Nederland op derde plek Delft – Nederland bevindt zich met ruim één miljoen geregistreerde .nl-domeinnamen op de derde plaats in Europa. Alleen Duitsland en Groot Brittannië tellen nog meer. Lycos Europe publiceerde een overzicht van de meest geregistreerde domeinextensies per land. De internetprovider heeft naar eigen zeggen een marktaandeel van vijf procent op het totale aantal .nl-domeinregistraties.Duitsland staat op de eerste plaats. De Britse extensie .uk staat op de tweede plaats. Nederland neemt de derde positie in. Het aantal .nl-domeinnamen groeide vorig jaar met bijna vijfentwintig procent. De belangrijkste reden voor die groei liggen bij de soepelere registratie-eisen voor een .nl-domein. Sinds begin vorig jaar mogen privé-personen namelijk ook een .nl-domeinnaam vastleggen. Dat was voorheen alleen mogelijk voor bedrijven en stichtingen. In landen als Frankrijk en Spanje gelden deze restricties nog wel. De complete lijst ziet er als volgt uit.
|
's-Hertogenbosch – Annefien leest elke dag een nieuw verhaal over haar woonplaats op de Bossche Scheurkalender 2004. Het stukje dat zij aantrof op zaterdag 7 februari wil zij graag met de lezers van ODD delen.
Helmond – Boerin: ”Hoe komt het toch dat je met carnaval zoveel mensen ziet die zich hebben verkleed als boer?”
Den Haag – Na het carnaval was het wel even wennen om weer het dagelijkse ritme op te pakken. Ik was gistermorgen eerst even bij het Vredespaleis, waar ongeveer tweehonderd mensen demonstreerden. Ze waren daar omdat in het Vredespaleis het Internationaal Gerechtshof hoorzittingen houdt over de juridische aspecten van de afscheidingsmuur tussen Israël en de Palestijnse gebieden. Sympathisanten van diverse joodse organisaties betuigden er hun steun aan Israël. Ze droegen borden mee met teksten en toonden foto’s van slachtoffers van zelfmoordaanslagen. Net als op maandag stelden de demonstranten het wrak van een stadsbus tentoon. Ook gisteren verliep de demonstratie rustig. Voor- en tegenstanders van de muur mogen niet tegelijk bij het Vredespaleis demonstreren. Er waren ook enkele overlevenden en nabestaanden van diegenen die stierven door de aanslagen. Ik sprak met enkele mensen die dierbaren waren verloren. Dat zijn allemaal aangrijpende verhalen. Ik was daarom des te verbaasder toen ik zag dat mensen van de organisatie die uit Israël waren overgekomen een groepsfoto lieten maken voor het wrak van de bus. Dan krijgt het toch opeens weer het niveau van een schoolreisje.
“We hebben gisteravond heerlijk gegeten in het bekende Chinese restaurant in het ‘centrum’ van Stiphout”, vertelde Jurriën mij na de carnavalsoptocht. Hij had kennelijk hele goede herinneringen aan de maaltijd.
Delft – Vandaag keerden Corien & ik terug uit Eindhoven. We hebben met de familie carnaval gevierd. Op onze eigen inmiddels nogal aangepaste manier. Opa’s & oma’s vieren samen met (klein)kinderen op een wat minder vermoeiende manier carnaval dan vroeger. Ik heb daar in twee stukjes op ODD reeds verslag van gedaan. Toch is carnaval niet louter meer een feest dat uitsluitend beneden de grote rivieren wordt gevierd. Ook in Delft vloeit het bier, spuit de confetti over de straten en springen vrolijk geklede figuren hossend in het rond. Daarvoor behoef je de reis naar het zuiden niet te ondernemen. Ik hoorde van vrienden hier dat de optocht dit jaar zeer de moeite waard was.
Helmond – ”De appel valt niet ver van de boom”,zei Corien tegen Nellie toen we gisteren bij Guido & Ilse in de huiskamer zaten. Nellie trok haar wenkbrauwen op en keek haar vragend aan.
Stiphout – Carnaval begint op de elfde van de elfde. Dat geldt voor iedereen die serieus met dit volksfeest aan de gang wil. Dus niet voor ons. Wij raken pas geïnteresseerd op de zaterdag van het carnavalsweekend. Dat was gisteren. Met Saskia & Sander en Nienke, Dieuwertje en Emma trokken we naar de traditionele plek in Stiphout waar je tijdens de optocht de hele familie aantreft: bij Nellie & Pieter Jan voor de deur. Dat geldt trouwens niet alleen voor de familie, ook vrienden trekken naar die plek. Dat betekent dat we daar met een kleine vijftig feestvierders voor de deur staan en zitten. Nellie zorgt er ieder jaar weer voor dat er volop te eten en drinken is.
