Ambachtelijke bolletjes met liefde

Hazerswoude-Rd – Op deze laatste dag van het jaar ontving ik een mailtje van Nella. Zij schrijft:

”Zo schrijverig als jij bent, ben ik niet maar wel een zeer aandachtige lezer en dat is toch ook aardig. (hoop ik) Ik heb net je wens op deze laatste dag van het jaar gelezen en wens jullie hetzelfde toe en gezondheid en geluk in 2003.Ik heb genoten van de nieuwe verhaaltjes en alle foto's maar... die kiekjes waar jullie nakroost op staan hebben wel mijn voorkeur moet ik eerlijk bekennen. Martien is nog een dagje aan het werk evenals Carina. Zij moest vanmorgen om 08.00 uur beginnen en moet dan wel om 07.10 uur in de bus zitten. Maar daar staat tegenover dat ze dan vanmiddag om 16.00 uur naar huis mag en dat is ook weer fijn. Ik ga straks, traditiegetrouw sinds mijn vader 20 jaar geleden reuma kreeg, oliebollen bakken bij mijn moeder. Zij belde om 08.45 uur dat het beslag al lekker staat te rijzen. Mijn vader bakte altijd de oliebollen bij ons thuis, bij jullie ook of deed je moeder dat? Mijn vader zette nooit koffie of thee of een ei bakken maar oliebollen bakken deed hij als een meesterbakker. Een paar voor tante Manie en een paar voor een buurvrouw en natuurlijk een enorme schaal voor ons eigen gezin. Maar alweer heel wat jaren doe ik dat nu alweer. Mijn moeder maakt het beslag, met haar linkerhand( ze is links- en rechtshandig) en daardoor hebben wij puike bolletjes!
De eerste oliebol is voor mijn vader want je wacht als oudste dochter toch op de goedkeuring van de "oude" meesterbakker, nietwaar? Daarna zijn de volgende twee voor moeder en mij en dan gaat het grote werk beginnen. Eerst bolletjes zonder tierelantijntjes en dan de appelschijven(beignets) en tot slot krenten- en rozijnen bolletjes. Na ongeveer 2 1/2 uur bakken ben ik zo'n 120 bolletjes verder en ja... ze gaan allemaal op! Dan gooit mijn moeder mij meestal de deur uit en gaat de keuken soppen en ik sop mijzelf onder de douche want van al dat bakken krijg je wel een bijzonder odeurtje. Bakker Van Maanen uit Katwijk behaalde in 2001 de eerste prijs in de oliebollentest van het AD en dit jaar de derde prijs maar zij doen het proces geheel met machines en wij niet. Wij hebben eerlijke, ambachtelijke bolletjes met een enorme berg liefde erin. Dat zal vast weer smaken. Bakken jullie ook of laten jullie ze bakken? In ieder geval eet smakelijk en tot in het nieuwe jaar!
Groetjes , Nella.”

Een voorspoedig en gelukkig 2003 Delft – Op deze laatste dag van het jaar zullen er niet veel mensen achter de computer kruipen om ODD te lezen. Maar mochten jullie dit toch lezen dan wens ik jullie een Gelukkig Nieuwjaar Happy New Year Bonne Année Lokkich Nijjier Yeni Yiliniz Kutlu Olsun Gëzuar Vitin e Ri Bon Aña Prospero Años Wan bun nyun jari Szczesliwego Nowego Roku Chúc Mùng Nãm Mói Selamat Tahun Baru Glückliches Neues Jahr.

Jaarwisseling op drie momenten

Vanmorgen ontving ik een e-mail van Nellie & Pieter Jan. Hier volgt hun verhaal.

