zondag 19 mei 2002


Opa, Benthe en de koe


Zo dichtbij is een kalf nog een flink beestDelft – “Zal ik je eens een geheimpje vertellen”, zegt Benthe ’s avonds tegen haar moeder. Het is het eind van de dag en de kleine meid gaat naar bed. Mamma Saskia leest haar nog wat voor en zegt haar avondgebedje. Daarna babbelen ze nog even.
Mamma knikt en vraagt:”Wat is er schat?”
“Mijn opa in Delft heeft iets met koeien”, zegt Benthe triomfantelijk.
Mamma knikt. Zij wist het al.
“In zijn huiskamer staat een vitrine met porseleinen Delftsblauwe koeien”, onthult Benthe. “Ik dacht aanvankelijk dat hij alleen maar van porseleinen voorwerpen hield, maar nu weet ik beter. Hij heeft iets met de dieren zelf. Toen we laatst in de kinderboerderij waren, bracht hij me bij een kleine koe. Een kalfje noemde hij dat. Aardig hoor, hoewel zo’n kalfje er van dichtbij toch nog vrij groot uitziet”, vervolgde Benthe haar relaas tegen mams.
”Ik weet het,” beaamt Saskia, ”En dat terwijl hij niet eens melk drinkt. Zelfs niet in zijn koffie.”
En hij is ook geen boer.”antwoordt Benthe,”toch?”

Geen opmerkingen: