De leukste digitale foto van… Delft – Deze week ontvingen jullie via de e-mail (dankzij Nellie) de nieuwe code waarmee een gratis kaart naar de redactie van ODD kan worden gestuurd. Op die manier kun je nog steeds meedoen met“De leukste digitale foto van…”. Het is inmiddels al een hele leuke verzameling. Misschien kun je zo zelfs je gebruikelijk wensen voor kerst en de jaarwisseling verzenden. Gistermiddag kwam de bijdrage van Saskia binnen. Ook dit is weer een leuke foto. Op de achterkant schreef Saskia: ”De mooiste foto. Een lastige opdracht! Welke foto kies ik..? Dat mooie portret van Benthe, die leuke van Karsten, of die aparte van Sietske? Die van Sietske is het geworden. Tot een klein jaartje geleden moest Sietske niet zoveel van water hebben. Na de zomer is dit opeens veranderd. Mede daarom is deze foto voor mij één van de mooiste. Eén van de vele, vele mooiste... ” groetjes Saskia Wil jij ook jouw leukste digitale foto op ODD? Klik dan hier en volg de instructies. Een aantal ODD-ers gingen je voor. Kijk maar eens naar hun inzendingen.Klik daar voor hier of hier of anders hier of tenslotte kun je ook hier of hier nog eens klikken.

Gezond verstand Delft – Tijdens de recente verkiezingen hebben de lijsttrekkers ons voorgehouden dat normen en waarden er toe doen. Natuurlijk zijn we geen koorknapen, maar dat betekent nog niet dat we de taal van de straat moeten toelaten in onze conversatie. Soms gaat dat fout en gooit iemand er, bijvoorbeeld in de hitte van een sportwedstrijd, iets uit wat niet door de beugel kan. Dan is het goed om niet te draaien, maar na de wedstrijd direct je verantwoordelijkheid te nemen en te zeggen dat het je spijt. Je kunt daar ook mee wachten tot je twee dagen later bij de strafcommissie zit, maar dat is het toch een stuk minder geloofwaardig. Gelukkig zijn er (bij sommige clubs) verstandige coaches en bestuurders die de speler een handje helpen. Je behoeft geen verschrikkelijke moraalridder te zijn om te beseffen dat een excuus op zijn plaats is als een van je spelers over de schreef is gegaan. Maar zoals gezegd het zijn geen koorknapen. Want als we ons zo gaan gedragen, komen we wellicht weer tot andere vreemde dingen. Dat gebeurde deze week bij British Airways. Daar werd de 55-jarige check-in stewardess Nadia Eweida naar huis gestuurd omdat zij een kruisje om haar nek droeg. De vrouw weigerde aan het recente voorschrift van haar werkgever te voldoen om niet langer openlijk christelijke symbolen te gedragen. Nu weet ik uit eigen waarneming dat sikhs en moslims bij British Airways wel de zelf gekozen hoofdbedekking mogen dragen. Maar dat zal wel niets met religie te maken hebben. Een woordvoerder vertelde aan de BBC dat mevrouw Eweida het kruisje wel onzichtbaar onder haar kleding had mogen dragen. Het voorval is inmiddels een pr-ramp geworden voor BA, want zelfs koorknapen snappen het niet. Zelfs Tony Blair heeft het opgenomen voor de stewardess. Hij had een goed advies aan British Airways, dat wellicht ook handig is voor Nederlandse voetballers, trainers en bestuurders. “Het beste is het gezonde verstand te gebruiken”, meende de Britse premier.

Scrooge in Barrie Barrie – Terwijl men zich in Nederland nog volop voorbereidt op het sinterklaasfeest, is men in de Engelssprekende landen al heel lang bezig met de voorbereiding op het kerstfeest. Ook in Barrie, de Canadese woonplaats van Corrie & Warrie, is men al volop bezig. In die plaats houdt men erg van de kersttradities. Ze versieren de kerstbomen, hangen de mistletoe op en beginnen het kerstseizoen met het luisteren naar het klassieke verhaal van Charles Dickens, ‘A Christmas Carol’. In de kerk op Collier Street wordt op vrijdag 8 december dit klassieke verhaal ’s avonds voorgelezen door bekende mensen uit Barrie. Dit jaar zijn het o.a. Clifton Joseph van CBC, Wendy Hicks, advocaat Alf Dick en Terry Arnold. Het zijn namen die de Nederlandse lezers van ODD niks zeggen, maar in de woonplaats van Corrie & Warrie zijn ze heel bekend. En zoals het hoort bij kerst gaat de opbrengst naar het goede doel. Dat is net als in voorgaande jaren the Children's Aid Foundation of Simcoe County. Het evenement wordt nu voor de vierde keer georganiseerd en was steeds een groot succes. Ook dit jaar zal de kerk wel weer vol zitten. Een bijdrage uit Barrie

Heldere taal Delft – Heb jij dat nou ook? Iemand zegt iets tegen je en je hebt geen idee wat hij bedoelt. Het overkomt je nog het meest op het werk. Tijdens vergaderingen hoor je soms een kreet waarvan je alleen maar kunt raden wat er wordt bedoeld. Je kunt ook moeilijk zeggen: “Neem me niet kwalijk, ik begrijp dat je niet. Zeker net weer een managementcursus gehad? “ Tijdens een vergadering riep iemand na een opmerking van een van de deelnemers: “Dat is Blue-sky thinking”. Ik keek naar buiten en zag dat het regende. Er was weinig blauwe lucht. De aangesproken collega knikte. Hij had het wel begrepen en de vergadering ging verder. Kort daarna zei iemand tegen mij: “Kom op geef me een brain dump”. Ik weet wel wat een kopstoot is en had hem er graag een gegeven, maar helaas stonden we niet op een voetbalveld. Hij vroeg daar ook niet om, bleek later. Het wemelt tegenwoordig van de Engelse managementtermen op vergaderingen. We zijn inmiddels gewend om te spreken over ‘the helicopter view’ als we simpelweg ‘het overzicht’ bedoelen, maar waarom noemen ze gemakkelijke doelen nu in vredesnaam ‘low-hanging fruit’. Welke managementgoeroe bedenkt dat? Wanneer kwam iemand op het idee om wanneer hij rekening wil houden met de invloed van zijn besluiten op andere zaken dat ‘Joined-up thinking’ te noemen? Ik had een collega die als zij je wilde aansporen om je niet te beperken tot meedenken op je eigen gebied het had over ‘Think outside the box’. Ik dacht met mijn Brabantse invloed eerst dat ze het over mijn broek (de boks) had, maar ze wilde me slechts aanzetten tot creativiteit. Ik leerde natuurlijk snel en riep dan ook altijd aan het eind van een vergadering ‘Let’s get our ducks in a row’. Ik bracht mensen die ik tijdens een vergadering niet begreep graag in de war met hun eigen managementgebrabbel. Ik houd van heldere taal, maar ook van verwarring. Favoriete managementkreten in gewone mensentaal: Blue-sky thinking Idealistische of visionaire ideeën die vaak weinig praktische waarden hebben. Get your ducks in a row Afspraken op een rijtje zetten. Brain dump Alles vertellen wat je over een onderwerp weet. Think outside the box Beperk je niet om alleen mee te denken over je eigen gebied. Wees creatief. Joined-up thinking Houd rekening met de invloed van besluiten op andere zaken. Kijk niet geïsoleerd naar iets. Drilling down Probeer meer details over een bepaald vraagstuk te krijgen. Push the envelope Verbeter de prestatie door over grenzen heen te kijken. The helicopter view Het overzicht Low-hanging fruit De gemakkelijkste doelen.

