Het bordje staat er nog Leiden - Eén van mijn vroegste herinneringen is die van de bezoekjes die ik met mijn moeder bracht aan mijn tante Co. Tante Co was een ongetrouwde zuster van mijn oma en zij woonde in een hofje: het Sint Anna Aalmoeshuis. De grote groene deur waarachter dit hofje verscholen ligt, bestaat nog steeds aan de Middelstegracht in Leiden. Water heb ik er nooit door heen zien stromen. Het was dus een van de eerste gedempte grachten in Leiden. Hoewel we thuis met drie kinderen waren ging ik altijd alleen met mijn moeder naar Tante Co. Het was anders veel te druk in haar kleine huisje om daar met drie kinderen te gelijk te komen. Tante Co was op haar rust gesteld net als alle andere bewoners van het hofje. Bij de ingang van het hofje stond vroeger een bord dat de bewoners de stilte op prijs stellen en dat zo graag willen bewaren. Afgelopen week heb ik kunnen zien dat dit bordje er nog steeds staat. Op de foto zit ik voor het huisje van tante Co, zij woonde op nummer 2. De huisjes zijn net als in mijn herinnering erg donker van binnen. Ieder huisje had slechts 1 raam en de deur was in tweeën gedeeld. Je kon het bovenste gedeelte los van het onderste gedeelte openen. Het hofje is in de periode 1982 – 1985 opnieuw gerestaureerd. Toen zijn twee huisjes samengevoegd tot één huisje. Aan de buitenkant is dit slechts te zien aan de deuren waar de bloemen voor staan. Het hofje is gesticht in 1492 en gebouwd op het erf achter het huis van de stichter, de bierbrouwer Willem Cleasz. Hij woonde aan de Hooigracht. In 1509 werd de kapel, waar ik met mijn rug naar toe zit, gewijd. Het interieur heeft de beeldenstorm overleefd en is nog aanwezig. De kapel wordt echter sinds de beeldenstorm niet meer als gebedshuis gebruikt. In de ramen zit het oudste gebrandschilderde glas van Nederland.