”Vandaag, zondag, doen we het wat rustig aan. Gisteren hebben we weer wat getoerd met de auto. Eerst zijn we via de westkust naar Filerimos geweest en hebben daar een klooster, of wat daar van over is, bezocht. Ook hebben we de zogenaamde "kruisweg" gelopen. Aan het eind daarvan stond een 15 meter hoog, betonnen kruis. Maar het mooie daar was vooral het uitzicht. We zagen daar in de diepte twee vliegvelden liggen. Waarschijnlijk is één van de twee een oud, niet meer gebruikt veld, maar zeker weten doen we het niet. Het vliegveld waar wij aankwamen ligt aan zee. We zagen duidelijk weer de huizen die we ook zagen tijdens de landing.
Hier gaat het vliegtuig pas echt dicht over de huizen. Daar is Schiphol niets bij. Ik ben benieuwd of de mensen hier ook zo klagen over geluidsoverlast.
Pieter Jan heeft de landing goed in beeld gebracht dus dan kunnen we thuis laten zien. Na ons kloosterbezoek hebben we koffie gedronken in een plaatselijk eethuis in Trianta, een plaatsje dat in het gebied Filerimos ligt. Natuurlijk wilden we onze magen vullen met een typisch Grieks hapje en dat werd een gefrituurde gepaneerde kaasschijf, waarvan de Griekse naam me ontschoten is. Daarna zijn we richting oostkust gereden en hebben in Faliraki en Ladiko de kust met z'n prachtige baaien bezocht. Onderweg viel ons op hoeveel half afgebouwde huizen er overal staan. Sommige zijn voor de helft bewoond, maar nooit afgemaakt. En sommige staan alweer te koop terwijl alleen het betonnen geraamte er staat. En het staat ook allemaal kris kras door elkaar, zonder structuur. Het is wel uitzicht vervuilend. Het is werkelijk zonde van het prachtige landschap. Ook wordt er overal puin en afval gestort. En straten en wegen worden ook niet fatsoenlijk aangelegd.
Alles even slordig en onverzorgd. Maar het natuurschoon vergoedt veel!
In Ladiko vooral was de kust adembenemend, met baaien en een haven die zo als decor voor een film kunnen dienen. En dat is dus ook al gebeurd, want "De kanonnen van Navarone" is hier opgenomen met Anthony Quinn. Als dank voor z'n propaganda kreeg hij van het Kolonelsregime de mooiste baai toegewezen als geschenk. Dat is inmiddels alweer teruggedraaid, maar die baai draagt nog steeds zijn naam. Maar het staat uiteraard allemaal op de film. Al kan je natuurlijk nooit echt op video weergeven hoe mooi het in werkelijkheid is. Maar daar weet jij natuurlijk alles van, als wereldreiziger. Daarna zijn we doorgereden naar Lindos. Een werkelijk schitterend plaatsje tegen een berghelling aan zee. De huizen staan daar dicht op elkaar, zodat autoverkeer niet mogelijk is. Boven aan de top ligt het Acropolis en dat wilden we uiteraard bezoeken. Toen we na een klimmende voettocht eindelijk bovenaan waren bleek het gesloten. Maar dat was niet erg want het uitzicht was adembenemend. Het stadje lag als een klein Jeruzalem in de diepte. En rondom ons liep een kudde wilde geiten, met veel jongen, die toch maar gauw een beetje uit de weg gingen voor ons. Maar de wilde katten waren minder bang. Want ook hier, net zoals in Rhodos stad, stikte het van de loslopende katten. Echt complete kattenkolonies tref je hier op het eiland aan. En ook heel veel geitenkolonies. Die zie je vooral in het binnenland in grote getale lopen. Gewoon langs de snelweg, alsof ze op weg zijn naar de "grote" stad.. En even buiten Lindos hebben we zelfs zo'n 6 a 7 loslopende ezels gezien die in galop over de weg renden. Trouwens in Rhodos stad zie je ontzettend veel wilde honden. Nou ja, wild zijn ze niet echt, maar ze zijn van niemand. Maar wel lief. Ze lopen vaak een eindje met je mee. Op straat zie je vaak drinkbakken voor de honden en bakken vol honden- en kattenbrokken.
Met Oudejaarsavond heeft het hotel een party georganiseerd, maar dat is zo peperduur, dat we er waarschijnlijk maar niet naar toe gaan.
Ons gezin viert die avond op 3 verschillende momenten de jaarwisseling. Floris om 14 uur Nederlandse tijd, wij om 23 uur Nederlandse tijd. En dan de rest van de familie een uur later. Gisteravond kregen we om 23.15 een smsje van Anne-Sofie. Ze zat bij Marieke en Michiel met Marlotte. Pieter Jan heeft haar meteen gebeld om te bedanken. Leuk die huidige communicatiemiddelen. We lezen hier wat af. Ik ben al aan mijn 4e boek bezig. Doe de groeten aan Corien en iedereen die meeleest ook de groeten. Wij relaxen nog een poosje door. Groetjes van Pieter Jan en Nellie.”

Een echte fan van ODD

Delft – Tijdens een receptie van een uitgeverij ter gelegenheid van Kerstmis ontmoette ik vorige week Willemijn weer. Ik had haar al wel eens eerder ontmoet tijdens een literaire avond in de bibliotheek. Wil is 26 jaar en gehuwd met Peter. Een leuk stel. Wil is niet alleen dol op lezen, ze zit ook graag achter de computer. Ook daar leest ze veel. Ze is dol op dagboeken en andere dagelijkse verslagen. Wil leest ook graag ODD. Dat vertelde ze me die keer in de bibliotheek. Toen ze me nu op de receptie ontwaarde, werd ze heel enthousiast. ”Wat ben ik blij dat ik je zie”, riep ze. Ze greep me bij m’n arm en trok me een kamertje in bij de afdeling jeugd. In de kamer stond rekken met jeugd- en kinderboeken. Ze trok me achter een rek en zei: ”ik vind jouw ODD zo leuk.” Ik begreep niet goed waarom ik voor dit compliment een aparte ruimte moest worden ingetrokken, maar glimlachte toch maar en zei: ”Dat is leuk om te horen Willemijn”. Ze knikte enthousiast. Wil maakte haar tas open en haalde er een buitensporige maat tekenpen uit te voorschijn. Ik had geen idee wat er ging gebeuren. ”Ik heb een tatoeage van ODD laten maken. Moet je kijken.” Ik verslikte me prompt en hoestte langdurig. Wil ontblootte zich gedeeltelijk en toonde me de tattoo die jullie hierbij aantreffen. Nadat ik van de schrik bekomen was, maakte ik er een foto van met m’n digitale camera. Gelukkig heb ik die altijd bij me. ”Doe je kleding maar weer goed”, ik heb het gezien en vastgelegd. ”Ben je gek”, lachte Willemijn, ”Nu is het jouw beurt. Je moet je naam er onder zetten.” Ze duwde me de opvallende pen in de hand en nam een gemakkelijke houding voor het aanbrengen van de tattoo aan. Ik trok het steriele handschoentje aan dat er bij hoorde en aarzelde. ”Ik heb een nogal onleesbaar handschrift”, wierp ik tegen. ”Dat wordt helemaal niks. Weet je wat ik plaats de tattoo wel op ODD, dan kan iedereen er van genieten”, beloofde ik haar.
Willemijn was erg teleurgesteld dat ik niet wilde meewerken. Enigszins mokkend liep ze met me terug naar de receptie. Corien zag ik me verwonderd aan:”Hoe kom jij aan zo’n rood hoofd?” Ze knikte naar Willemijn en fluisterde nauwelijks hoorbaar, maar wel heel dringend: ”Wie is dat?”
”Kijk maar op ODD en klik op de foto”, antwoordde ik met mijn geheimzinnigste glimlach.

