Maak kennis met Michael Brady Delft – Met een zekere regelmaat krijgen we tekeningen, vingerwerf- en stiftwerk van onze kleindochters. Schatten om te krijgen en juweeltjes om te bezitten. Op onze koelkast kun je er altijd een paar terugvinden. We hebben er ook wel eens eentje ingelijst en in de kamer gehangen. Ondanks deze groeiende verzameling zijn Corien en ik toch nog steeds op zoek naar een schilderij voor de huiskamer. Met een zekere regelmaat bezoeken we daarvoor de galerie van Smelik & Stokking in Den Haag. Vorige week waren we er weer om de nieuwe werken te bekijken van de Amerikaan Michael Brady. Men was nog aan het inrichten toen we arriveerden. De schilderijen van Bradys spreken vooral fotografen erg aan. Mensen die op straat steeds opnieuw ‘plaatjes’ zien. Op die manier loopt Brady door zijn stad. Hij zegt daar zelf over: “All people dream: but not equally. Those who dream by night in the dusty recesses of their minds wake up in the day to find that it was vanity; but the dreamers of the day are dangerous people, for they may act their dream with open eyes, to make it possible. This explains both how and why I paint.” Net zoals dat voor fotografen geldt, prikkelt de stad ook al eeuwenlang de verbeelding van schilders. De heldere, krachtige en persoonlijke manier van schilderen van Brady is sterk beïnvloed door de fotografie. Hij neemt op dezelfde manier waar. De kruisbestuiving van deze twee kunstvormen zorgt voor een, in Europa, niet gebruikelijke schilderstijl. Michael Brady groeide op in de New Yorkse wijk Brooklyn, tussen de huurkazernes, de Chinese restaurants, Italiaanse en Joodse buurtwinkels, waar de straathandel welig tierde en het leven onvermoeibaar doorging. Deze thema’s komen steeds weer terug in Michael Brady’s schilderijen. Corien & ik hebben (nog) geen keus gemaakt. We gaan nog eens terug.