De week van Nienke

opgeschreven door haar moeder.

Eindhoven - Het was weer een indrukwekkende week voor onze grote meid. Eerst een weekeind met familiebezoeken bij Opa Frans en Oma Corien en natuurlijk ook bij haar overgrootvader in Koudekerk aan de Rijn. De laatste las ze graag haar boekje voor (zie dit dagboek eerder). Daarna gingen we ook nog naar Oom Pieter, tante Eva en Amal. Deze laatste bleek niet helemaal lekker te zijn, maar het was wel leuk om even met hem te spelen.

Thuisgekomen moest er natuurlijk weer kunstzinnig uitgespat worden en dus kwam het stoepkrijt weer tevoorschijn. Nina was er niet van onder de indruk en ging er gewoon bovenop liggen! Zo'n nieuwe kamer brengt allerlei leuke dingen met zich mee, zoals springen op het nieuwe matras - in je blote billen nog wel! En dan de
volgende dag het bedje uitproberen:"leuk!". Nu wil ze er elke dag inkruipen en dat gaat al heel goed. De stoof van Opa van der Weijden wordt dan uit de kleine kamer gehaald, voor het bed gezet en – hup - daar zit ze in het grote bed. Nog mooier is het nu de gordijnen er hangen en een pyjamazak van de zelfde stof aan het bed gestrikt is.

Wel vijftien keer
Donderdagochtend bezochten we de speel-inloop op de peuterspeelzaal. Voor 70 cent krijgt mamma er een kop koffie en kan ze kletsen met andere moeders (vaders zag ik er niet) en krijgt Nienke er limonade en wat fruit en mag ze spelen en wat maken. Eigenlijk is het ongeveer hetzelfde programma als op een peuterspeelzaaldagdeel, maar dan verkort. Dat kan makkelijk, want de aandachtspan van deze kinderen is ook korter! Nienke vond het prachtig en ging met veel plezier wel 15 keer van de glijbaan. Misschien durft ze nu ook weer van de glijbaan in de buurt?

Derde bedje
Thuisgekomen vond ik haar mijn Nienke niet meer. Ze zal wel erg moe zijn, dacht ik. En jawel, ze sliep van een tot half vijf! Maar ja, ze werd wel badend in het zweet wakker: haar temperatuur was ineens 39,2. En dus kreeg onze meid er een derde bedje bij: het bedje beneden. Daar heeft ze de rest van de dag in geslapen, want verder wilde ze niets. Zelfs het nieuwe boek van Dikkie Dik was eigenlijk te vermoeiend. Gelukkig knapt ze alweer op. Gisteren speelde ze weer aardig en wilde ze niet in het bedje beneden. Maar waarschijnlijk kunnen we Opa Joop niet
bezoeken op zijn verjaardag. Dat is wel jammer.

Apetrots
Nienke heeft nog een ontdekking gedaan. Vorige week zei ze ineens tijdens het eten: "Mamma baby buik!" en daarna: "Kusje geven." En toen kreeg ik een kus op mijn buik. Dat ritueel wordt nu elke dag herhaald. Verder laten we het er maar bij. Je ziet, het komt vanzelf ter sprake en het is heel gewoon. Want die baby hoort in de buik, heus niet dat je daarvoor naar een ander bed moet. Tenminste, dat ziet ze nog niet zo! Maar ze is er apetrots op, ze vertelt het ook aan andere mensen!