Een bonte stoet van verklede mensen kijkt naar een voorbijtrekkende bonte stoet van verklede mensen. Elfje Elfje was er natuurlijk ook bij. Maar ik zag ook een aanzienlijk aantal mensen die zich hadden verkleed als hoogbejaarde. Maar ik zag ook een zwangere engel, een vriendelijke Dracula, een met klimop begroeide vlinder die maar niet van de grond wilde komen, een indiaantje, een met touw behangen schoorsteenveger, een flink aantal nepsoldaten met een flesje bier in de hand, een oer-Hollandse boerin in oranje kleding, een gevlekte panterin en nog een flink aantal zomaar versierde en opgedofte mensen.
Newmarket – Brenda Gould uit Newmarket in East Cambridgeshire in Engeland heeft geprobeerd
Pittsburgh – Er wordt bij heel veel bedrijven en overheidsinstellingen ruim aandacht besteed aan klantvriendelijkheid. Het is natuurlijk een heel belangrijk onderwerp voor een receptioniste, baliemedewerkster, kassier of een portier. Zij zijn vaak het eerste gezicht dat je als klant ontmoet. Het doet er niet toe of dat zij met het verkeerde been uit been zijn gestapt, ruzie hebben met hun echtgenote of geplaagd worden door kiespijn. Een vriendelijk begrijpend gezicht van een persoon met aandacht voor jouw vraag is heel belangrijk. Maar ja, er is een probleem. Mensen blijven mensen. Ze hebben nu eenmaal wel eens een dag waarop ze wat minder vriendelijk zijn. Om wat voor reden dan ook. Mensen blijven mensen. Op de Carnegie Mellon Universiteit in Pittsburgh hebben ze dat opgelost. Daar treffen de mensen ‘Valerie’ achter de balie aan. Een receptionist met een heel gelijkmatig humeur. Valerie is namelijk een robot. En hoewel het een robot is, ze reageert wel als een echte receptioniste. Ze wijst de weg, beantwoordt de telefoon en ze roddelt zelfs over haar baas. Ze is de eerste receptierobot met een ‘persoonlijkheid.’ De blonde roboceptioniste droomt ervan om ooit een ster te worden. Ze is het resultaat van de samenwerking tussen de afdeling Computertechnologie en de afdeling Drama. Helemaal echt is het niet. Je moet je vraag op haar toetsenbord typen. Dat is dus een beetje saai. Ze herkent wel bewegingen. Dus zodra je binnenkomt, begroet Valerie je. Maar dat doet ze ook als er een hond binnenkomt. En dat is jammer.
Eindhoven – Al tijden wil Nienke elfje zijn. En niet zomaar een elfje, nee, elfje Elfje wil ze zijn. Dat is een figuurtje uit een van haar lievelingsboeken. Dus om van al het gezeur af te zijn, mocht Nienke dit jaar met carnaval elfje Elfje zijn. Stof werd gehaald, een patroon gezocht bij de Brabantse (oud-)tante en Mamma kroop achter de naaimachine. 
Wiltshire – We zullen dit jaar niet langs Stonehenge rijden. De laatste keer was twee jaar geleden. De laatste keer dat we er langs wandelden is nog langer geleden. In de tijd dat we er met de kinderen waren, kon je nog tussen de stenen door lopen. Nu is dat al enige tijd niet meer mogelijk. Je loopt er op een pad op eerbiedige afstand langs. Fotograferen doe je uit de verte en aanraken kan niet meer. Jammer.
Eindhoven – Wat een kletskopje hebben we er weer bij. Emma 'kletst' honderduit. Ze maakt allerlei mooie geluidjes.
Eindhoven – Door Michiel werd ik attent gemaakt op de site van 
Delft – Afgelopen vrijdag en zaterdag was de Prinsenstad in de ban van de blues. Voor de zesde keer alweer vond het De Koninck Bluesfestival plaats in Delft. In 28 horecazaken traden meer dan veertig artiesten op. En niet de minsten. De beste bluesartiesten uit Nederland en België waren in de stad. Toppers als Kaz Lux, Jan Akkerman en Julian Sas waren daarbij. Tussen de verplichtingen door – vrijdagavond Kamadeeldra, zaterdagmiddag een radio-uitzending in de Sjees en ’s avonds een feestje in 
Eindhoven – Mijn oudste kleindochter Nienke begint een echte artieste te worden. Vaardig met het potlood en de viltstift en artistiek in het kiezen van haar kleuren. Een kunstschilderes van drie jaar! Nienke maakte deze tekening naar aanleiding van het overlijden van de kat van haar opa & oma. Een treurige zaak. Nienke besloot dat enige troost op zijn plaats was en kondigde haar moeder aan dat ze daarom de kat zou vereeuwigen.
Delft – Gisteravond bezochten Corien & ik Kamadeeldra. De Vlaamse grappenmachine en de Nachtburgemeester van Rotterdam samen op één podium. Het werd een heel amusante avond vol moppen, gedichten, gedachten, videobeelden en muziek die met elkaar wedijveren in waanzin, surrealisme en zwartgalligheid. Het viel me op dat het publiek in de zaal voor tweederde uit mannen bestond. De Vlaming en de Rotterdammer fungeren als gidsen voor een rondleiding door Absurdistan.