Kerst in Canada

Barrie – Vandaag ontving ik een aantal foto’s van Corrie & Warren uit Canada. Warren heeft sinds kort een digitale camera, zodat hij ons nu veel makkelijker kan voorzien van actuele beelden van het reilen en zeilen aldaar.


Zij hebben in Canada een witte kerst gehad. Zij wel! Toch is het niet koud, schrijft Warren. Het is ’s nachts net onder nul en overdag er zelfs een paar graden boven. Ze hebben een rustige kerst gevierd met familie. Op Tweede Kerstdag kwam Corrie’s broer Piet met z’n familie eten. Op de foto zie je hoe gezellig het daar was.

Wie werd vermoord in Gosford Park?

Hilversum - De KRO toont ons wekelijks goede Britse detective series. Daarvoor verdienen ze een pluim. Nu verloot de katholieke omroep twee dvd’s van de met een Oscar bekroonde film Gosford Park onder de inzenders van de goede oplossing van de prijsvraag op de KRO Detectives Site. Jullie kunnen je oplossing op de volgende twee vragen:wie wordt er vermoord en wat veroorzaakt de dood van het moordslachtoffer, nog inzenden tot en met 31 januari. Onder de winnaars wordt dan de dvd verloot. Jammer nu dat je eerst de film moet kopen om de vragen te kunnen beantwoorden. En als ik de film toch al heb, waarom zou ik dan nog meedoen aan een prijsvraag om de film die ik al heb te winnen? Een aardig idee van de KRO, maar ik kan er niets mee. Tenzij iemand me even de antwoorden wil mailen. Dan mag je de dvd een keertje lenen als ik win.

Wat zal ik nemen? Helmond - ”Kijk nou eens wat een koddige jasjes en wat een geinige mutsjes ze in deze winkel verkopen”, lijkt Benthe hier te willen zeggen. Ze kan nog niet praten, maar ze is al wel dol op winkelen. Toen Corien & ik onlangs met haar pappa en mamma naar een nabijgelegen winkelcentrum gingen, liep de kleine meid onderzoekend tussen de rekken met kleding door. Alles had haar belangstelling. Of het nu om kinderkleding, damesondergoed of bontjassen gaat, ze wil alles wel eens van dichtbij bekijken. Vooral de rekken met kleding bleken heel boeiend. Daar kun je helemaal achter verdwijnen. Ze vond het ook erg leuk om haar buggy door de zaak heen te duwen. We moesten haar soms snel achterna rennen, want ze verdween met het wagentje anders in de winkelende menigte. Mamma en oma krijgen later vast heel veel steun in het winkelen van onze kleine meid. Dat kun je nu al zien.

Dankzij Marieke Helmond – Onlangs meldde Els ons dat ze een foto van haar kleinzoon Roan had gezien in het zoals zij omschrijft ”plaatselijke glossy middenstandsblaadje ’Soeps’. Soeps is geen eettijdschrift met een grote voorliefde voor diepe borden en grappige kommen gevuld met soep. Neen, het is een regionaal magazine, dat in een oplage van 10.000 gratis wordt verspreid in Eindhoven en omgeving. De kleinzoon van Els ligt daar volgens haar geheel ontkleed ”in de armen van ene Janneke [model met dezelfde naam] rustig rond te kijken.” Els zag echter geen kans om de foto naar ons te versturen. Ze was het wel van plan, maar moest daarvoor in haar omgeving nog een ”kenner” opzoeken die haar kon helpen met de technische details die zich voordoen bij het scannen c.q. downloaden van een foto. Dat probleem is nu opgelost. In Eindhoven las Marieke op ODD van haar verzuchtingen. Marieke zag wel kans om de betreffende Soeps-foto van Roan te verschalken en naar mij op te sturen. Dankzij haar inspanningen kunnen wij de foto hier nu tonen. Het enige wat nu nog ontbreekt is het verhaal. Wat doet Roan in de armen van een hedendaagse Maria? Ik denk dat ik het antwoord wel weet. De moderne heilige van onze dagen maakt reclame voor kleding. Dat doet Roan duidelijk niet. Die ligt gewoon zichzelf te zijn. Dat levert deze leuke foto op.

