woensdag 22 mei 2002


Wij bezochten de Duyfken


Corien op de Hooikade voor de DuyfkenDelft - Het VOC-schip de Duyfken lag er erg indrukwekkend bij aan de Delftse Kolk dit Pinksterweekend. Vier eeuwen na de oprichting van de Verenigde Oost-Indische Compagnie, twee eeuwen nadat het laatste schip van de handelsmaatschappij uit de vaart werd genomen, herleefde in de haven van Delft de Nederlandse scheepvaartglorie. Zo’n 15.000 mensen kwamen er naar kijken. Onder hen niet alleen Corien & ik, ook Martien & Nella kwamen naar Delft. Het legermuseum vlak in de buurt speelde er goed op in en had het drukste weekend ooit.
”Hij is groot, maar tegelijkertijd ook klein”, merkte de Delftse burgemeester Hein van Oorschot op toen hij het schip zaterdag zag aankomen. ”Die masten en die vlaggen, en alles wat erop zit: Dat is een imponerend gezicht. Aan de andere kant kun je je moeilijk voorstellen dat de bemanningsleden een jaar lang op zo'n kleine oppervlakte hebben geleefd. Dat ze met dit schip de oceaan zijn overgevaren, soms wisten ze waarschijnlijk niet eens waar ze precies waren”, veronderstelde hij.



Corien past een muts van een van de meisjes achter een kraampjeNa een zeereis van 33.000 kilometers zag het schip er overigens nog prima uit. De matrozen onderhouden het kennelijk zeer goed. Het publiek op de kade verdrong zich bij de kraampjes. Er werden kruiden en wijn verkocht, die zomaar tot de lading van het schip zouden hebben kunnen behoord. Er waren een paar stands van de Koninklijke Marine met posters, stickers en films. Een zangkoor van Scheveningse dames in klederdracht complementeerde de scène. De meisjes en vrouwen in de kramen waren gekleed in de dracht van zo’n vierhonderd jaar geleden. Ik heb nog nooit zoveel malle mutsen bij elkaar gezien. Het publiek moest vijf kwartier wachten voordat het aanboord kon, maar men had het er graag voor over. Ook wij bekeken alles en brachten daarna ook nog een bezoek aan het legermuseum en zagen daar allerlei voorstellingen van de Delftsche Komedie. Zij speelde scènes uit het leven vier eeuwen geleden.

Geen opmerkingen: