De reis is niet het doel

Delft – Is reizen hetzelfde als ‘onderweg zijn’? Misschien, maar reizen is natuurlijk ook ‘ergens naar toe gaan is’. ‘Onderweg zijn’ is toch echt iets anders dan ‘ergens naar toegaan’. Een filosofisch ingestelde vriend merkte eens op: “We zijn in het leven allemaal onderweg”. Een mooie spreuk die wat mij betreft thuishoort in de categorie dooddoeners. Was het maar zo dat we allemaal op weg zijn. Dat we allemaal een doel voor ogen hebben. De meesten van ons reizen niet, maar trekken een cirkel in het zand van hun bestaan. Ze staan op, ontbijten, gaan naar hun werk, komen thuis, eten en gaan naar bed. De volgende dag begint alles weer van voren af aan. Ze gaan nergens heen en zijn zeker niet bezig met een reis, ook niet in filosofische zin. Is dat erg? Nee, absoluut niet. Zo zit het leven in elkaar. Want tussendoor doen ze heus ook nog wel andere dingen. Niemand trekt alleen maar cirkels. Toch? Maar reizen doe je niet in cirkels. Reizen doe je in een rechte lijn. Op weg naar iets of iemand. Zo hoort dat. Onderweg passeer je steden, dorpen, steek je zeeën en meren over en overschrijd je grenzen. Dat is pas reizen. Niet omkijken, maar doorgaan. Op weg naar de horizon. Op weg naar die stip die maar niet groter wil worden. Natuurlijk moet je onderweg wel eens blijven plakken. Om je heen kijken en genieten, voordat je weer verder gaat. De reis is niet het doel. Op een warm terras in een ver land, dicht bij de horizon, met een goed glas even achterover leunen en wat peinzen en filosoferen over de reis. Je herinnert je dan de grenzen die je bent gepasseerd. Dan ontdek je dat andere opmerkelijke en onvermijdelijke aspect van reizen: het thuiskomen. Zonder thuiskomen, reis je niet, dan ben je op de vlucht. Overigens zijn niet alle grenzen zo duidelijk gemarkeerd. Soms passeer je een grens voor je er erg in hebt. Dat zag ik vorige maand in de Groote Peel.
Tweet