maandag 9 mei 2011

Retourtje

Luxemburg - Vianden is een rustig plaatsje in Luxemburg aan de rivier de Our. Als je de toeristen wegdenkt, is het zelfs een stil plaatsje. Misschien wel net zo stil als in de tijd dat de Franse schrijver en dichter Victor Hugo hier woonde. Misschien vond Hugo het zelfs wel te stil, want hij woonde hier maar drie jaar. Het Musée Littéraire Victor Hugo in zijn voormalige woonhuis herinnert nog aan zijn verblijf hier. We gaan er niet heen, want wij zijn hier niet om zijn museum te bezoeken. Een andere bezienswaardigheid van Vianden is het kasteel van Vianden. Het kasteel is nagenoeg helemaal gerestaureerd en weer helemaal ingericht. Ongetwijfeld een bezoekje waard. Toch komen wij ook daar niet voor. Een andere bezienswaardigheid is de waterkrachtcentrale. Met een vermogen van 1100 megawatt is het een van de grootste van Europa. Maar ook daar komen we niet voor. We zijn naar Vianden gekomen om iets te doen wat alle toeristen doen die het plaatsje bezoeken. We zijn hier voor de stoeltjeslift. In ons hotel noemde men het l’unique télésiège du Grand-Duché. Dus wat doe als de enige stoeltjeslift van het Groothertogdom Luxemburg zich in Vianden bevindt? Juist, je gaat er heen. Het blijkt het doel van de meeste bezoekers van het stadje. Er is zelfs een bus met dagjesmensen voor naar de Our gereden.
Bij de kassa van de télésiège ontwaar ik zelfs een klein rijtje. Voor ons staat een Nederlands gezinnetje. Vader, moeder, een zoon van een jaar of twaalf en een dochter van een jaar of zestien. Zich niet bewust van het feit dat ook wij uit Nederland komen, vraagt vader zich hardop af of hij nu een enkeltje of een retourtje heeft gekocht voor zijn gezin. “Aan de prijs te zien, zal het wel een retourtje zijn”, hoopt hij. Dochterlief helpt hem uit de droom en rekent hem geduldig voor dat hij een retourtje heeft gekocht. “Gelukkig”, zucht vader terwijl hij de hoogte van de berg op zich in laat werken. Het ritje in de stoeltjeslift voert ons over de rivier Our, over de tuinen en straten van het stadje omhoog langs de helling van de berg. We stijgen 440 meter en genieten van een prachtig panorama over de vallei van de Our. Gelukkig hebben ook wij een retourtje.

1 opmerking:

Nella zei

Jaaa, dat zou ik beslist ook gaan doen,prachtig! Helaas zal ik dan alleen genieten van het tochtje want je broer heeft enorm hoogtevrees en om nou dat hele stuk heen en weer met je ogen dicht te zitten.....Jullie hadden prachtig weer, iets nevelig ?