Al weer een wijnfietstocht. Delft – Haast behoef je niet te hebben want het wijnvoordeel van de Plussupermarkt is nog geldig tot 9 december. Hoewel toen ik vanmorgen bij de Plussupermarkt in de buurt kwam, was de Valle del Mañan 2001, Reserva Alicante al op. “Hij komt weer binnen hoor”, verzekerde de winkelier me toen ik naar vroeg. Deze superieure Spaanse wijn is heerlijk vol en zacht van smaak en kost nu € 1,75 per stuk. Spring dus snel op de fiets om in te gaan slaan. Je moet wel in een veelvoud van twee inkopen, want het is 2 halen, 1 betalen. Vorig jaar wees ik jullie al op deze wijn en hij is alleen maar lekkerder geworden. Er zijn nog veel meer omfietswijnen te halen bij deze buurtsuper. Ik vond een aantal wijnen die dubbel bekroond zijn. Ze kregen het predikaat omfietswijn in de supermarktwijngids 2007 van Nicolaas Klei en een ster in de wijnalmanak 2007 van Hubrecht Duijker en Harold Hamersma. Het zijn wijnen uit Chili, het paradijs voor de wijnmakers. Een land met veel zon en koele nachten, schone lucht, excellente gronden en voldoende water. Ideaal voor de wijnbouw. Vroeger had ik het niet zo op de wijnen uit de nieuwe wereld, de wijnlanden buiten het oude Europa waar de wijn duizenden jaren geleden begon. Maar het wordt steeds beter. In Chili vind je voornamelijk Franse druivenrassen die laat in de 19de eeuw uit Europa werden gehaald. Ik koos de wijnen van de El Descanso Estate. Cabernet Sauvignon 2005 is een stevige wijn met veel fruit. De Merlot 2005 heeft een hele rijke smaak met veel zwarte vruchten en een vleugje cacao. De Carmenère 2005 behoort tot mijn favoriete druivenrassen. Het heeft een aroma van rijpe pruimen en bramen, waarin ik ook iets van laurier en gebrande noten vind. Waar wachten we nog op. Het heerlijke zachte lenteweer van november maakt een fietstochtje alleen maar leuker. Ook deze gaan per twee en kosten dan €2,99. Normaal betaal je er een euro per stuk meer voor. Ik zou de fietstassen niet vergeten. Trouwens de auto mag ook, dan kan je wat meer meenemen. Een aantal lezers van ODD/OG is gratis abonnee op het ODD-Wijnalarm. Dat betekent dat je een mailtje krijgt als er een omfietswijn is te halen. Wil jij ook een ODD-Wijnalarm? Meld je dan hier

Goedheiligmannetje Karsten Delft – De Sint verschijnt in deze dagen weer volop in beeld. Overal komen we de goedheiligman nu tegen. In de supermarkt, op het werk, in de bibliotheek en ik hoorde dat hij aanstaande zondag ook een verschijning zal hebben in de Trudokerk in Stiphout. Niet alleen komen we de Spaanse kindervriend overal tegen, we zien hem ook in verschillende gedaanten verschijnen. Bij de Hema kun je zelfs zien dat de Sint thuis zijn traditionele en ceremoniële hoofddeksel, de mijter, heeft vervangen door een pet. Zo’n intiem huiselijke plaatje zagen we nog niet zo vaak van de kindervriend. Toch past een mijter veel beter bij de heilige staat van de Spanjaard. Dat bewees onze kleinzoon Karsten afgelopen weekend. Hij had op het sinterklaasfeest op het werk van zijn papa een mijter gekregen in zijn maat en wilde die wel even aan ons tonen. Zeg nu zelf is het geen toonbeeld van een goedheiligmannetje.

De stad van Johannes Vermeer Delft – Het begint zo langzamerhand een Delftse kunstuiting van formaat te worden. Overal in onze stad kom je graffiti tegen. Ik bedoel dan niet de illegaal neergekliederde muurschilderingen van puisterige jongelui met een identiteitsprobleem. Ik doel op de officieel en met goedkeuring van de eigenaar van de muur aangebrachte schilderingen. De Prinsenstad wordt steeds kleurrijker. Ik berichtte onlangs al over de Nicaraguaanse kunstenaar die op uitnodiging naar Delft was gekomen om een muurschildering aan te brengen. Maar ook eerder dit jaar tijdens de voetbalkoorts rond het WK schreef ik al iets over een muurversiering. Vorig jaar maart keken we met Adrie & Monique al eens naar graffitiartiesten aan het werk op schuttingen in de Delftse binnenstad. En dat het lang niet altijd om schuttingtaal gaat werd ook duidelijk. In de Molstraart zag ik onlangs deze sprookjesachtige versiering op de muur. De Delftenaren fietsen er achteloos aan voorbij, maar het is de moeite waard om eens op het gemak te bekijken. Ze zien de graffitiartiesten elk weekend trouw in de weer in de tunnel onder het Prinses Ireneviaduct. Het kunstwerk van Monet is er ook nog steeds net als de Pink Floydkoe. Is dat in jullie woonplaats nu ook? Of zijn ze juist hier in Delft zo kunstzinnig aangelegd. Het is niet voor niets de geboorteplaats van Johannes Vermeer.