De boom van………..Marieke & Michiel Eindhoven – Vanmorgen gingen we met Saskia & Sander en Nienke en Dieuwertje op bezoek bij Marieke & Michiel. We troffen hen aan een feestelijke brunch. Ilse & Guido waren er ook, net als Anne-Sofie. Ze vertelden ons van hun bezoek aan opa in Koudekerk. Ze waren op Tweede Kerstdag met hem naar zijn geboortestad Leiden geweest. Opa stelde dat erg op prijs en vertelde allerlei verhalen over zijn tijd in Leiden als kind en pas getrouwde jongeman. Wij bewonderden, onder het genot van een plak stol en een kop koffie, vanmorgen ook de feestelijk opgetuigde kerstboom van M&M. Samen met Anne-Sofie bewonderde Nienke de boom. ”Er zitten rozen in”, ontdekte mijn oudste kleindochter direct. ”Allemaal verschillende kleuren”, hield ze me voor. De boom valt inderdaad op door de kleurenpracht. Het is leuk om te zien dat iedereen weer iets anders doet met de dennenboom in de huiskamer.

Nellie & Pieter Jan op Rhodos

Rhodos – Gisteren ontvingen we een e-mail van Nellie & Pieter Jan. Zij schrijven:
”Het is nu tweede kerstdag, maar een kerstsfeer is hier niet. Toen we maandag aankwamen was het behoorlijk warm. Ik had al spijt dat ik alleen maar m'n bontjas aanhad. We hebben een goede reis gehad. Het vliegen ging zonder probleem. Het voelde of we al jaren niet anders deden dan samen vliegen. Net of je in een bus zat. Maar het vliegveld was wel een heel verschil met Schiphol. Primitief. We werden met de taxi naar het hotel gebracht. Dat was toch nog wel een eindje rijden. Het hotel is behoorlijk luxe. Zo'n hotel waar je normaal gesproken snel voorbij loopt in de veronderstelling dat daar alleen maar miljonairs verblijven. Nee dus, wij zitten er. Balkon met uitzicht op zee. Het hotel is royaal opgezet een beetje in oud-griekse stijl. Met 2 buitenzwembaden en 1 binnenbad en een sauna. Maar van die gelegenheden hebben we nog geen gebruik gemaakt. Het eten is goed. Met het ontbijt kunnen we wel een hele dag doen, zo vol zitten we dan.
Toen we aankwamen zijn we eerst de omgeving wat gaan verkennen. De straten zijn ongelooflijk slecht onderhouden. Allemaal gaten in de weg en oneffenheden. Ik struikelde dan ook al tijdens de eerste wandeling en verzwikte m'n enkel. Maar aanvankelijk viel het mee, dus we liepen stug door. Maar dat was misschien niet verstandig, want lopen werd steeds pijnlijker en dus hobbel ik nu al 3 dagen met krukken rond die we in één van de vele apotheken hier gekocht hebben. Als ik m'n enkel ontzie dan valt het wel mee. Maar we hebben voor een week een auto gehuurd dus we zijn mobiel genoeg. Gisteren zijn we naar het zuiden gereden langs de westkust. Het is erg mooi hier ondanks dat de zon het na 2 dagen liet afweten. De prachtige uitzichten die we gisteren zagen heeft Pieter Jan uiteraard allemaal op de video vastgelegd. We hebben hele kuddes wilde geiten gezien. Leuk hoor, met jonkies. Het is wel uitgestorven op sommige plaatsen. Maar in de zomer schijnt het hier overbevolkt te zijn van de toeristen. Aan het kerstfeest wordt hier niet veel gedaan. Er is wel straatverlichting en hier en daar een kerstboom maar dan heb je het wel gehad. Een kerkdienst hebben we niet kunnen vinden. Wel gesloten kerken en een grieks-orthodoxe kerk die wel open was, maar verder stil en verlaten.”

Aldus Pieter Jan en Nellie.

De boom van………..Corien & Frans Delft – Eerste Kerstdag thuis bij de kerstboom. Na de copieuze maaltijd rusten we wat voor de tv. Corien vermaakt zich met wat borduurwerk en ik lees ‘A Christmas Carol’, het bekende verhaal van Dickens. Het is een rustige Eerste Kerstdag. Vorig jaar brachten we de Kerst door in Barcelona. De kerstdienst woonden we toen bij in de overvolle grote Kathedraal in Barcelona. Dit jaar zaten we op onze eigen plekje in onze eigen Delftse kerk. Er was minder wierook, of liever gezegd er was helemaal geen wierook, maar toch was het erg sfeervol. Het was, zoals het hoort met kerstmis, een gezinsdienst compleet met een kerstspel van Paul Biegel. Na afloop maakten we de gebruikelijk babbeltjes met vrienden en bekenden en we gingen dus in de ware Kerststemming naar huis. Ook mijn vader had ik even aan de telefoon. Corien koos dit jaar de kerstboom uit. Het is een niet al te grote boom met kluit. Dus misschien kunnen wij dezelfde huishoudelijke zuinigheid aan de dag leggen die Els ons opbiechtte en de boom na de jaarwisseling in de tuin een jaar de tijd geven om op krachten te komen voor de volgende kerst.

