Zet ODD op lichtkrant Hazerswoude-Rd – Ik zat een beetje te ''surfen'' op het internet toen ik een site tegen kwam, die ik wel heel leuk vond. Je kan op deze site een berichtje zetten van een aantal woorden en als je dat verzendt, komt het op de lichtkrant te staan in de tunnel van de A4 (Leidschenveen). De lichtkrant is een onderdeel van een wand van een onderdoorgang onder rijksweg A4. De tunnel, ontworpen door Zwarts & Jansma Architecten en kunstenaar Hans Muller, werd op 4 september 1998 in gebruik genomen. Op de site kan je ook live kijken via een webcam. Alle berichtjes kun je ook nalezen op de site. Als je de website wilt bekijken klik dan hier.

Een bijdrage van Denise

---

Oorzaak brand nog onduidelijk Delft – De grote brand in de historische Delftse binnenstad was deze week groot nieuws. De media besteedde veel aandacht aan de brand in de drie panden aan de Oude Langendijk, op een steenworp afstand van de Nieuwe Kerk en het stadhuis. De brand ontstond rond kwart voor vier dinsdagochtend in sportzaak Maltha. Het vuur sloeg over naar het Chinese restaurant en de modezaak aan weerszijde van het pand. Vanmorgen namen Corien & ik even een kijkje bij de panden. We zagen dat de technische recherche nog steeds volop bezig is met het onderzoek. Kort voor het uitbreken van de brand kwam bij de politie een melding binnen dat er een inbraak gaande was in een sportzaak aan het Oude Delft. Er is op die gracht echter geen sportzaak. Mogelijk heeft de melder zich vergist en was er een inbraak gaande in de sportzaak aan de Oude Langendijk. De oorzaak van de brand blijft voorlopig nog onduidelijk. De politie kan waarschijnlijk pas volgende week duidelijkheid geven over de oorzaak van de brand. De brand heeft de panden zo zwaar beschadigd dat de technische rechercheurs niet het gebouw in kunnen. Er is instortingsgevaar. Het puin wordt nu beetje bij beetje uit de panden gehaald en onderzocht. Vanwege instortingsgevaar is de Oude Langendijk van de Jacob Gerritstraat tot het kunstwerk de Blauwe Diamant gesloten voor verkeer.

---

Melk is gezond Harwich – Welke reputatie hebben wij Nederlanders in het buitenland? Het antwoord op die vraag hangt erg sterk af van het onderwerp. Gaat het over drugs of euthanasie dan zal alras blijken dat men een merkwaardig beeld heeft van ons land. Soms echter is de reputatie van ons land onverwachts goed. Comfortabel achteroverleunend in een stoel van een van de vele restaurants van de Stena HSS ontdekte ik onlangs in The Times dat we het soms in de ogen van buitenlanders goed doen. Volgens The Times kwam op een medische conferentie enige jaren geleden aan de orde dat Nederlandse kinderen langer, sterker en gezonder zijn dan de kinderen in de andere Noord Europese landen. De artsen in Engeland hebben daar ook een verklaring voor. Engels kinderen slaan in vergelijking met Nederlandse kinderen vaak het ontbijt over. Maar dat is nog niet alles. Op Nederlandse scholen wordt nog steeds schoolmelk gedronken. Dat zou juist voor kinderen die het ontbijt overslaan een erg belangrijke aanvulling op het dieet zijn. De schrijver van het artikel noemt de Nederlandse kinderen ‘The Dutch Giants’. Ze hebben volgens hem dankzij de schoolmelk sterkere botten en een beter gebit. Het is leuk om te lezen dat het drinken van schoolmelk in ons land als een goed voorbeeld wordt omschreven.

---

Moeder en dochters Eindhoven – Van Saskia ontving ik deze foto. Moeder Saskia en haar dochters Nienke en Dieuwertje. De drie dames van Sander. Eentje met de dikste buik, eentje met de mooiste kousen en eentje met het lekkerste koekje.

---

Niet alleen een das Delft – Anne-Sofie is al net zo creatief als haar moeder. Toen Nellie onlangs begon aan het breien van een das, wilde haar dochter niet achterblijven. Ze wilde bij de das ook wel een fraaie muts. Ze zag dat Corien een punnikautomaat heeft en begon direct enthousiast aan het punniken. In een mum van tijd had een ze een flinke sliert aan elkaar gepunnikt. Van het veelkleurige sliert wil Anne-Sofie de muts maken. Om een idee te krijgen hoe dat er dan uit zou zien, drapeerden we het lange kleurrijke wollen snoer om haar hoofd. Inmiddels zal de muts wel klaar zijn. Anne-Sofie gaat nu dus met een nieuwe das en een nieuwe muts de winter in.