Vraag het Ms. Dewey Delft – Als je iets wilt weten moet je het vragen of opzoeken. Opzoeken deden we voor de komst van internet in een boek. Vragen deden we aan ouders, grootouders, onderwijzers, de baas, de buurvrouw en later weer aan de secretaresse. Vooral die laatste had in mijn geval altijd veel antwoorden. En als ze de antwoorden niet bij de hand had, kon ze het altijd nog opzoeken. Dat waren nog eens mooie tijden. Ik kreeg niet alleen een antwoord, maar vaak ook nog commentaar of een ongevraagd advies. Tegenwoordig stel ik mijn vragen aan een zoekmachine. Google, Microsoft en Yahoo zijn tegenwoordig mijn secretaresse. Ze zoeken alle vragen op en geven me een veelvoud aan antwoorden. Ik mis de persoonlijke aandacht van de secretaresse niet. Ik ken echter wel mensen die juist dat goedbedoelde commentaar en advies erg missen. Mocht jij die persoonlijke aandacht van de secretaresse missen, maak dan voortaan gebruik van Ms. Dewey. Zij zoekt niet alleen de antwoorden op al je vragen, maar geeft ook weer ouderwets commentaar op je zoekwoorden. Ze heeft een heel eigen manier van zoeken. Ook als je haar even geen vraagt stelt, onderneemt ze actie. Sla de intro niet over, want het is elke keer weer anders. Ms. Dewey wordt gespeeld door de Amerikaanse actrice en muzikante van Nederlandse afkomst Janina Gavankar. Als je iets meer over haar wilt weten, tik dan haar naam maar eens in Ms. Dewey.

Hoort wie klopt daar? Delft - Zoals ik al eerder onthulde, kwam Sinterklaas op de dag van mijn verjaardag in ons land. Dat betekende dat aan het einde van de dag de kleinkinderen zich, bij gebrek aan een ouderwetse kachel, verzamelden bij de voordeur om daar hun schoentje te zetten. Voordat ze naar hun logeerbedjes gingen, moest de goedheiligman en zijn pietermannen worden toegezongen. Voordat deze rituele zangen ten gehore werden gebracht, moesten er eerst nog de nodige voorbereidingen plaatsvinden. Eerst moest er proviand en lekkernijen worden neergelegd in de schoenen. Wortels en water voor Americo het paard van de Sint en appeltjes voor zijn zwarte knechten. Die lusten wel een groen appeltje als zij over de daken en door de straten rennen. Dieuwertje deed zelfs een handje cashewnoten in haar laarsje. “Dat is lekker voor de pieten”, vertelde zij ons met overtuiging. Daarna moest er worden gezongen. Het werd een waar concert. “Hij komt, hij komt, die lieve goede Sint”, klonk het volvertrouwen door de hal en door de straat. Tegen de gezamenlijke zangkracht van vijf kleindochters en zes volwassenen is het moeilijk optornen voor de kindervriend. Er gaat als het ware een muzikale zangstorm door de straat, die elk ongeloof omver blaast. De kleine gelovigen hadden er dan ook alle vertrouwen in dat dit wel iets moois op moest leveren. Ze kregen helemaal gelijk. De volgende dag ontdekten de kleindochters dat de fruitige lekkernijen voor de knechten waren verdwenen, de wortels opgepeuzeld en het water opgedronken door het paard van de Sint. Tot hun grote vreugde had de Spaanse kindervriend in elke schoen een cadeautje achter gelaten. Zelfs het schoentje van Karsten stond plots tussen de schoenen en laarzen van de meisjes bij de voordeur. En ondanks het feit dat ons kereltje nog niet kon meezingen, had de Sint hem toch een presentje geschonken. Terwijl ze het papier van hun geschenkjes ritsten, riepen de kleindochters de goedheiligman nog na: “Dank je wel Sinterklaasje”.

Juf Nel op TV Helmond – Op de st. Trudoschool in Stiphout heeft de NCRV een aflevering van haar populaire programma Man bijt hond opgenomen. Vanavond werd het uitgezonden. De hoofdrol was voor juf Nel. Zij raakte 22 jaar geleden haar handtasje met geld en waardepapieren kwijt. De tas werd uit haar klas gestolen terwijl ze met de kinderen aan het gymmen was. De tas werd onlangs teruggevonden in de bossen in de omgeving van Stiphout. Mario, de eerlijke vinder, speurde juffrouw Nel op en bezorgde haar het tasje met inhoud weer terug. Dat was de aanleiding voor de NCRV om een team van Man bijt hond langs te sturen. Juf Nel speelde met haar huidige klas het gebeuren van 22 jaar geleden na. Omdat Benthe in haar klas zit, kwam ook onze kleindochter even in beeld. Het ging snel, maar dankzij de recorder kon het moment toch worden vastgelegd. Juf Nel bleek een heus acteertalent en haar leerlingetjes deden al net zo enthousiast mee.

Ruziemaken bij IKEA Delft – “Weet jij wat een Billy is?”, vroeg ik aan Corien opkijkend uit mijn krant gistermorgen. Mijn echtgenote gaf onmiddellijk het correcte antwoord: “Dat is de bestverkochte boekenkast van IKEA”. Ik vroeg het omdat volgens het artikel dat ik tijdens mijn ontbijt las 77 procent van de Nederlandse bevolking dit feit schijnt te weten. Aan deze ontbijttafel zaten we al op 50 procent. Delft heeft – na de recente uitbreiding – een van de grootste filialen van deze Zweedse woongigant in Europa. Een storemanager uit Abu Dhabi krijgt hier zijn opleiding. Het artikeltje ging daarover. Het stond vol met dit soort weetjes. In het IKEA-restaurant worden jaarlijks 200 miljoen Zweedse gehaktballetjes verkocht. Dat is dus de echte ballenbak. Heel veel mensen gaan naar de winkel alleen maar om wat te neuzen en omdat het zo gezellig is. Maar dat is een misvatting: 93 procent van de bezoekers koopt iets. Ze zijn niet alleen met de gehaktballen erg goed, ze zijn helemaal uitgekookt bij de Zweedse onderneming. Corien & ik zijn er onlangs ook weer even geweest. Op een maandag, want dan is het niet zo druk. Ook wij kwamen met veel meer thuis dan we van plan waren aan te schaffen. Maar we kregen geen ruzie. Want ook dat komt veel voor bij IKEA. Volgens het artikel in mijn ochtendblad krijgen echtparen die door de meubelwinkel lopen gemiddeld binnen een tijdsbestek van 25 minuten ruzie. Zij wil immers de héle zaak door en hij wil weer snel naar huis. Krijgen jullie er al weer zin in?