De boom van………..Nienke & Dieuwertje Eindhoven - Hierbij de boom van Sander & Saskia met hun meiden. De boom was allang gekocht, daar Sander op dienstreis was, moest hij nog even bij de handelaar blijven staan. Vorige week vrijdag ging hij hem halen. Eerst moest de huiskamer nog verbouwd worden. Daarna konden alle 150 lampjes erin. Een heel karwei, zeker als tussen door een kindje gevoed moet worden en een ziek kindje verzorgd moet worden. Maar zondag was het eindelijk zover: het echte versieren kon beginnen. Nienke heeft dit jaar al echt geholpen met het versieren. Saskia hing de ballen in de boom en ondertussen versierde Nienke de onderste helft met strofiguurtjes en houten engeltjes! Dieuwertje vindt de boom ook reuze interessant, bijna interessanter dan de borst. Iedereen heel fijne dagen en de beste wensen voor het nieuwe jaar wensen Sander, Saskia, Nienke & Dieuwertje vanuit Eindhoven.

De boom van………..Els & Ad

Helmond – ”Niet iedereen heeft een digitale camera”, meldt Els. Maar ze wil wel over hun boom vertellen:
” We hebben meestal een klein boompje, want vaak is een grotere meer protserig, in onze ogen dan. Ongeveer drie jaar geleden hebben we voor het laatst een boompje bij de plaatselijke middenstand gekocht. “Al twee jaar geen boom?”, hoor ik je denken. Nee zo zit het niet, noem het maar Hollandse zuinigheid. Want wat is het geval, we gooien de boom altijd achter in de tuin neer, netjes uit het zicht, om haar [of hem?] een tweede leven te gunnen in opa's bos. Maar zoals iedereen, heeft ook Ad het druk, druk, druk. Vorig jaar zagen wij dat ons boompje dapper enkele nieuwe scheuten had aangemaakt. Daardoor waren we zo ontroerd dat we 'm [toch mannelijk] niet in de gft-bak stopte, edoch in onze huiskamer. Voor dit jaar geldt eigenlijk hetzelfde, ware het niet dat ons boompje het een beetje moeilijk heeft gehad en geen nieuwe scheuten had gemaakt, maar hij was niet dood. Dus tot groot ongenoegen van de kinderen over onze zuinigheid [goed voorbeeld doet goed volgen, toch?] staat ons boompje weer met ballen en een schuine piek, tja de top is ook niet meer wat het geweest is, te pronken in onze kamer.
Morgen zal ons nichtje Anne Sofie proberen een camera te lenen om onze meiden op de gevoelige plaat te zetten als zij toeten in het ziekenhuis.

We hebben ook een prachtige foto van Roan waarop hij poseert als kindje Jezus. In het plaatselijke glossy middenstandsblaadje 'Soeps', te verkrijgen bij de betere zaken ligt hij bloot in de armen van ene Janneke [model met dezelfde naam] rustig rond te kijken. Hoe ik dat verstuurd moet krijgen vraag ik wel aan een kenner.”

Tot zover Els. We wachten met spanning op de foto van Roan.

De boom van………..Benthe Helmond – De bomen komen nu binnen. Na Corrie & Warrie stuurden nu ook Bob & Saskia een plaatje op van hun kerstboom. In de kerstboom van Bob & Saskia vormen de glimmende ballen dè grote attractie voor Benthe. Ze zou er graag eens aanzitten. De boom met de ballen ziet er reuze spannend uit. Maar ja, aanzitten kan natuurlijk niet. Die mooie glazen ballen zijn reuze breekbaar. Er is er ééntje waar Benthe, met enige begeleiding wel even aan mag zitten. Dit kleine klokje klingelt alleen voor Benthe.

De beste wensen van Floris

Australië – Onze neef Floris wenst alle lezers van het Ongehoord Digitaal Dagboek ”an adventurous new year”.

De boom van………..Corrie & Warren Barrie – Op zondagavond, na de kerk, probeerde Warren om een foto van hun kerstboom te maken. Zij gebruiken meestal een boom in de tuin. Corrie had afgelopen week de lampjes er aangedaan. En omdat Warren nu ook een digital camera heeft gekregen (van de goede sint) wilde hij het wel even proberen. Buiten in het donker ging het niet goed, dus heeft hij maar een foto genomen van Corrie's geliefde 'boom' binnen. In totaal hebben ze geloof ik wel vier verschillende 'bomen' binnen.

Corrie & Warren wensen jullie allemaal Prettige Kerstdagen en een gelukkig 2003.

De boom van………..Delft

Delft – Zondagmorgen werd ik rond zeven uur wakker van de regen. Het was zeven graden boven nul. De dooi was compleet. De striemde neer op het ijs in de wetering achter ons huis en bleef vallen tot twee uur. We besloten om rond drie uur toch nog maar even de stad in te lopen. Het was druk. Het was niet alleen de laatste adventszondag, het was ook de laatste koopzondag voor de kerst.



Ik heb nog geen foto’s ontvangen van jullie. De bomen staan er wel hoorde ik van jullie, maar blijven nog even geheim. Ik ben benieuwd naar de eerste familiekerstboom. En mocht je geen boom in huis of tuin hebben, dan is er vast wel een boom ergens in je woonplaats. Deze foto maakte ik zondagmiddag. Delft in kerstsfeer. Wie zou hier niet willen wonen?