Delft – Zo’n groepje geestelijke ziet er feestelijk uit. Ik ga naar mijn werk in een blauw of bruin pak. Soms loopt er een klein streepje door, maar meer toch niet. Op dagen dat ik me frivool voel, doe ik een rood jasje aan. Feestelijker wordt het nooit.
Amsterdam – ”Het dorpje wilde niets van mij weten, toen ik er gisteravond het station uitkwam – een beetje rillerig nog, want ik had een week lang heerlijk griep gevierd in mijn onverbeterlijke bed. Maar nu moest het leven toch weer beginnen met een journalistiek bezoek aan een kazerne die zich, zoals kazernes dat zo gaarne doen, had verscholen in het duister van de rimboe, achter het dorp.”
Delft – Gisteravond woonden Corien & ik een lezing bij van prof.dr.ir. Fred Kreuger in het Cultureel Centrum Abtswoude. Het ging over het leven en werk van meestervervalser
Toch krijgt hij eind jaren 1920 in welgestelde Haagse kringen stilaan erkenning als portretschilder en beginnen de opdrachten binnen te stromen. ”Een Van Meegeren aan de wand maakt uw kamer interessant”, luidt een reclameslogan waarmee voor de oorlog het werk van Han van Meegeren werd aangeprezen. Hoe interessant blijkt na de oorlog als na enkele dagen intensieve ondervraging duidelijk wordt dat Han van Meegeren de vervalser is van diverse schilderijen van Vermeer, De Hooch en Frans Hals. De autoriteiten geloven hem aanvankelijk niet. Pas nadat hij in de gevangenis binnen twee maanden een andere vervalsing maakt, wordt hij geloofd. Kreuger legt aan de hand van diverse voorbeelden uit hoe Van Meegeren zijn vervalsingen vervaardigde. Het was een heel boeiende avond.
Wunstorf – Het personeel en de klanten van een bank in het Duitse plaatsje Wunstorf, vlak bij Hanover, keken onlangs vreemd op toen een echte Fries de bank binnen wandelde. Ik bedoel geen Noord-Nederlander, maar een echte zwart/witte koe.
Delft – “Daar zijn wij uitgegroeid”, zegt een mevrouw bij de kassa.
Delft – Mijn moeder is de overgrootmoeder van Sietske. Mijn moeder was dol op Saskia, de moeder van Sietske. Ze breidde graag voor haar kleindochtertje.
Delft – Doe mee met onze ’Hoe romantisch ben jij op 
Amsterdam – Het maken van een groepsfoto vergt enige organisatie. Dat weet ik uit ervaring. Onlangs maakten we een gezinsfoto. Het kostte wat tijd voordat we de elf personen die daarop moesten tegelijk bij de fotograaf hadden. Mijn petje af dus voor de groepsfoto van de schrijvers van de Bezige Bij. De uitgeverij liet de foto maken ter gelegenheid van het zestigjarige bestaan. Het was een remake van de foto die Paul Huf in 1969 maakte in de bibliotheek van het Rijksmuseum. Nu werd de foto gemaakt door acteur/fotograaf Thom Hoffman. Dat er meer bij komt kijken dan alleen maar een afspraak met 162 schrijvers lees ik in de Volkskrant. Daarin zegt Hoofd Publiciteit Francien Schuursma:”Vanwege de winter heeft de fotograaf veel kunstlicht nodig. Zoveel, dat er in de Jan Luykenstraat een tien meter lange vrachtwagen komt te staan met een elektriciteitsgenerator aan boord. Het kostte me een dag om de vergunningen te regelen bij het stadsdeel Oud-Zuid.” 
Helmond – Mijn is mamma gaat iedere maandag- en donderdagavond naar school
Barrie – Even een berichtje van ons. We zitten goed in de sneeuw dit jaar en het is ook koud de laatste drie weken. In Barrie (
Ik zag dat de temperatuurdisplay van Barrie op de ODD nog steeds niet werkt. Hij zal nog wel steeds bevroren zijn!! Deze week wordt volgens de weersvoorspellingen de maximum temperatuur voor het eerst in drie weken -5C.. Dat is bijna zomer!!!
Moskou - Volgens Dimitry Petrov, directeur van het particuliere detectivebureau Alibi, maakt de komst van de mobiele telefoon het steeds moeilijker om overspel te plegen. Je bent nu immers overal bereikbaar. Ontrouwe echtelieden krijgen het steeds moeilijker. Het bureau van Petrov biedt echter uitkomt. Hij kan voor een alibi zorgen. Hij neemt maar een zaak per week aan en vraagt daar tussen de 500 en 1100 Euro voor. Hij heeft overigens meer vrouwen dan mannen als klant. Volgens Petrov komen de vrouwen naar hem toe omdat ze geen mogelijkheden zien voor een alibi.
Delft – Van de week is het hout en de apparatuur gebracht voor de nieuwe keuken. Nieuwe keuken, hoor ik jullie verbaasd denken. Er kwam toch alleen een afwasmachine? Inderdaad dat dacht ik ook en ik ben net zo verbaasd.
Room with a view in New York
7 maanden geleden
Posts