Engelsen beginnen slecht Brisbane – The Ashes is waarschijnlijk 's werelds oudste internationale sportwedstrijd. De cricketwedstrijd om de urn met as is ouder dan de Olympische Spelen en veel ouder dan het WK-voetbal. De eerste wedstrijd werd gespeeld in 1880 en op het nippertje gewonnen door Engeland. Sindsdien wordt elke twee jaar een serie van vijf testmatches gespeeld. Er zijn maar twee deelnemers: Australië en Engeland. De naam is afkomstig van de testwedstrijd tussen Australië en Engeland in 1882 in Londen. Er verscheen toen een overlijdensadvertentie in het blad The Sporting Times met daarin de mededeling dat het Engelse cricket was overleden op The Oval, dat het lichaam was gecremeerd en de as naar Australië was gezonden. Erg spannend vind ik de wedstrijden niet. Schrijver Rudyard Kipling noemde cricket ooit een sport voor flanellen gekken van public schools. Meestal wint bovendien Australië. Twee jaar geleden kwam er nogal onverwachts een einde aan de cricketellende voor de Engelsen. Engeland won voor het eerst in achttien jaar de testserie tegen de Aussies voor The Ashes. Vandaag was de eerste uit een serie van vijf testwedstrijden tussen de beide landen. Alle stadions voor de wedstrijden - de laatste is op 5 januari – zijn uitverkocht. De Australische cricketers hebben op het Gabba cricketcomplex in Brisbane de eerste van de vijftestmatches echter al gewonnen. Ricky Ponting, Justin Langer en Mike Hussey leidden hun ploeg naar de overwinning in de cricketwedstrijd. Australië kwam in Brisbane tot een score van 346 runs voor slechts 3 wickets na 90 overs. Wat je noemt een vliegende start. Ik geef de Engelsen ook niet veel kans. De ploeg heeft na de spectaculaire 2-1-winst in de vorige Ashes nogal wisselvallig gepresteerd en verloor testwedstrijden van Pakistan en speelde gelijk tegen India en Sri Lanka en won alleen in eigen huis van Pakistan.

'Man bijt hond' op St. Trudo Helmond – Elke werkdag om zeven voor zeven ’s avonds zendt de NCRV op Nederland 2 het programma Man bijt hond uit. Morgen hebben jullie een aanleiding om er naar te kijken. Man bijt hond is op bezoek geweest op de St. Trudoschool. Inderdaad dat is de school waarop Benthe zit. Er is zelfs in de klas van Benthe gefilmd. Het is dus zomaar mogelijk dat mijn kleindochter in de uitzending verschijnt. Meer aanmoediging om naar het programma te kijken, hebben jullie toch niet nodig? Mocht je het onverhoopt toch missen, omdat je net bent sporten of zit eten of omdat je net visite hebt, dan heb je nog een herkansing. Rond de klok van halfdrie ’s nachts wordt het herhaald en de volgende dag ook nog eens om 12.15 uur. Allemaal op Nederland 2.

De teerling is geworpen Veldhoven – In februari van dit jaar zit de familie gezellig bij de open haard. Vader Julius en moeder Cornelia zijn in een diep gesprek als hun zoon binnen komt. Vader Julius wenkt hem dichterbij en vraagt hem te gaan zitten. Als de jongeman net gezellig achteroverleunt, zegt zijn vader: “Et tu Brute, tu quoque fili mi”. De adem stokt de zoon in de keel. Het is zo ver. Vader is de weg kwijt, waarom zou hij anders plotseling Latijn spreken. Hij kijkt zijn vader verbouwereerd aan. Daarom licht Julius in het Nederlands toe: “Ook gij, Brutus, mijn zoon, riep mijn beroemde naamgenoot ooit, zij het onder andere omstandigheden. Ik roep het hem na”. De zoon blijft even stil en zegt dan: “Ik heet Erik”. “Dat weten wij ook wel”, roept moeder Cornelia. “Ik heb op mijn laatste managementcursus geleerd dat het verstandig is om nieuwe projecten een stimulerende naam te geven. Ik noem dit project daarom Brutus”, legt vader Julius uit. “Je moeder en ik denken dat negen maanden voor dit project wel voldoende moet zijn. Als je er tenminste voortvarend aan begint”, vervolgt hij in een snel tempo. “Je weet dat het met Julius Caesar slecht is afgelopen. Die bemoeide zich ook met zaken waar hij niet overging”, improviseert Erik. Hij rekent echter buiten zijn echtgenote Martine die ook in de kamer zit. Zij staat op, pakt Erik bij de hand en zegt met enige gevoel voor drama: “Alea iacta est”. Ook al een citaat van haar schoonvaders naamgenoot. Erik knikt en vertaalt: “De teerling is geworpen”.

Al strategisch gestemd? Delft – Vandaag ga we met z’n allen naar de stembus. Al was het alleen maar om weer eens te ontdekken wat peilingen waard zijn. Was er echt crisis bij de PvdA, liep het CDA inderdaad steeds verder uit en zijn Mark Rutte en zijn VVD er echt zo beroerd aan toe? Wouter Bos wil graag premier van Nederland worden en na de glorieuze gemeenteraadsverkiezingen leek het ook onvermijdelijk. Maar je kunt in de politiek heel snel van een hoogtepunt naar een dieptepunt gaan. Het veranderende economische tij zit Wouter Bos niet mee. Tegen snel dalende werkloosheid, stijgende inkomens en optimistische consumenten en ondernemers is het moeilijk campagne voeren. Weten jullie al waar je op gaat stemmen? Zit je vast aan die ene partij of ga je dit keer strategisch stemmen? Lijsttrekker Rouvoet roept mij op de radio toe: “Stem strategisch, stem ChristenUnie” en op datzelfde medium hoor ik die andere strategische coryfee Jan Marijnissen beweren: ”Houd de PvdA links, stem SP”. Ooit werd D66 groot door de strategische stemmers die graag een tweede paars kabinet wilden. Meer dan ooit lijkt juist de keus tussen CDA-lijstrekker Jan Peter Balkenende en PvdA-leider Wouter Bos mensen er toe te brengen juist niet op hen te stemmen.