---

Geknipt en gefohnd Eindhoven – Vandaag zijn de meiden 'naar de kapper' geweest! Bij Dieuwertje knipte mamma alleen maar een stukje van de achterkant af, zodat alles langzamerhand even lang wordt.Onze kleine meid zat keurig stil, zodat mamma zo klaar was. Maar bij Nienke ging er een heel stuk af! Dat vond ze wel heel spannend en het duurde natuurlijk ook wel wat langer. Maar ondertussen zagen we winterkoninkjes in de tuin, bewonderden we Nienke's zelfgemaakte paddestoel in de boekenkast en maakten we met Ernie en Bert muziek. Na het knippen heeft mamma haar haar ook nog gefohnd, net als bij de echte kapper. Zijn het geen twee knappe meiden?

Een bijdrage van Saskia

---

Onder de douche Delft – Baby’s gaan vaak in bad. Dat is bekend. Sietske is daarop geen uitzondering. Bovendien vindt mijn jongste kleindochter al dat water heel fijn. Het maakt haar ook niets uit. Ze gaat net zo makkelijk mee onder de douche als in bad. In Delft vindt een wasbeurt vaak in de keuken plaats. Dat is makkelijk voor mamma en oma en het geeft opa de gelegenheid om uitgebreid foto’s te maken. Ik heb dus inmiddels een hele collectie foto’s van badderende kleindochters. Ze gaan immers allemaal graag in bad. Onlangs maakte ik deze foto. Je ziet dat mamma Saskia de spons boven het hoofdje van haar dochtertje uitknijpt. Oma en Benthe kijken geamuseerd toe. Als je klikt op de foto zie je hoe Sietske reageert op de uitgeknepen spons.

---

Zeemeerminnetje keert terug Kopenhagen - Op het weblog van Ingrid , een Nederlandse vrouw in Denemarken, lees ik dat de Kleine Zeemeermin gisteren terugkeerde op haar rots. Anderhalve maand geleden werd het beeld ruw van haar rots aan de Langelinie geblazen. Ingrid schrijft dat iemand een beertje op de schoot van het zeemeerminnetje heeft gelegd als troost. Kijk, dat vind ik dan wel weer aardig van de Denen. Maar verder moeten ze het zeemeerminnetje maar met rust laten.

---

Zou hij af zijn? Delft – Nellie en Anne-Sofie logeerden afgelopen week een paar daagjes bij ons. Ze bezochten overdag allerlei mensen en zaken die vanuit Brabant anders wat moeilijk in een paar dagen zijn te bereizen. De avonden waren heel gezellig bij ons op de bank. Op vrijdagavond waren daar Bob & Saskia en Nella & Martien ook bij. We hebben wat afgelachen die avond. Nellie moest terwijl ook nog breien. Ze had met haar dochter overdag een paar modezaken bezocht. Ze wilden daar voor Anne-Sofie een gebreide sjaal aanschaffen. De gewenste kleuren waren echter niet voorradig. Dus kocht Nellie wol en pennen en begon de eerste avond direct te breien. Ze schoot flink op. Na een avond was de das al zo’n dertig centimeter gevorderd. Anne-Sofie wilde de das graag na het weekend al om. Of Nellie dat ook heeft gehaald, weet ik niet. Toen ze zaterdagmiddag met haar dochter naar Brabant terugreed, was het nog lang niet zo ver. Maar ze had nog de hele zondag. Ik denk dat Anne-Sofie inmiddels al wel de sjaal om heeft.

---

Pindakaasbeer Delft – Als oma vertelt is Benthe een en al oor. Het verhaal van de beertjes is favoriet. Oma laat de beertjes over de tafel lopen en vertelt: ”In het berendorp woont de familie Beer. Pappabeer, mammabeer en hun berenkindertjes. Ze wonen in een heel mooi huis. In de tuin voor het huis staat een grote berenbank. Daarop zit de familie Beer in het zonnetje.” Benthe wijst een dikbuikige beer aan die oma nog niet heeft benoemd. Ze wil weten wie dat is. Oma pakt hem op en laat hem naar Benthe lopen. ”Dag Benthe,” zegt de beer met een bromstem. Benthe lacht en zegt:”Dag beer.” ”Ik ben buurmanbeer,”legt de beer uit. Oma laat hem hard lachen. ”Ik heet Wiebe en ik ben een honingsnoeper,” zegt het beertje tegen Benthe. ”Pindakaas,” roept Benthe, ”Pindakaas, pindakaas.” Oma laat het beertje knikken. ”Pindakaas is ook heel lekker,” zegt Wiebe, terwijl oma hem naar de bank laat waggelen. Benthe lacht samen met oma om het beertje. Ze zet alle beren samen op de bank. De beren wachten in het zonnetje. Straks krijgen ze een boterham met pindakaas belooft oma. Dat vindt Benthe een mooi slot van het verhaal.

---

Roan in de sneeuw Helmond – Janneke stuurde vanmiddag een bijdrage voor de serie ’De eerste sneeuw’ . Haar zoon Roan vond de eerste sneeuw een feest. Op de foto zie je de kleinzoon van Els & Ad met zijn nieuwe jas voor het eerst in de sneeuw. Je ziet aan het gezicht van het mannetje dat hij het prima naar zijn zin heeft.

