeurd, want "De kanonnen van Navarone" is hier opgenomen met Anthony Quinn. Als dank voor z'n propaganda kreeg hij van het Kolonelsregime de mooiste baai toegewezen als geschenk. Dat is inmiddels alweer teruggedraaid, maar die baai draagt nog steeds zijn naam. Maar het staat uiteraard allemaal op de film. Al kan je natuurlijk nooit echt op video weergeven hoe mooi het in werkelijkheid is. Maar daar weet jij natuurlijk alles van, als wereldreiziger. Daarna zijn we doorgereden naar Lindos. Een werkelijk schitterend plaatsje tegen een berghelling aan zee. De huizen staan daar dicht op elkaar, zodat autoverkeer niet mogelijk is. Boven aan de top ligt het Acropolis en dat wilden we uiteraard bezoeken. Toen we na een klimmende voettocht eindelijk bovenaan waren bleek het gesloten. Maar dat was niet erg want het uitzicht was adembenemend. Het stadje lag als een klein Jeruzalem in de diepte. En rondom ons liep een kudde wilde geiten, met veel jongen, die toch maar gauw een beetje uit de weg gingen voor ons. Maar de wilde katten waren minder bang. Want ook hier, net zoals in Rhodos stad, stikte het van de loslopende katten. Echt complete kattenkolonies tref je hier op het eiland aan. En ook heel veel geitenkolonies. Die zie je vooral in het binnenland in grote getale lopen. Gewoon langs de snelweg, alsof ze op weg zijn naar de "grote" stad.. En even buiten Lindos hebben we zelfs zo'n 6 a 7 loslopende ezels gezien die in galop over de weg renden. Trouwens in Rhodos stad zie je ontzettend veel wilde honden. Nou ja, wild zijn ze niet echt, maar ze zijn van niemand. Maar wel lief. Ze lopen vaak een eindje met je mee. Op straat zie je vaak drinkbakken voor de honden en bakken vol honden- en kattenbrokken.
Met Oudejaarsavond heeft het hotel een party georganiseerd, maar dat is zo peperduur, dat we er waarschijnlijk maar niet naar toe gaan.
Ons gezin viert die avond op 3 verschillende momenten de jaarwisseling. Floris om 14 uur Nederlandse tijd, wij om 23 uur Nederlandse tijd. En dan de rest van de familie een uur later. Gisteravond kregen we om 23.15 een smsje van Anne-Sofie. Ze zat bij Marieke en Michiel met Marlotte. Pieter Jan heeft haar meteen gebeld om te bedanken. Leuk die huidige communicatiemiddelen. We lezen hier wat af. Ik ben al aan mijn 4e boek bezig. Doe de groeten aan Corien en iedereen die meeleest ook de groeten. Wij relaxen nog een poosje door. Groetjes van Pieter Jan en Nellie.”