Klooster komt boven Delft – Op 14 november 1572 neemt Willem van Oranje zijn intrek in het Sint Agathaklooster. Het gebouw was als klooster niet meer in gebruik. Een jaar later werd het Ursulaklooster opgeheven. Dat was een van de grootste kloosters van Delft. In korte tijd verdwenen er dus twee grote kloostergemeenschappen uit de stad. Maar in tegenstelling tot het Agathaklooster lag het Ursula niet in de stad, maar op een stukje grond er vlak tegenaan. De zusters die er woonden, behoorden tot de Franciscanessen. Toen ik vanmiddag de stadsarcheologen in de Zuiderstraat zag ploeteren in de modder, realiseerde ik me dat met het blootleggen van dit stukje van de Delftse geschiedenis de effecten van de Reformatie weer aan het licht komen. Voordat de bouwvakkers aan de slag mogen, worden er eerst opgravingen verricht. In tegenstelling tot het Agathaklooster, dat als Prinsenhof nog steeds bestaat, was het Ursulaklooster geen lang leven beschoren. In 1596 werd begonnen met de sloop. Tien jaar later werd het kloosterterrein bebouwd. Het werd bij de stad getrokken als woonwijk voor de Vlamingen die uit de zuidelijke Nederlanden waren gevlucht. Het werd de ‘Vlaamse’ wijk van Delft. Ik heb dat niet meer meegemaakt. Want deze wijk werd in 1960 afgebroken en maakte plaats voor het huidige winkelcentrum. Nu blijkt dat onder de resten van de ‘Vlaamse’ wijk het klooster nog steeds kan worden teruggevonden.