---

Typisch Hollands ontbijt Delft – Een van de attracties van een bezoekje aan Groot-Brittannië is het ‘full English breakfast’. Ik heb me wel eens afgevraagd hoe een ’compleet Nederlands ontbijt’ er uitziet. Dit weekend had ik de gelegenheid om wat veldonderzoek te doen. Aan de ontbijttafel zag ik dat Benthe een boterhammetje at. Haar favoriete beleg is waarschijnlijk pindakaas. Dat wilde ze erg graag op hebben. Haar zusje Sietske drinkt melk. Dat doet ze niet alleen bij het ontbijt. Elke maaltijd bestaat voorlopig uit melk. Ook Anne-Sofie eet graag brood aan het begin van de dag. Dat geldt niet voor Nellie. Zij nuttigt een zelf klaargemaakt melkgerecht. Het bestaat uit een paar lepels wit poeder opgelost in melk of karnemelk. Vervolgens met de blender opgeklopt tot een schuimige moes. Corien eet elke ochtend een kom met muesli. Bob & Saskia genieten van brood met kaas en ik eet twee geroosterde boterhammetjes met een schrapje I can’t believe it’s not butter. Ik weet dat het favoriete ontbijt bij Sander & Saskia bestaat uit croissantjes met boter en jam. Onze buitenlandse vrienden leven in de stellige overtuiging dat beschuit en ontbijtkoek een vast onderdeel vormen van het Nederlandse ontbijt. Na dit weekend kom ik tot de conclusie dat er geen typisch Nederlands ontbijt bestaat. Wij eten van alles en nog wat. Als het maar lekker is.

---

Het is weer Wintertijd Delft – Het is weer wintertijd. Eigenlijk is dat onzin, want wintertijd is feitelijk onze gewone tijd. Toch duurt de gewone tijd maar vijf maanden. De zomertijd gaat in in het laatste weekeinde van maart en duurt tot het laatste weekeinde van oktober. Vannacht zetten we om drie uur de klok weer terug naar twee uur. Ik sta er dit jaar niet voor op en zal straks de klok wel een uurtje terugzetten. De daglichtperiode schuift dus een uur op. Daardoor is het ’s ochtends eerder licht en ’s avonds eerder donker. In ons land is het onderscheidt tussen zomer- en wintertijd in 1977 opnieuw ingevoerd. Tussen 1916 en 1945 was de zomertijd van kracht. Tot begin van de 20e eeuw had vrijwel elke stad zijn eigen tijd, omdat voor de tijdbepaling werd uitgegaan van de hoogste stand van de zon. Omdat de zon in het oosten opkomt en in het westen ondergaat werd de hoogste zonnestand in het oosten van ons land een kwartier eerder bereikt dan in het westen van het land. Ik heb begrepen dat de komst van de spoorwegen de invoering van een landelijke standaardtijd noodzakelijk maakte. Van 1909 tot 1940 kenden wij daarom de "Amsterdamse tijd", die 20 minuten voorliep op de Europese tijd. We gingen pas op bevel van de duitsers op 16 mei 140 over naar de huidige Middeneuropese Tijd. Dat betekende dat de klok één uur en 40 minuten vooruit werd gezet. Die zomertijd duurde trouwens ook gedurende de winters van 1941 en 1942. Pas in november 1942 werd de klok weer één uur teruggezet.

---

Dappere Gommes Eindhoven – In Delft regent het op dit moment. Het is volop herfst en niets herinnert meer aan de sneeuw van gisteren. Ik ontving van Michiel een reactie op de eerste sneeuw. Hij schreef: ”Het is inderdaad ineens verrassend winterweer. Wij zijn ook meteen de tuin in gegaan met de poezen. Hun eerste sneeuwvlokjes van dichtbij! Spannend, maar achteraf te nat voor ze... Dodo hield het al snel voor gezien en keek naar Gommes en Marieke vanachter de droge kant van het raam...” Zijn er nog meer ODD-lezers met ’eerste sneeuw’ verhalen. Stuur ze maar op. Er komen nog kansen genoeg.

---

De eerste sneeuw Delft – De eerste sneeuw is weer gevallen. Vanmorgen keek ik met Benthe naar het dichte witte gordijn dat langzaam uit de lucht kwam zakken. In Delft is het inmiddels overgegaan in regen. In andere delen van ons land blijft het gewoon liggen. Ik kreeg vanmorgen van Saskia uit Eindhoven wat plaatjes. Ze schrijft erbij:” Vannacht is het hier -3 graden geweest, op de waterbak in de tuin stond ongeveer 3 mm ijs! En nu is het nog onder nul, dus het zal wel glad zijn buiten.” De andere Saskia die hier met haar dochters logeert, zou juist vertrekken naar huis. Dat plan is nu door de gladheid wat aangepast. Ze blijft nog maar een nachtje. Corien & ik en Nellie en Anne-Sofie die sinds gisteren hier ook logeren, vinden het wel gezellig.