Zoektocht naar talent Helmond – Het bestuur van het 24 Caraats-festival, dat afgelopen zondag plaats vond in de theaterzaal Scala, bestaat slechts uit vier mensen. Twee daarvan zijn Jolijn en haar vriend Jeroen. Zij zijn een jaar met de voorbereiding bezig geweest en hebben dit succesvolle evenement met behulp van een financiële bijdrage van de Stichting Carat voor elkaar gebokst. Deze talentspotters hanteren hoge eisen en screenen alle deelnemers vooraf. Dankzij hun inspanningen konden zo’n veertig jongeren zich presenteren aan een groot publiek. “We zijn ontzettend trots op het resultaat en het talent dat op het podium stond”, vertelde Jolijn later aan de redactie van ODD. Het festival werd voor de derde keer georganiseerd. Alleen de categorieën ‘Klassieke’ en ‘Lichte’ muziek keren elkaar terug. Bij de vorige edities werd dat aangevuld met dans en popmuziek. Dit jaar was dat theater. 24 Caraats is een zoektocht naar muzikaal en theatraal talentvolle jongeren en zal altijd een gevarieerd programma presenteren. Het bestuur denkt bovendien aan thema's en workshops waarin de verschillende disciplines kunnen samenwerken. Jolijn heeft beloofd ons op de hoogte te houden, zodra er meer nieuws is

Het gokje rond William & Kate Londen – Het zou niet eerlijk zijn om onze Hema te vergelijken met de warenhuisketen Woolworth in Groot-Brittannië. Misschien ging die vergelijking ooit wel op, maar nu wint de Nederlandse warenhuisketen het op alle fronten glansrijk van haar Britse soortgenoot. Toch lijken de winkels van Woolworths wel wat op de Hema en ik weet zo gauw niet hoe ik anders kan duidelijk maken over wat voor soort winkel ik het wil hebben. De Britse winkel raakte in het nieuws vanwege het voortvarend – ja misschien zelfs wel voorbarig – optreden. Voor de winkels van Woolworths zijn nu al honderdduizend souvenirs geproduceerd met de afbeelding van prins William en zijn vriendin Kate Middleton. In de Britse media wordt er namelijk volop gespeculeerd over de aankondiging van een huwelijk in het voorjaar van 2007. Prins William heeft al ruim twee jaar een vaste relatie met Kate Middleton. Het stel – allebei 24 – heeft echter nooit iets laten blijken van trouwplannen. Woolworths haakt nu in op de mediaspeculaties. Bij de winkelketen ontkent men over voorinformatie te beschikken met betrekking tot een huwelijksaankondiging. Omdat het concern binnen 24 uur na een eventuele aankondiging al zijn zaken in het land wil kunnen bevoorraden, zijn er onder meer 25 duizend bekers, 12 duizend borden en 15 duizend theedoeken geproduceerd van het paar. Ze zijn bij Woolworth helemaal klaar voor het evenement. Er zijn ook al poppen gemaakt, speciale mobiele telefoons en slippers met foto’s van het paar. Natuurlijk ontbreken ook de Kate en William-snoepgoedzakken niet. Woolworth is zo snel omdat ze rond het huwelijk van Charles en Camilla de boot hebben gemist. Toen hadden ze de merchandising rond het huwelijk niet op orde. Woolworths zit op dit moment in de rode cijfers en kan dus wel wat goede resultaten gebruiken. Het blijft wel een gokje want analisten hebben berekend dat de warenhuisketen nog eens één miljoen pond extra zal verliezen als de relatie wordt verbroken en de honderdduizend items waardeloos blijken te zijn.

Marlynn is een liefhebber Helmond – Tijdens de Muzikantendag van Fanfare de Vooruitgang ontwaarde de fotograaf in het publiek een nieuwe muziekliefhebber. Marlynn zat op schoot bij mama Maartje naar de verrichtingen van haar opa, zusje en tante te luisteren. Als je uit zo’n muzikale familie komt, is het logisch dat je al vroeg, bent te ontwaren in een concertzaaltje van de plaatselijke fanfare. Dan kun je vast een instrumentkeuze voorbereiden. Er was tijdens het concert onderscheid gemaakt tussen de deelnemers. Sommigen schaarden zich onder de categorie beginners, anderen waren reeds gevorderden en er waren zelfs professionals. Als er ook zo’n categorie-indeling voor luisteraars zou zijn geweest, had Marlynn zeker al bij de gevorderden gehoord. Zij viel niet in slaap en behoefde ook niet te huilen. Duidelijk dus al een liefhebber.

Marlotte en Anne-Sofie 24 karaats Helmond – Gisteren werd in Helmond voor de derde keer het festival 24Caraats gehouden. Onder de deelnemers bevonden zich dit jaar Marlotte en Anne-Sofie. Er waren twaalf optredens in drie blokken: klassieke muziek, lichte muziek en theater. Marlotte deed mee in de categorie klassiek muziek en Anne-Sofie was deelneemster in de categorie lichte muziek. De nichtjes waren dus niet elkaars concurrenten. Voor elke categorie werd gekeken wie het beste presteerde. Bij deze afwegingen telden ook de leeftijd en de doorgroeimogelijkheid mee. De winnaars ontvingen een geldprijs waarmee zij de kans kregen om door te groeien. Zowel Marlotte als Anne-Sofie gingen niet met de geldprijs naar huis. De trotse ouders Nellie & Pieter Jan en Els & Ad zaten natuurlijk in het publiek. Zij maakten het hele concours mee. Na afloop sprak ik even met Nellie. “Ik heb een hele fijne middag gehad met alleen maar muziek van hoog niveau”, vertelde ze. Alle deelnemers waren van een hoog niveau. Sommigen hadden ook al eerder concours gewonnen. Marlotte werd aan de vleugel begeleid door Ad. Anne-Sofie begeleidde zichzelf op de gitaar en bracht door haarzelf geschreven nummers ten gehore. Marlotte zong samen met een ander meisje enkele duetten. Ze traden beiden elk een kwartier op. “Pieter Jan en ik hebben van beiden erg genoten”, merkte Nellie op. Een foto van Marlotte stond bij het artikel voor het festival in de lokale krant. Klik daar voor hier. “Ik vind de deelname voor zowel Anne-Sofie als Marlotte wel belangrijk. Ze deden hier toch weer de nodige podiumervaring op”, besloot Nellie. Het festival werd gehouden in de Scalazaal van het Kunstkwartier aan de Steenweg.