"Hoor de engelen zingen d'eer..."

Helmond - De dag voor het vertrek! Vandaag moeten we koffers pakken, koelkastrestjes opmaken, huis netjes achterlaten en om 18.00 bij Michiel en Marieke zijn. We gaan met hen en met Guido eten in 't restaurant tegenover hun huis. Gisteravond hebben we ons kerstfeest gevierd op onze muzikale wijze. Het was vol in de Koepelkerk in Lierop . De massale volkszang was mooi en de koren waren ook mooi. Marjan was in topvorm. Schitterend zoals zij daar die drie koren onder haar leiding had en dan ook nog een aantal solo's voor haar rekening nam. We hebben geen foto's kunnen maken zoals Frans gevraagd had, maar Leenderd heeft met onze camera gefilmd dus we hebben wel filmopnames.
Marjan zingt ook een paar keer terwijl ze de cantorij moet dirigeren. Dan staat ze met haar rug naar het koor, stralend te zingen en ondertussen wappert ze met haar rechter arm naar achteren om de juiste inzetten aan te geven terwijl ze met vol volume boven alles uitkomt. Ja echt schitterend hoor. En ook als de hele kerk (450 mensen) "Hoor de engelen zingen d'eer..." zingt, dan komt Marjan daar nog met een hoge 2e stem bovenuit, zonder versterking. Grandioos. Ad en Els waren er ook, want Marlotte zingt ook mee in het Meidenkoor. Nou dat was dan ons kerstgevoel. De rest doen we op Rhodos. Vannacht om 4 uur komen Guido en Ilse ons ophalen om naar Schiphol te brengen. En dan zullen we wel zien hoe het verder gaat. Iedereen hele fijne dagen en tot in het nieuwe jaar.

Aldus een mail van mijn zus Nellie.

Er komt een tiende serie Friends

Eindhoven – Michiel meldde het me als eerste. Nu lees ik het ook in de New York Times. Er werd de laatste maanden ook al erg op gezinspeeld. De zes hoofdrolspelers van ‘Friends’ hebben ja gezegd tegen nog een serie van 23 afleveringen van de hit comedy. NBC betaalt Warner Bros, de makers van de show, ongeveer $10 miljoen voor een episode, waardoor het de duurste show aller tijden wordt. Dat is zo'n twee miljoen meer dan nu. Voor Jennifer Aniston, Courteney Cox, Lisa Kudrow, Matt LeBlanc, Matthew Perry en David Schwimmer is er een salaris van $1 miljoen per episode. "Friends," is de op twee na populairste show in de VS. Op de eerste plaats staat "CSI: Crime Scene Investigation" van CBS. Jennifer Aniston won eerder dit jaar de Emmy voor de 'best comedy actress'. Dat was de tweede keer dat een ster van Friends die prijs won. Lisa Kudrow won de prijs in 1998

De boom van………..Toronto

Toronto – Een dennenboom heet in kersttijd een kerstboom (In Canada heet hij Christmas tree). Dat lijkt logisch. Toch is dat in de grote Canadese stad Toronto nogal een punt van discussie geworden. Mensen van de gemeente Toronto (in Cananda heten zij Toronto city officials) noemen de ruim vijftien meter hoge kerstboom voor het stadhuis (In Canada heet dat City Hall) liever een vakantieboom (In Canada heet dat holiday tree). Mijn wenkbrauwen gingen direct omhoog. Waarom zou men dat doen? Wel men zegt dat het netter is (In Canada heet dat politically correct behaviour) om op die manier over een kerstboom te spreken. Kerstboom is een besmet woord, omdat er ook veel mensen niet christelijk zijn, vonden de medewerkers van het stadhuis. Ik vind het een domme idee (In Canada heet dat silly). De burgemeester van Toronto, Mel Lastman, legde uit dat zijn mensen (In Canada heten ze special events staff) vreselijk hun best hebben gedaan om het iedereen naar de zin te maken. Ze hebben alleen niet door dat ook als een dennenboom een andere naam krijgt, hij in december toch altijd een kerstboom blijft (In Canada heet dat Whatever you call it, it's still a Christmas tree). De burgemeester begrijpt dat echter wel heel duidelijk. Hij is niet voor niets de burgemeester van alle inwoners. Hij zal daarom in de gemeenteraad (In Canada heet dat city council) een voorstel doen om voortaan in alle stukken alleen nog te spreken van een kerstboom (In Canada noemen ze het nu dus ook weer a Christmas tree ). Iedereen in Toronto is tevreden, begrijpt weer wat er aan de hand was en gaat weer door met z’n dagelijkse beslommeringen (In Canada heeft dat It's time to sort of get on with life, accept everybody for who they are and revel in their holidays as opposed to look for ways to deny people's holidays.).

De boom van………..