---

Afgeknipte krullen Delft – Zodra Benthe hoort dat ik, rond zes uur, de sleutel in het slot steek, rent ze naar de deur. ”Opa,opa, opa”, roept ze enthousiast. Ik hurk en krijg een dikke zoen en een knuffel. Opa is weer thuis. Ze moet op haar manier een hoop vertellen en trekt me aan m’n mouw door de kamer. Ze babbelt honderduit. ”Kijk opa, mamma is naar de kapper geweest. En Sietske ook”,probeert ze me in haar eigen brabbeltaaltje duidelijk te maken. Ook Benthe is naar de kapper geweest. ”Wie heeft zo mooi jouw haar geknipt?” wil ik weten. Ze wijst op Saskia en roept trots:”Mamma.” Ze draait een paar rondjes, zodat ik haar nieuwe kapsel aan alle kanten kan bewonderen. Saskia heeft een afgeknipte krul van Sietske en van Benthe op een kaartje geplakt. Die gaan straks thuis in het plakboek. Benthe trekt al weer aan m'n mouw. Ze moet nog iets laten zien: we eten straks hutspot. Ze wijst op de twee rookworsten die bovenop de dampende schaal met hutspot liggen. "Mmmm worst" glundert ze.

---

Rap op de trap Eindhoven – Onze kleine meid blijft heus niet klein. Ze kruipt al een paar maanden de trap op en sinds dit weekeinde kruipt ze ook rap de trap af! Zelf lopen wil ze nog niet, maar staan kan ze als de beste en lopen aan een vinger vindt ze geweldig. Ze 'kletst' heel wat af, wij begrijpen al heel wat van haar. Natuurlijk wil ook zij wel eens pappa helpen bij het maken van croissants. Met dat stukje van de opvoeding kun je niet vroeg genoeg beginnen, wie wil er nou geen ontbijt op bed? Dus ook Dieuwertje heeft haar inwijding in de bereiding van deze lekkernij gehad! Spelen kan ze als de beste en ze laat zich heus geen speelgoed afpakken door haar grote zus. Als dat gebeurt gaat ze er gewoon achteraan en dan krijgt ze meestal wel voor elkaar wat zij wilde. En lekkere meid dus. We zijn erg benieuwd hoe zij straks op haar kleine broertje of zusje gaat reageren. Toen nichtje Sietske een poosje geleden bij mamma op schoot zat, was ze best jaloers: zij wilde ook op schoot, hoor! Nu is ze weer lekker aan het lezen: de hele boekenmand leeghalen en af en toe in een boekje bladeren.

Een bijdrage van Saskia.

---

Op de wip Delft – Gistermiddag arriveerde Saskia met haar dochters Benthe en Sietske. Ze komen een paar daagjes logeren. Ik kon gelukkig een paar uur vrij nemen. We dronken thee en aten speculaas. Daarna gingen we met z’n vieren een blokje om. We kwamen op onze wandeling door de buurt tot grote vreugde van Benthe langs een speeltuin. De herfstvakantie is in dit gedeelte van het land al weer voorbij. De speeltuin lag er dus verlaten bij. Benthe stormde de tuin in. Ze wilde alle speeltoestellen wel even proberen. De glijbaan, de schommels, de wiptoestellen, Benthe vond ze allemaal even leuk. Om op de wip wat tegenwicht te hebben met opa moest mamma zorgen dat Benthe voldoende gewicht had. Samen hielden ze opa prima in evenwicht. Rond halfzes kwam oma ook thuis. Na de maaltijd mocht Benthe is het schemerlicht nog even met oma naar de glasbak. Daarna gingen de beide kleindochters samen in bad. Eenmaal in bed vertelde opa nog een verhaaltje. Tevreden ging Benthe slapen. Morgen gaat ze immers weer leuke dingen doen.

---

De Nationale Krakercompetitie Delft – De twee knikkerpuzzels die onlangs op ODD stonden, leverden voor de goede inzenders slechts roem op. Dat is aardig, maar je kunt er geen brood van bakken. Ik heb nu een puzzel waarmee je een aantrekkelijke prijs kunt winnen. Het is een wedstrijd om de kennis en vaardigheid in het gebruik van internet te testen. Internet is een uitstekende informatiebron. Je kunt alles op het internet vinden. Om te ontdekken wie in Nederland het beste kan zoeken op internet hebben Bibliotheek.nl en Overheid.nl in samenwerking met NRC Handelsblad de Nationale Krakercompetitie georganiseerd. In deze internetwedstrijd moet je een aantal pittige vragen beantwoorden. Elke vraag is via het internet op te lossen. Er zijn leuke prijzen te winnen. De eerste prijs is een weekend Rome voor twee personen, de tweede prijs een weekend Parijs of Londen voor twee personen en de derde prijs een musical naar keuze voor twee personen. Je kunt je nog inschrijven. De competitie zal plaatsvinden van 7 november tot 5 december 2003 en omvat vier wekelijkse ronden. Wil je deelnemen klik dan hier. Veel succes.

