De Blauwen van Helmond Helmond – Voor honden moet je wat doen. Alleen maar eten geven en de tuin in jagen voor wat beweging ofzo is onvoldoende. Althans dat is de mening van hondenkenner Els. Ik heb er niet veel verstand van, maar ik geloof haar graag. Dat betekent dus dat ze elke dag (ja ik vergis me niet en ik bedoel echt elke dag!) ruim 1½ uur met haar trouwe viervoeters de natuur in trekt. Voor een stevig wandeling op tempo. Niet zo maar wat slenteren en met andere hondenbezitters kletsen, terwijl de dieren in het parkje rondsnuffelen en poepen. Neen, een echte stevige wandeling op een professioneel vierdaagse tempo. ”Dat is goed voor de dieren en dat is goed voor mij”, vindt mijn sportieve schoonzusje. Nu zijn Corien & ik uit hetzelfde hout gesneden en stappen dus flink mee als wij in Brabant zijn. Terwijl anderen nog uitslapen, zijn wij al flink in de weer in de bossen rondom Helmond. Ook Ad gaat vaak mee. Toen wij er dus laatst met carnaval waren, hebben wij elke dag (ja, inderdaad elke dag) die wandeling door de Helmondse bossen gemaakt. Op een van die tochten kwamen we ook langs de boerderij van Van der Elzen aan het Geeneind. Ik kon de verleiding niet weerstaan om daar even over het hek te klimmen en de wei in te lopen. Deze boer heeft namelijk een bijzondere verzameling koeienrassen. Vooral de blauwe koeien vallen direct op in het landschap. De dieren stonden echter helemaal aan de andere kant (op z’n Brabants aan gindse kant) van de wei. Ik weet dat koeien erg nieuwsgierig zijn. Zodra je hun wei in loopt, komen ze jouw richting uit. Dat geldt ook voor deze collectie runderen. Ik kon er dus uiteindelijk een fraai plaatje van maken. Je ziet dat deze boer alle kleuren in de wei heeft staan.