Koudekerk aan den Rijn – Inmiddels staat bij iedereen de kerstboom. En als je van plan was er eentje aan te schaffen, maar dat nog niet hebt gedaan, haast je dan, want de betere exemplaren zijn er inmiddels wel uit. Ook bij ons staat de boom te pronken. Nu ja, boompje. Hij is niet zo groot als andere jaren, maar helemaal zonder wilden we toch ook weer niet doen.
Gistermiddag waren we voor ons wekelijkse bezoekje even bij mijn vader. Ook zijn kerstboom staat er al een tijd. Hij heeft ook niet zo’n reusachtige boom, maar er is op zijn kamer ook niet echt veel ruimte voor. Dit ‘gemis’ wordt echter ruimschoot goed gemaakt door de bomen die her en der in het tehuis een plaats hebben gekregen. Bijna direct bij hem om de hoek staat een fraai opgetuigde kerstboom. Er staan twee leunstoeltjes bij om er eens lekker van te genieten. We namen er deze foto. Je ziet op de foto dat het er allemaal reuze gezellig aan toe ging. We hadden het naar onze zin. Toch werd de stemming nog bizar.
Toen wij aan het eind van ons bezoek naar de lift wandelden met pa, troffen we op de gang twee medewerksters die druk bezig waren met het opruimen van lege dozen. We maakten een grapje over het opruimen van de kerstpakketten en lachten nog toen we bij de lift aankwamen. Er stond een middelbare mevrouw voor. Ze was gekleed in een stemmig grijs mantelpakje. De vrouw duwde een koelapparaat de lift binnen. We realiseerden ons pas later, dat het zo’n apparaat was dat men onder een lijkkist zet. We keken zwijgend naar elkaar in de lift.
Toen we beneden arriveerden, wilde er een in het zwart geklede man met een zwarte hoed op naar binnen. We passeerden elkaar met een knikje. Toen viel het kwartje en wisten we waar het koelapparaat voor was. Terwijl we van de lift naar de hal liepen zag mijn vader bij de ingang van de grote zaal een condoleanceregister. Op de toon van een ervaringsdeskundige zei hij: ”Er is iemand dood. Gebeurt hier regelmatig.” Hij liep naar het register en keek naar de naam van de overledene. ”Ken ik niet”, merkte hij met een zucht op. Ik realiseerde me dat dit tafereel waarschijnlijk zeer regelmatig in zijn tehuis voorkomt. Hij reageerde overigens niet anders op de komst van de doodbidder dan op de komst van een andere leverancier. In de hal bij de deur namen we afscheid. We wensten elkaar prettige feestdagen. Tussen ons in stond in het kleine halletje de doodskist klaar om naar binnen gereden te worden.
”Mooi exemplaar”, zei m’n vader met berusting. Toen wij aan het eind van de parkeerplaats omkeken, stond hij naast de kist en zwaaide naar ons.

Maigret keert terug

Delft – Nadat ik al een jaar of vijf de kost verdiende voor vrouw en kinderen, ging ik weer studeren. Drie jaar in de avonduren naar school en de andere avonden en in het weekend studeren. Tijdens m'n studietijd kocht ik, naast de benodigde studieboeken, ook het complete werk van George Simenon (1903-1989). Alle in leer gebonden boeken nemen anderhalve plank in beslag van mijn huidige bibliotheek, want ik heb ze natuurlijk nog steeds. Het was eigenlijk onzin om die dure boeken te kopen, want ik had ook alle uitgaven uit de Zwarte Beertjes pocketreeks al.
Ik las de boeken allemaal. Tijdens de uren dat ik niet studeerde, dook ik de verhalen van de beroemde Belgische schrijver. Ik haalde m’n diploma’s en was met de boeken ongeveer tegelijk klaar.


In 1932 verscheen het eerste boek met Maigret als hoofdpersoon. Simenon had tot die tijd onder het pseudoniem Sim gepubliceerd.
Ongeveer 180 verhalen van Simenon met onder anderen de beroemde commissaris Maigret als hoofdpersoon, worden nu in pocketvorm opnieuw op de markt gebracht door de Amsterdamse uitgeverij Atlas. Volgend jaar, op 13 februari, is het honderd jaar geleden dat Simenon in Luik werd geboren. Ter gelegenheid daarvan zijn er diverse herdenkingen, tentoonstellingen en nieuwe uitgaven.
Atlas heeft de rechten voor heruitgaven van de boeken in het Nederlands verworven en laat de verhalen (opnieuw) uit het Frans vertalen. In juni (de Maand van het Spannende Boek) liggen de eerste vernieuwde,,Simenonnetjes'' in de winkel.
De Waalse schrijver heeft meer dan tweehonderd titels op zijn naam gebracht. Vijftig romans werden verfilmd of voor televisie bewerkt.