---

Kunst op de rug Santiago – In de hoofdstad van Chili is in een grote circustent een schilderijententoonstelling ingericht. Het opmerkelijk van deze tentoonstelling is dat de kunstwerken niet op doek of op hout zijn aangebracht, maar op het naakte menselijk lichaam. De tentoonstelling draagt de naam ‘The Party of the Body’ en bevat duizenden foto’s van beschilderde naakte lichamen. De meeste foto’s zijn levensgroot afgedrukt. Er zijn ook foto’s die worden geprojecteerd op geweldig grote schermen. De tentoonstelling bevat uitsluitend werken van Zuid-Amerikaanse kunstenaars.

---

Precies zijn vader Delft – Het logeerpartijtje van Nienke zit er al weer op. Gisteren hebben Corien & ik haar weer teruggebracht naar huis. Voordat we dat deden, bezochten we eerst Onke & haar zoons in het Helmondse ziekenhuis. Pappa Johnny was er nog niet. Die houdt de felicitaties dus nog even te goed. Daan lag op de kamer bij zijn moeder. Wes konden wij alleen via een schermpje bewonderen. Toen wij op de kamer van Onke arriveerden, was zij juist bezig om Wes in bad te doen. Wij vermaakten ons intussen met Daan. Het is een lief kereltje, dat precies op zijn vader lijkt. Dat konden we nog beter zien toen Onke weer terug op de kamer kwam en hem op de arm nam.

---

Welterusten Delft – Nienke zit met oma op de bank. Oma leest en Nienke maakt een tekening. Het is halfacht. Straks moet de kleine meid naar bed. Ze heeft haar pyjamajasje al aan. Dan gaat de telefoon. Het is Saskia. Nienke neemt de hoorn aan van opa. ”Hallo mamma” zegt Nienke. ”Hallo Nienke. Wat ben je aan het doen?” vraagt mamma. Nienke legt uit wat ze vandaag allemaal heeft gedaan. Mamma luistert. Ook pappa komt even aan de telefoon. Ze wensen hun dochter welterusten. Als de telefoon weer op de haak ligt, zegt oma: ”Zal ik je naar bed brengen?” ”Nog even de tekening afmaken” stelt Nienke heel slim voor. Dan gaat ze naar bed. Oma poets haar tandjes en opa leest een verhaaltje voor. ”Welterusten Nienke”

---

Mijn oma Delft – Op zaterdag moeten we even langs de bibliotheek. De geleende boeken en cd’s moeten weer terug. We gaan met de lift naar boven. Nienke bedient de knoppen. Tussen de bakken met cd’s en platen ontwaart zij in een speelgoeddoos een plastic boot. Ze duwt het vaartuig onder en tussen de rekken door en maakt daarbij een geluid alsof het een stoomboot is. ”Sjoek, sjoek, sjoek.” Corien leest ondertussen haar krantje. Nienke ontdekt op de voorpagina van haar krant een plaatje van een walvis. Het lijkt wel of het dier naar haar kijkt. Ze laat de boot stranden onder een rek met platen en installeert zich met oma’s krant op een stoel. Oma vertelt het verhaaltje dat er bij hoort. Over walvissen en boten en over meisjes en boeken. Plotseling is de walvis in de bibliotheek en wordt achterna gezeten door een klein meisje met een boot. ”Dat kan toch niet,” zegt Nienke tegen opa. ”In de verhaaltjes van oma kan alles,” verzekert opa haar. Ze krijgt een knipoog van oma. Nienke lacht hard. De andere mensen in de bibliotheek kijken op uit hun cd-rek. ”Wat is er zo leuk?” vraagt een oude meneer met een gleufhoed enigszins korzelig. ”Mijn oma”, roept Nienke trots. De meneer knikt. Hij komt langzaam overeind en sjokt naar de balie. Voor hij dat doet zegt hij nog:”Veel plezier met je oma.” Nienke glijdt van haar stoel en roept:”Dat is goed.”. Haar krant gaat weer terug in het rek en de boot belandt weer in de doos. We gaan weer naar buiten, de zon in. Drie mensen met plezier.

---

Daan & Wes geboren Helmond – Donderdagmiddag 16 oktober tussen half vier en kwart voor vier is de tweeling van Onke en Johnny geboren. Het zijn twee jongens. Ze heten Daan en Wes. Daan weegt 5½ pond en Wes weegt 3½ pond. Daan kwam netjes in kruinligging ter wereld. Wes deed het wat moeilijker en kwam het eerst met z’n stuitje. Omdat Wes nog een beetje klein is, ligt hij voorlopig nog in de couveuse. Maar Daan ligt lekker in een eigen bedje naast zijn mamma. En afgelopen nacht viel hij ’s nachts in slaap in de armen van zijn mamma, terwijl mamma Onke ook al sliep. Lekker toch! Maar ook Wes is constant onder de aandacht van zijn mamma. Via een intern circuit is hij constant te zien op het televisiescherm boven haar hoofd. En zelfs pappa Johnny kan hem thuis ieder moment zien via internet, via een speciale inlogcode. Ja, ja de techniek staat voor niets. Inmiddels hebben Onke & Johnny en hun kinderen al heel wat bezoek gehad

Een bijdrage van Nellie

---

”We hebben hem pappa” Delft – Stephen Budiansky heeft, aan de hand van de documenten over het breken van de codes, die na de oorlog door Groot-Brittannië en Amerika zijn vrijgegeven, de geschiedenis van de oorlog beschreven zoals die uit de documenten naar voren komt. Hoe belangrijk het breken van de codes was laat de wiskundige Budiansky in zijn boek Battle of Wits zien aan de hand van o.a. Pearl Harbour en Rommel in Noord-Afrika. Hij beschrijft stap voor stap hoe de codes werden gebroken. Diagrammen, kaarten en appendexen laten precies zien hoe, waar en waarom de geheime oorlog werd gewonnen. Je begrijpt dat Sander dat boek wel wilde hebben, toen hij het in de catalogus van de Boekenmarkt ontdekte. Wij zijn dus met Nienke naar Den Haag getogen en hebben het boek voor hem aangeschaft. Het was het laatste exemplaar. Ook boeiende persoonlijkheden als Alan Turing en Joseph Rochefort worden in het boek uitvoerig geportretteerd. De laatste zei ooit:” It is not necessary to be crazy to be a cryptoanalyst. But is always helps.”

---

Met de groeten van Nienke Delft – Nienke logeert het weekend bij haar oma & opa in Delft. Ze is gisteren door haar ouders gebracht. Die zijn vanmorgen met haar zusje Dieuwertje weer vertrokken naar Eindhoven. Nienke kreeg van oma ‘het postkantoortje’ om mee te spelen. Dat is de voormalig naaikist van mijn moeder. Na het overlijden van mijn vader kwam die in ons bezit. Hij werd door Corien met behulp van een stempelkussen, stempels , oude toegangskaartjes e.d. omgetoverd tot ‘postkantoortje’. Nienke is helemaal in haar rol. Ze stempelt, tekent, knipt en kijkt zo nu en dan op de postkantoorklok. Straks gaat ze met oma de post bezorgen in de straat. Kleine briefjes met de groeten van Nienke.

---

Opwaaiende zomerjurk Brussel – Eurostar brengt het Belgische publiek graag op de hoogte van het feit dat de treinverbinding tussen Brussel en Londen opnieuw sneller is geworden. Op de billboards in de Belgische hoofdstad gebruiken ze de Britse koningin Elisabeth als blikvanger. In de levensgrote advertentie van Eurostar staat Hare Majesteit afgebeeld in de beroemde pose van Marilyn Monroe uit de film The Seven Year Itch. Met de fotomontage suggereert men dat ook de Britse vorstin blij is dat ze nu niet voor niets op een tochtig perron hoeft te staan. Ze is immers in twee uur en twintig minuten weer uit België terug in Buckingham Palace.

---

Wormchips een nieuwe traktatie Londen – Fortnum and Mason de deftige delicatessenwinkel op Piccadilly is vooral beroemd vanwege de thee, maar ook de andere artikelen maken een bezoek aan de winkel meer dan de moeite waard. De klanten en de bezoekers worden er ontvangen door in jacquet gestoken personeel. De thee wordt geserveerd tussen vier en zes uur en ik kan het u aanbevelen. Sinds kort heeft de zaak er een opmerkelijke keuzemogelijkheid in het assortiment bij. Men heeft bij wijze van Halloween traktatie een reeks opmerkelijke en toch eetbare verrassingen: wormen, mieren en schorpioenen. Het gaat om rode mieren in witte chocolade, toffee schorpioenen en gebarbecuede wormen als chips. De dieren die hiervoor worden gebruikt, zijn er speciaal voor gekweekt. Bij Fortnum and Mason beweren ze dat schorpioenen naar walnoot smaken, de Amerikaanse rode mieren die in de pepermunt lollies worden gebruikt hebben volgens de winkel een "spicy pepper"-smaak en wormen hebben dezelfde smaak als geroosterde popcorn. Op de website van de bij toeristen beroemde winkel worden de producten wat macaber omschreven als: A ghoulish selection of sinfully sweet trick-or-treats to celebrate Halloween.The perfect fuel for a night of frightfully good feasting." In de winkel zegt men dat de verkoop tot nu toe heel goed loopt. De klanten zijn wel geïnteresseerd in de ongebruikelijke snoepwaren.

---

No Big Deal en Spliff in ‘Down Town’ Gemert – Op zondag 26 oktober treedt de Brabantse coverband No Big Deal op in café Down Town. Het optreden begint om acht uur. In het voorprogramma van de band staan nog twee lokale groepen. Een van die bands in het voorprogramma is de talentvolle Helmondse groep Spliff. De bas wordt in deze band op virtuoze wijze bespeeld door Jolijn. Gisteravond was Jolijn namens Spliff te beluisteren in een interview op Stadsradio Helmond. Ze sprak daar over het optreden van haar band in Down Town. Op de foto van No Big Deal zien jullie behalve het bekende gezicht in het midden van oprichter en toetsenist Michiel geheel rechts ook een nieuw gezicht. Het is de nieuwe gitarist Peter. Hij heeft al een keer met de band gespeeld tijdens een optreden voor een klein publiek. In Down Town maakt hij voor het eerst kennis met een volle zaal. De fans van beide bands hebben dus veel om naar uit te kijken. Michiel vertelde me dat ze tot halfelf door gaan. De optredens beginnen al om vier uur ’s middags. Dat zijn dus heel wat uren spetterende muziek van drie lokale bands.

---

Het gaat om de knikkers

Eindhoven – Een tijdje geleden schreef ik het volgende naar het digidagboek: Een lastiger wegingprobleem is het volgende: Gegeven twaalf knikkers waarvan er één zwaarder OF lichter is (je weet niet wat). Kan je de afwijkende knikker vinden met drie wegingen?

Vele lezers hebben zich over deze vraag gebogen. Vier mensen hebben een oplossing ingezonden. Dat hij een stuk lastiger was dat bleek want van die inzendingen was er slechts één correct: die van mijn vader.
Hieronder mijn oplossing en wat opmerkingen over hoe je die zou kunnen
vinden:


Oplossing:
Voor het gemak nummeren we de knikkers van 1 tot en met 12. Voer vervolgens de volgende wegingen uit:

Eerste weging: Knikkers 1, 2, 3, 4 tegen de knikkers 5, 6, 7, 8.
Tweede weging: Knikkers 1, 5, 9, 10 tegen de knikkers 2, 3, 8, 11.
Derde weging: Knikkers 1, 2, 6, 9 tegen de knikkers 3, 7, 10, 12.

Je hebt nu voldoende informatie om te bepalen welke knikker we zoeken en of hij lichter of zwaarder is. Om dat aan te tonen moeten we door alle mogelijkheden heen lopen. Bij elk resultaat van deze drie wegingen mag maar één uitkomst horen.

Laten we eerst aannemen dat de eerste weging niet in balans was. We doen nu alleen het geval dat 1, 2, 3, 4 zwaarder is dan 5, 6, 7, 8; de omgekeerde situatie gaat net zo. In dat geval is de gezochte knikker oftewel 1, 2, 3, 4 en zwaarder of 5,
6, 7, 8 en lichter. Omdat de knikkers 9 tot 12 nu zeker correct zijn, wordt weging 2 eigenlijk 1, 5, 9 tegen 2, 3, 8. Weging drie wordt 1, 2, 6 tegen 3, 7, 10.

We kijken nu hoe de tweede weging de mogelijkheden verder inperkt. Als 1, 5, 9 zwaarder is dan 2, 3, 8 zijn er twee mogelijkheden: 1 is zwaarder of 8 is lichter. Welke van deze het geval is volgt uit weging drie. Als 2, 3, 8 zwaarder is dan 1, 5, 9 dan is 2 of 3 zwaarder of is 5 lichter. Omdat weging drie knikker 2 met knikker 3 vergelijkt, maar daarbij niet knikker 5 betrekt, geeft weging drie opnieuw uitsluitsel.

Tenslotte is nog de mogelijkheid dat 1, 5, 9 in balans is met 2, 3, 8. Die situatie doet zich voor als 6 of 7 lichter is of als 4 zwaarder is. Ook in dit laatste geval geeft weging drie precies de ontbrekende informatie.

We zijn nu bijna klaar, maar om het verhaal af te maken moeten we nog uitzoeken wat er gebeurt als de eerste weging in balans was. Dan moet de afwijkende knikker nummer 9, 10, 11 of 12 zijn. De tweede en derde wegingen komen nu eigenlijk neer op 9, 10 tegen 8, 11en 6, 9 tegen 10, 12.
Als 9, 10 zwaarder is dan 8, 11 dan is de gezochte knikker 9 of 10 en zwaarder of 11 en lichter. Als 8, 11 zwaarder is dan 9, 10 dan is de gezochte knikker 9 of 10 en lichter of 11 en zwaarder. In beide situaties geeft weging drie uitsluitsel. Uiteindelijk is nog de mogelijkheid dat 9, 10 gelijk gewicht heeft als 8, 11. In dat geval is de afwijkende knikker nummer 12. Of hij lichter of zwaarder is moet uit weging drie blijken.
Dit is de hele oplossing. Maar hoe kom je er nou aan? Een manier is door al gaande goed in de gaten te houden hoeveel informatie je al hebt, en hoeveel je nog nodig hebt. Elk van de drie toegelaten wegingen kent drie mogelijke uitkomsten. In totaal kunnen deze wegingen hoogstens 3x3x3=27 mogelijke gevallen onderscheiden. Er zijn 24 gevallen, (namelijk 12 knikkers die ieder zwaarder of lichter kunnen zijn) dus dat gaat nog goed. Veronderstel eens dat we als eerste weging 1, 2, 3, 4, 5, 6 vergelijken met 7, 8, 9, 10, 11, 12.
Je kunt inzien dat dat niet tot een goede oplossing kan leiden. Stel een dat de eerste groep zwaarder is, dat kan als 1, 2, 3, 4, 5 of 6 zwaarder is of doordat 7, 8, 9, 10, 11, 12 lichter is. In totaal zijn er dus nog 12 gevallen over. Maar de resterende twee wegingen kunnen slechts 3x3=9 gevallen onderscheiden. Dat gaat dus nooit meer
lukken.
Met dit soort argumenten kan je zien dat alleen starten met 4 knikkers tegen 4 knikkers goed uit kan komen. Ook voor de tweede wegingen blijkt dat er maar weinig combinaties zijn die werken. De oplossing is overigens niet uniek, andere combinaties van de knikkers werken ook.