Warm onthaal Sinterklaas Delft – Op de verjaardag van opa arriveerde dit jaar Sinterklaas en zijn Zwarte Pieten in ons land. Terwijl de goedheiligman in Middelburg door de burgemeester werd welkom geheten, zaten de kleinkinderen in Delft bij een andere (klein)kindervriend. Oma Corien wist natuurlijk dat de pakjesboot ook in Delft zou arriveren. Zij zorgde ervoor dat de kleinkinderen de Sint een warm onthaal konden geven. Voor ieder kind was er een sinterklaasdas met muts of een zwartepietdas met mus. Geheel naar keuze. Daar moesten de nieuwe eigenaren natuurlijk even mee op de foto. Dat bleek niet zo eenvoudig. Het enthousiasme voor de nieuw ontvangen cadeaus was zo groot dat stil zitten voor de foto niet echt een optie was. De kinderen zagen meteen de mogelijkheden van de nieuw verworven kledingstukken. De mutsen kunnen ook als handpoppen dienen en dan kun je je eigen Sinterklaasjournaal na spelen. Het lukt me uiteindelijk om was opnamen te maken. Dit zijn de enige twee waarop ze tegelijk dezelfde kant opkeken. Nou ja keken!

Nellie’s Pukkendam Helmond – Als hun pappa en mamma moeten werken gaan Sietske en Karsten naar Pukkendam. Dat is bij ons in de straat. Maar vandaag een keertje niet. Vandaag kwamen ze bij mij. Ik had een kist met speelgoed neergezet en ze mochten hun gang gaan. Sietske kan heel leuk alleen spelen. In de kist vond ze een clownsneus. En clowns trekken een gek gezicht en ze lachen. Dus deed ze dat ook. Karsten moest er ook om lachen. Hij had een slabbetje met een clownsgezichtje om. Leuk hè? Sietske kan ook heel goed puzzelen. Ze wilde de ene na de andere puzzel leggen. Tot ik door m’n voorraad heen was. Na het eten was ze wel moe, zei ze. Dus ging ze even op de bank liggen terwijl ze luisterde naar Ernie en Bert. Karsten vermaakte zich ondertussen in de box met de visjes. Dat de kleine man al heel goed kan lopen kun je hier zien. Een bijdrage van Nellie

Smullen op Emma’s verjaardag Veldhoven – Gisteren is Emma, onze jongste kleindochter, drie jaar geworden. Dat werd natuurlijk volop gevierd. Samen met mama en papa, de zussen Nienke en Dieuwertje en met de oma’s en de opa’s van de jarige job. Er waren natuurlijk niet alleen cadeaus, er was ook een echte verjaardagstaart. Mama Saskia had een appeltaart gebakken zo groot als een stoeptegel. Die was ’s morgens al aangesneden. ’s Middags kwamen dus de tot gebakjes gesneden stukken appeltaart op tafel toen alle (over)grootouders aanwezig waren. Na een het zingen van “Lang zal ze leven”, waarbij de jarige zelf volop meedeed, kon er gesmuld worden. Daarna stroomde het huis vol met vriendjes, vriendinnetjes, buurkinderen en hun ouders. En iedereen mocht later ook nog mee-eten, want Saskia had gezorgd voor enorme pannen met erwtensoep. Het smullen bleef dus maar door gaan.

De leukste digitale foto van… Delft – We hebben inmiddels al een leuke verzameling ‘leukste digitale foto’s’ binnen. We hebben de Australische poes Cara-Mia, neefje Robin, zwerfkatje Poeki, een Australisch bijtje, twee zwemmende Thaise ossen, waterratje Mees en een bijna springende Marie-Louise. Nellie voegt daar nu haar leukste digitale foto aan toe. Op de achterkant schreef Nellie: ” Achterneefje Mees en achternichtje Marlynn (beide achterkleinkinderen van oma Annie en opa Jo) willen wel even samen op de foto. Wat een schatjes, hè!" Trotse oma en oudtante Nellie. Wil jij ook jouw leukste digitale foto op ODD? Klik dan hier en volg de instructies. Wanneer je een ansichtkaart naar ODD stuurt, maak je bovendien kans op een digitale camera van HP. Een aantal ODD-ers gingen je voor. Kijk maar eens naar hun inzendingen. Klik daar voor hier of hier of anders hier of tenslotte kun je ook hier of hier nog eens klikken.

”Een opmerkelijke persoonlijkheid” Delft – In de Britse kwaliteitskranten vind je iedere dag een necrologie van een recent overleden man of vrouw. Iemand die min of meer bekend is of was in het Verenigd Koninkrijk. In de Britse kranten van vandaag lees ik de necrologie van Desert Orchid. Zijn foto beslaat vandaag zelfs de gehele voorpagina van de Daily Mirror. Wie is deze beroemde man of vrouw dan wel? Het is helemaal geen mens. Het is een van de beroemdste Britse renpaarden. In Groot-Brittannië staat het paard nog steeds in hoog aanzien. Vaak staat het nog op een hoger voetstuk dan de mens. De edele viervoeter die in Groot-Brittannië liefkozend ‘Dessie’ werd genoemd, is 27 jaar geworden. Ik maakte voor het eerst kennis met het paard op Kempton Park, de racebaan vlak bij de woonplaats van onze Engelse vrienden Jim & Mary. Daar op dat park won hij zijn eerste King George VI Chase. Zij grootste triomf is de Cheltenham Gold Cup van 1989. Jim heeft me het verhaal ooit – staande bij standbeeld van het paard op Kempton Park – uitvoerig verteld. Er waren maar liefst 60 duizend toeschouwers naar de race gekomen. Zij moedigden de paarden luidruchtig aan. Op het modderige parcours heuvelopwaarts kwam ‘Dessie'in de problemen. Toch gaf het dier niet op. In het laatste stuk kwam hij ineens weer naar voren en in bizarre weeromstandigheden met sneeuw en regen – de wedstrijd is altijd op Tweede Kerstdag – won hij met anderhalve lengte voorsprong. Desert Orchid won 34 van zijn 71 races, waaronder vier King George VI Chases en de Ierse Grand National. Zijn jockey Simon Sherwood noemde hem eens: “Het dapperste paard ooit”. Jim zei het nog anders. Dessie had ”een opmerkelijke persoonlijkheid en karakter”, vond hij. De as van deze beroemde Engelse viervoeter zal worden uitgestrooid op Kempton Park vlak bij zijn standbeeld. Het zal ongetwijfeld rechtstreeks op tv te zien zijn.

