vrijdag 20 februari 2004


Altijd hetzelfde


Toch zie ik liever een vriendelijk gezichtPittsburgh – Er wordt bij heel veel bedrijven en overheidsinstellingen ruim aandacht besteed aan klantvriendelijkheid. Het is natuurlijk een heel belangrijk onderwerp voor een receptioniste, baliemedewerkster, kassier of een portier. Zij zijn vaak het eerste gezicht dat je als klant ontmoet. Het doet er niet toe of dat zij met het verkeerde been uit been zijn gestapt, ruzie hebben met hun echtgenote of geplaagd worden door kiespijn. Een vriendelijk begrijpend gezicht van een persoon met aandacht voor jouw vraag is heel belangrijk. Maar ja, er is een probleem. Mensen blijven mensen. Ze hebben nu eenmaal wel eens een dag waarop ze wat minder vriendelijk zijn. Om wat voor reden dan ook. Mensen blijven mensen. Op de Carnegie Mellon Universiteit in Pittsburgh hebben ze dat opgelost. Daar treffen de mensen ‘Valerie’ achter de balie aan. Een receptionist met een heel gelijkmatig humeur. Valerie is namelijk een robot. En hoewel het een robot is, ze reageert wel als een echte receptioniste. Ze wijst de weg, beantwoordt de telefoon en ze roddelt zelfs over haar baas. Ze is de eerste receptierobot met een ‘persoonlijkheid.’ De blonde roboceptioniste droomt ervan om ooit een ster te worden. Ze is het resultaat van de samenwerking tussen de afdeling Computertechnologie en de afdeling Drama. Helemaal echt is het niet. Je moet je vraag op haar toetsenbord typen. Dat is dus een beetje saai. Ze herkent wel bewegingen. Dus zodra je binnenkomt, begroet Valerie je. Maar dat doet ze ook als er een hond binnenkomt. En dat is jammer.




Geen opmerkingen: