dinsdag 3 mei 2011

Ezels in Diekirch

Diekirch – De eerste indruk is meestal de beste. Bovendien kun je maar één keer een eerste indruk maken. Dat geldt voor mensen, maar ook voor steden. Wandelend door Diekirch was mijn eerste indruk dat de inwoners van de stad wat hebben met ezels, maar niks hebben met paarden. Normaal gesproken wil je niet graag worden geassocieerd met een ezel. Voor de inwoners van deze stad aan de Sauer ligt dat kennelijk heel anders.
Ik zag in het centrum van het stadje een ezelfontein en een kunstwerk van een ezel. Ze hebben hier de ezel omarmd. Ze zijn er gek op. Ze behandelen het dier als hun mascotte. Er voert jaarlijks zelfs een optocht door de stad in het teken van de ezel, paarden mogen niet meelopen.

Het bewijst dat de mensen in deze ezelstad een mooi gevoel voor humor hebben. Er doen allerlei verhalen de ronde waarom de inwoners van Diekirch de ezel tot hun mascotte hebben gemaakt. Ik denk dan het te maken heeft met de beroemde gelijknamige bierbrouwerij in de stad. De mouterij van Diekirch stond in vroeger tijden net buiten de stad aan de rivier de Sûre. Dat was lastig te bereiken voor paard en wagen en daarom gebruikten de bierbrouwers ezels om het mout te vervoeren. Is dat ook de reden waarom ik denk dat ze niets met paarden hebben. Nee, daar kwam ik achter toen ik de lunchkaart in een brasserie bekeek. Daarop werd steak de cheval aanbevolen. Het was in de aanbieding. Toen wist ik het zeker. Ze hebben wel iets met ezels, maar niets met paarden.

Geen opmerkingen: