Zondag in Great Chart

Ashford – Bij toeval belandden we op zondagmorgen in het plaatsje Great Chart. Het is er rustig. Stil is nog een beter woord. Een man van een jaar dertig is bezig de ramen van zijn huis te zemen. We parkeren tegenover zijn huis. Hij kijkt heel even naar ons, maar gaat dan verder met het poetsen van de ramen. Hij doet het heel contentieus. Vlak bij zijn huis is de Church of St. Mary the Virgin. Ook daar ziet het er stil uit. We zien wel dat de kerkdeur openstaat en wandelen daarom in die richting. Juist op dat moment komen er twee vrouwen en een man naar buiten. Alle drie van pensioengerechtigde leeftijd. “Ga gerust naar binnen”, zegt de voorste tegen ons. Ze knikt bemoedigend. “De deur is altijd open”, zegt ze terwijl ze met haar arm een uitnodigend gebaar maakt. Wij knikken vriendelijk terug en wandelen naar binnen.

Binnen zijn we samen. Kennelijk is er zojuist een kerkdienst geweest, maar is iedereen nu naar huis. Uit een gefotokopieerd boekje leer ik dat het om een heel oude kerk gaat. De toren dateert volgens de tekst zelfs uit de veertiende eeuw. We wandelen tussen de banken door naar voren. De kerk heeft mooie gebrandschilderde ramen. The Strouts Windows volgens het boekje.

Het boekje wemelt van de jaartallen. Het boekje staat vol met informatie. Te veel informatie voor een toerist die bij toeval binnen struint. Ik zie dat er op de grafstenen in de kerk veel de zelfde familienamen voorkomen. Ik sluit het boekje, maak een paar foto’s en dan wandelen we weer naar buiten. Als ik bij de auto kom, zie ik dat de ramenzemer is verdwenen. Nu is er helemaal niemand meer op straat in het dorpje. En als ook wij weg zijn, is het weer stil: zondag in Great Chart. Tweet