Een mandje walnoten? Helmond – Ook wij hebben verse walnoten. Een collega van Bob heeft een boom in de tuin. Vorig jaar vroeg Bob een aantal walnoten aan haar, omdat het goed zou zijn voor de borstvoeding. Dit jaar vroeg zij aan ons of wij alsjeblieft wat walnoten wilden hebben. Argeloos zei Bob ja... Dat hebben we geweten ook! We hebben er behoorlijk wat! Speciale recepten maken we er niet mee. Wij doen het op de ouderwetse manier. De mooiste eruit zoeken, kraken en oppeuzelen. Voor Karsten hoeven ze niet persé eerst gekraakt te zijn, ha ha! Ermee gooien vinden de kinderen trouwens ook leuk. Ze rollen zo lekker door! Wij volwassenen vonden dat wat minder.... Een bijdrage van Saskia

Nog geen drie pietermannen Delft – Uitpakken doen we normaal gesproken pas op de verjaardag van de goedheiligman. Veel supermarkten zien in de komst van de nieuwe editie van de supermarktwijngids een reden om dat nu al te doen. Ze zijn zo trots op hun goede beoordeling dat er meteen maar mee de boer opgaan. We kunnen dus op de pedalen, want er zitten weer wijnen bij die aan mijn criteria (Een goede waardering in de gids en toch minder dan €3) van omfietswijn voldoen. De Hema was de eerste waarvan ik de aanbiedingen in huis kreeg. Ik heb besloten daar geen woorden aan vuil te maken. De Hema heeft zo veel goede wijnen daar moeten jullie zelf maar uit kiezen. Klik hier en zoek zelf. Albert Heijn heeft ook weer een aantal wijnen in de aanbieding en daar zitten vijf wijnen bij die bij de betere of zelfs de beste horen. Allereerst is daar de Moncaro Sangiovese (nu €2,49, maar normaal €2,99). Vorig jaar viel deze Italiaanse wijn nog niet in de categorie omfietswijn. Dit jaar heeft hij meer fruit en is beter dan menig chianti. Het is nu een heerlijke karakteristieke rode Italiaanse wijn die het uitstekend doet bij je pastagerechten. Maar mijn voorkeur gaat toch uit naar de Château Tapie, Coteaux du Languedoc 2005. Hij kost normaal bij deze supermarkt €3,99. Deze week gaat daar één hele euro vanaf en voldoet deze heerlijke wijn zo aan mijn criteria van omfietswijn. Een heerlijk fles vol rijp fruit met een subtiele kruidentoets voor minder dan 3 pietermannen. Ik zou dus deze week nog wel even naar deze winkelier fietsen en wat van deze wijn inslaan. Dan heb je zelf ook weer eens iets om iets uit te pakken of weg te geven. Bij een verjaardag of gewoon als de buurman de boormachine eindelijk terugbrengt of de overbuurvrouw haar eerste kleinzoon komt tonen. Er valt altijd wel iets te vieren, als je oplet. Een aantal lezers van ODD/OG is gratis abonnee op het ODD-Wijnalarm. Dat betekent dat je een mailtje krijgt als er een omfietswijn is te halen. Wil jij ook een ODD-Wijnalarm? Meld je dan hier

Nel wint zonder pwoeaap Helmond – Afgelopen zondag was het in Stiphout muzikantendag. Dat wil zeggen dat alle leden van Fanfare de Vooruitgang een stukje muziek ten gehore mochten brengen. Sommigen deden dat met zijn tweeën of drieën of vieren maar sommigen deden dat ook alleen, die werden dan begeleid door iemand op de piano. De muzikanten waren in 3 groepen ingedeeld: beginners, gevorderden en de professionals. Mama (Nellie) en Marlotte en Serina waren ingedeeld bij de gevorderden. Serina speelde een stuk samen met een andere saxofoonleerling en haar leraar Peter Lammers. Marlotte speelde een stuk samen met een trompettist en mama Nellie speelde in haar eentje en werd begeleid door oom Ad op de piano. Ze hebben het alle drie echt heel erg goed gedaan, ondanks dat ze heel erg zenuwachtig waren, alhoewel daar bij mama nog het minst van te merken was omdat zij een houding had van: “Kan mij het schelen, ik kan het toch niet.” Bij iedere groep was er ook een prijs te winnen. Mama zat net met mij te praten over de oorkonde die ze had gekregen (kreeg iedereen) terwijl de presentator het toespraakje voor de eerste prijs hield. Totaal niet oplettend, hoorden wij toen ineens door de microfoon de naam van mijn moeder. Mama keek heel verbaasd op: “Hè??” Al lachend en vooral verbaast, loopt ze naar voren. Ze had de eerste prijs gewonnen! En dat had ze ook heel erg verdiend. Ze had er hard op geoefend en dat was te horen. Ze gebruikte veel dynamiek en ze maakte niet één uitschieter (dat je pwoeaap! hoort). Haar vreemde instelling van “ik kan het toch niet” was dus nergens voor nodig geweest. We moesten er overigens wel allemaal erg om lachen. Ze heeft nu een wisseltrofee in haar bezit waar namen op staan van de vorige eigenaars, onder andere Maartje Brouwers. Ze is er dus erg trots op, en terecht want ze heeft het verdient! Een bijdrage van Anne-Sofie

