Dit ziet een Lilliputter

Lucca – De titel die de Engelse schrijver Jonathan Swiff bedacht voor zijn boek over de reizen van Gulliver is nog al lang. Het bekende reisboek heet voluit: Travels into several remote nations of the world. By Lemuel Gulliver, first a surgeon, and then a captain of several ships. Gelukkig is het een dik boek anders kon het niet eens op het kaft. Wij kennen het allemaal als Gulliver’s Travels. En ook de avonturen die Gulliver beleefden, kennen we allemaal. Ik wil het dan ook niet uitvoerig over het boek zelf hebben. Ik begin er hier over omdat ik aan deze Engelse klassieker uit de wereldliteratuur moest denken toen Corien & ik vorige zomer door de straatjes van het Italiaanse plaatsje Lucca zwierven. Zoals we allemaal weten spoelt de hoofdpersoon uit het boek van Swiff nadat zijn schip is vergaan aan op een eiland dat wordt bewoond door zeer kleine mensen. Het zijn de Lilliputters die slechts een lengte hebben van 15 centimeter. Dat deze roman enorme invloed heeft gehad, blijkt wel uit het feit dat woorden als ‘Lilliputter’ volkomen zijn ingeburgerd. De satire richt zich in dit eerste deel van het boek op de strijd over welke godsdienst dient te overheersen [dat gaat er in hoofdzaak over aan welke kant je je eitje opent: aan de bolle of de spitse kant] en op de strijd tussen de twee politieke partijen van het land [draag je schoenen met hoge of lage hakken]. De lilliputters beschouwden Gulliver in eerste instantie als hun gevangene. Ik kan me dat wel voorstellen.

Corien knielde in Lucca voor de openslaande deuren van een poppenhuis in een etalage en ik zag alleen haar gezicht. Stel je voor dat er voor het raam van je woning plotseling twee grote ogen verscheen. Dat ziet er dus ongeveer zo uit.
Tweet