Te vol met kerst Delft – Het is op zondagmorgen niet altijd meer even druk in de kerk. Er komen steeds meer legen plekken bij tijdens de dienst. Maar op kerstmorgen puilt de kerk weer uit. Dan moeten er stoelen bijgezet worden. De gangpaden zitten vol. Er zijn heel wat mensen die helemaal geen zitplaats meer kunnen vinden. Je moet er op tijd bij zijn op eerste kerstdag. Maar ook in kerkgebouwen worden de veiligheidseisen steeds meer aangescherpt. Zo zijn er nu richtlijnen voor het aantal kerkgangers in relatie tot de beschikbare uitgangen. In gangpaden mogen bij voorbeeld geen mensen meer zitten. Dat gebeurde tot voor kort met een zekere regelmaat. Vanwege de nieuwe regels wordt in enkele kerkelijke gemeenten op eerste kerstdag een extra dienst belegd. Er worden dus kerkdiensten gehouden wegens groot succes. Het lijkt wel een bioscoop.

kerstpakket

Delft – Wij ontvingen weer onze kerstpakketten. Hebben jullie hem al binnen? En ben je tevreden? Wij zijn er wel content mee. Elk jaar is er weer discussie over de inhoud. Zit er wel of geen alcohol in het pakket? Veel bedrijven hebben dat niet meer, omdat het islamitische werknemers niet voor het hoofd wil stoten. Zijn nu de geheelonthouders, vegetariërs en atheïsten de volgenden om hun ongenoegen over de inhoud van het kerstpakket te uiten? Er zijn al bedrijven waar de werknemers het geld liever gezamenlijk naar een goed doel overmaakten. Je krijgt dan een enveloppe met bijvoorbeeld deze tekst: Op uw naam werd ter gelegenheid van Kerstmis 2002 een donatie van €250 gedaan voor het kinderdagverblijf Pippeloentje Dat lijkt me ook wel een leuk idee. Dan is er in ieder geval geen discussie meer over de blikjes zalm en brandy butter in een ’decorative caddy’.
Wij zijn overigens heel tevreden met het presentje van het bedrijf en de ervaring leert dat onbruikbare spullen uit het pakket met collega's worden geruild tegen iets bruikbaarders. Het potje elandpaté is vorig jaar geruild tegen een Zweeds kaasje in blik. Dit jaar wilde een collega een droge witte wijn ruilen tegen de cranberry saus. Maar wat te doen met die producten uit het pakket die niet meteen afvallen, of waarvoor ook onder collega's en vrienden geen enkele belangstelling bestaat? Met enige regelmaat kijken Corien & ik de schappen in de bijkeuken na op blikken, dozen en potten uit pakketten van vorige jaren. De houdbaarheid wordt nagetrokken en als die nog niet verstreken is, wordt het gewoon weer teruggeplaatst. We komen dan ook wel eens iets tegen dat met terugwerkende kracht geconsumeerd dient te worden. Zo aten we gisteren de slagroomtruffels van vorig jaar en knaagden we daarbij aan zacht geworden soepstengels. Heerlijk. Hoe lang zou de Woodland Honey van dit jaar goed blijven?

Lichtjesavond trekt veel mensen

Delft – De inwoners van de Prinsenstad zijn gisteravond massaal de stad ingetrokken om de Kerstsfeer op te snuiven. Uit duizend kelen galmden de kerstliederen over de Markt. Zestig fakkellopers zorgden op de markt en op de straten, grachten en pleinen daarom heen voor een speciale sfeer. De lichtjesavond startte, alweer voor de vijfde keer, precies om zeven uur toen burgemeester Hein van Oorschot de lichten in de kerstboom op de Markt ontstak. Overal in de stad stond vuurkorven en werd muziek gemaakt. Mensen stonden in groepjes te luisteren, dronken Gluhwein en chocolademelk en aten oliebollen.



Op het Vrouwjuttenland stonden lange tafels langs de gracht. Zo’n tweehonderd mensen schoven daar aan tafel voor een gezamenlijke maaltijd in de openlucht. Ik schat dat er ongeveer veertigduizend mensen naar Delft in Kerstsfeer waren gekomen. Rond de Oude Kerk was een kerstmarkt uitgestald en ook op de Hippolytusbuurt waren er kramen. Het museum Het Prinsenhof nam dit jaar wel een heel aparte plaats in. Het feeëriek aangeklede museum was het decor voor een groot aantal koren en ensembles. Corien vond tussen de drukte door even de gelegenheid om met mij de stad in te wandelen. We luisterden naar een bespeling van stadsbeiaardier Henk Groeneweg.

Rooms Katholieke volksdeel gekwetst

Delft – De dierenbescherming is volgens het Contact Rooms Katholieken (CRK) te ver gegaan. De boze en geschokte organisatie heeft tegen de Dierenbescherming aangifte gedaan bij het Openbaar Ministerie. De Rooms Katholieke organisatie is boos over de nieuwe campagne van de behartigers van de dierenbelangen en noemt deze godslasterlijk. Dat heeft de stichting zondag bekendgemaakt.



De stichting doelt op de posters waarop de maagd Maria staat afgebeeld met een gehavend en bebloed konijn in haar armen. Het CRK heeft de posters met ”verontwaardiging en afgrijzen” bekeken. ”De Dierenbescherming had rekening moeten houden met de gevoelens van het ‘Rooms Katholieke volksdeel’, dat door de campagne wordt beledigd”, zo meent het CRK.
Onder het motto 'Zalig kerstfeest... Maak het niet te wild', wil de Dierenbescherming het ”verborgen leed in de bio-industrie” onder de aandacht brengen. Volgens een woordvoerder worden kalkoenen, konijnen en eenden vaak onder erbarmelijke omstandigheden vetgemest. ”We wilden niet shockeren, maar de andere kant van het serene kerstfeest laten zien”, zei een woordvoerder. De campagne heeft in ieder geval voor veel aandacht gezorgd en al wat veel stof doen opwaaien.