11-jarig jubileum is niet niks Helmond – “Van ruilen komt huilen”, luidt een Oudhollands gezegde. In Stiphout gaat dit echter niet op. Daar wordt er bij ruilen geen traan gelaten. In tegendeel het levert juist een heleboel plezier op. Dat bleek tijdens het feestje dat carnavalsgroep ‘de Club van Niks’ afgelopen zaterdag organiseerde ter gelegenheid van hun 11-jarig bestaan. Samen met de carnavalsgroepen ‘Alymo‘ en ‘de Club van een Bietje’ haalt ‘de Club van Niks’ elk jaar tijdens het carnaval gezellige gekkigheid uit. Dit jaar organiseerde de laatste iets bijzonders om elf jaren leut te vieren. De leden van de drie groepen werden door elkaar gemixt en opnieuw in drie nieuwe groepen verdeeld. Vervolgens kregen deze drie groepen carnavalsvierders de opdracht om langs de deuren te gaan. Ze kregen bij aanvang allen een flesje Flügel mee. Dat moesten ze proberen tegen iets groter of mooiers te ruilen. Wie het meeste had verzameld, had gewonnen. De drie groepen kregen een van tevoren uitgestippelde route op. Feestelijk uitgedost gingen de vrolijke clubjes op pad. “We moesten gewoon bij mensen aanbellen en dan maar proberen om het flesje drank te ruilen”, legde Monique uit. Het leidde tot heel verrassende en gezellige tafereeltjes bij soms onbekende mensen voor de deur. Maar in Stiphout is men wel wat gewend op het gebied van carnaval. “Alle mensen waar we aanbelden, reageerden heel spontaan en leuk. Ze wilden allemaal wel iets met ons ruilen”, vulde Adrie zijn echtgenote aan. Ook bij Els & Ad kwam een groepje gezellige carnavalsvierders aan de deur. Dat kwam goed uit wat hun dochter Marlotte vierde juist die avond haar verjaardag. Ze kreeg dus een spontane aubade aan deur. Meerstemmig zongen de carnavalsvierders uit volle borst “Lang zal ze leven” voor de jarige job. Uiteindelijk kon er ook nog wat geruild worden bij hen. Elke groep kwam met een rijke buit aan geruilde spulletjes weer terug op het feesthonk. Die geruilde spulletjes werd natuurlijk aan de anderen getoond en toegelicht. Een groepje nam zelfs habijten mee terug. De groep van Adrie troonde o.a. een dameskledingstukje mee terug naar het feestzaaltje.

Flitsend Veldhoven – Als papa van huis is en er schaatsen op tv is, bakken we snel patat, halen we kibbeling bij de visboer op het plein en eten we voor de tv! Het voelde een beetje als vroeger: samen met mijn eigen papa naar het schaatsen kijken. Nienke vertelde me steeds uit welk land de schaatsers kwamen. Ze probeert de landnaam te lezen of ze herkent de pakken. Over een ding waren we het alle vier eens: de pakken van Canada zijn wel heel erg flitsend! Een bijdrage van Saskia

Bless the Lord in Pijnacker Pijnacker – Zaterdag 18 november om 20.15 uur is het zover, dat we met het Vocaal Ensemble Pijnacker een mooi concert gaan geven in de sfeervolle oude kerk aan de Kerkweg in Pijnacker. Gisteren hadden we misschien wel de veertigste repetitie voor dit ene concert. We hebben dus ongeveer 70 uur repetitie achter de rug voor een concert van ongeveer 1,5 uur! Het wordt, denk ik echt mooi. We zingen van Mozart de Vesperae Solennes de Confessore en van Andrew Carter, een eigentijdse componist, Benedicite. De Vesperae bestaat uit 6 delen op psalmteksten in het Latijn, die in de r.-k. kerk gezongen werden bij vieringen. Carter schreef zijn stuk in 1991. Dit jaartal doet vermoeden dat het moderne muziek is - en daarmee ontoegankelijk. Dat is echter in het geheel niet het geval. Het is een heel verrassend, mooi zangstuk, begeleid door twee violen, een altviool, een cello, een contrabas, twee fagotten, twee trompetten, vier hoorns, een harp, een orgel, percussie en pauk. Het lijkt mij een concert dat zeer de moeite waard is. Dat zijn concerten van het VEP trouwens bijna altijd. Het bestaat uit elf delen en is hommage aan de schepping van onze aarde:"Bless the Lord" klinkt nogal eens in de tekst. Echter niet op de wijze zoals sommigen dat gewend zijn in kerkzang. Sinds januari van dit jaar ben ik als bas weer lid van het ensemble. Voor die tijd was ik al eerder lid van het koor, maar heb tussen door vijf jaar bij een ander koor gezongen. Een bijdrage van Joop

Blijf gezond met walnoten Delft – Je kunt op internet een excuus vinden voor al je geneugten. Corien & ik houden van walnoten en wat denk je? Walnoten zijn nog beter tegen hart- en vaatziekten dan olijfolie. Dat is goed nieuws voor walnotenliefhebbers. Er wordt altijd beweerd dat de mensen in het Middellandse zeegebied zo gezond zijn omdat ze veel olijfolie gebruiken. Nu blijkt dat het de walnoten zijn. Deze noten houden je slagaders nog beter flexibel dan olijfolie. Dit blijkt uit een Spaanse studie die is gepubliceerd in het Journal of the American College of Cardiology. De walnoten vergroten de elasticiteit van slagaders dankzij de onverzadigde vetzuren die ze bevatten. Corien & ik eten zoveel mogelijk mediterraan om de kans op hart- en vaatziekten en de hoeveelheid cholesterol in het bloed te verlagen. Ons dieet is rijk aan granen, vis, groenten, peulvruchten, noten, olijfolie en arm aan melkproducten. Elke avond neemt Corien de mand met walnoten op schoot en pelt een handje vol. Ook heel lekker bij dat andere medicijn: een glas rode wijn. Ook onze Nederlandse gerechten zijn door mij tegenwoordig enigszins mediterraan gekleurd. Wij eten spruitjes nu met olijfolie en walnoten uit de wok. Dat klinkt misschien op het eerste gezicht wat vreemd, maar wij vinden het heerlijk. Voor de ODD'ers die het willen proberen volgt hier het recept. Dit zijn de ingrediënten: 450 g spruitjes, 1 teentje knoflook, twee eetlepels walnoten, zout, 1 eetlepel olijfolie, 2 eetlepels magere spekblokjes en een lepel verse tijm. Verder wat peper naar smaak. Spruitjes schoonmaken en wassen. Knoflook pellen en in dunne plakjes snijden. Walnoten in stukjes breken. In bodempje water met zout spruitjes ongeveer 4 minuten koken. Spruitjes afgieten boven zeef en met koud water afspoelen. Dan de olie in de wok verhitten. Spekblokjes ongeveer 1 minuut al roerend uitbakken. Met schuimspaan uit pan scheppen. Spruitjes ongeveer 2 minuten op halfhoog vuur roerbakken. Walnoten en knoflook zo ‘n 30 seconden meebakken. Tijm en spekjes erdoor roeren. Op smaak brengen met zout en peper. Ik serveer het met gebakken aardappelen.