Een bijdrage van Sander

---

Herfst in Canada Barrie – Ik stuur even een paar foto’s van onze prachtige herfstkleuren. Het is soms buitengewoon hoe prachtig sommige bomen kleuren. Vooral de maple boom. Gisteren zijn Corrie en ik met de kajak weg geweest naar een meertje vlak bij Barrie. Het was prachtig. We hebben er echt van genoten. We zagen reigers, vissen, schildpadden en eenden op onze reis. We hadden ongeveer drieëneenhalf uur nodig om het meertje op ons gemak rond te gaan. Ik vond het niet goed om deze prachtige foto’s voor me zelf te houden. Als iemand dus nog eens naar Canada wil komen, de herfst is een prachtige tijd om te gaan.

Een bijdrage van Warrie

---

Gelukkige vrouwen Rotterdam – In het Rotterdamse museum het Schielandhuis zijn twee tentoonstellingen te zien die beide de aandacht van Corien hadden getrokken. Op haar voorstel reden we er gistermiddag naar toe en bekeken ‘Het geluk van de huisvrouw’ en ‘Gelukkige vrouwen’. De eerste tentoonstelling toont aan de hand van huishoudelijke apparaten en producten hoe het huishouden in de twintigste eeuw is veranderd. Een wasmachine in plaats van de wastobbe, een krachtige stofzuiger in plaats van stoffer en blik. Het is heel begrijpelijk dat de huisvrouw toen haar geluk niet opkon. De indeling van de tentoonstelling volgt het alledaagse patroon van huishoudelijke werkzaamheden zoals dat tot eind jaren zestig gebruikelijk was: van maandag wasdag, dinsdag strijken en verstellen via de wekelijkse schoonmaakbeurt op vrijdag tot de rust op zondag. Corien vond ook het overzicht van mode-illustraties erg boeiend. De tweede tentoonstelling sluit prima aan. De tentoonstelling ‘Gelukkige vrouwen’ gaat over reclameaffiches uit de jaren ’50 en ’60. De meeste reclame was gericht op huisvrouwen. Zij kochten immers producten, zoals schoonmaakmiddelen, make-up en mode. De vrouw vervulde daarom een belangrijke rol in de reclame. In de jaren '50, de jaren van de wederopbouw, werd de vrouw aangesproken op haar rol van nijvere huisvrouw en moeder. Moccona beeldde haar in 1959 uit als de eenvoudig geklede, winkelende vrouw met het potje oploskoffie in de hand. De jonge vrouw ziet wel wat in het uit Amerika overgekomen nieuwe product in het glazen potje. Zij durft wel. De oudere dame kijkt nieuwsgierig over haar schouder en twijfelt. Bij een kopje Senseo bedachten Corien & ik dat onze kleindochters later met evenveel weemoed naar een tentoonstelling zullen kijken over de huishoudelijke apparaten en producten uit onze tijd. Het huisvrouwschap is allang geen fulltime ideaal meer en de man niet per definitie de kostwinner. Hoe zouden de rolpratonen zijn als onze kleindochters er op terug kunnen kijken.

---

Zwarte toren Delft – De toren van de Nieuwe Kerk is de komende maanden bedekt met zwarte doeken. Dat is nodig voor een grondige renovatie. De laatste grote renovatie is al weer enige tijd geleden. Hij vond plaats in 1986. De toren van de Nieuwe Kerk steekt boven de Delftse binnenstad uit en is een heel bekend herkenningsteken. Een baken dat al uit de verte naar het centrum van de Prinsenstad wijst. Corien doet elke dag tussen de middag haar dagelijkse boodschappen in de Delftse binnenstad. De torenklok vertelt haar dan steeds hoeveel tijd ze nog heeft voordat ze weer naar het museum moet. De komende maanden heeft ze daar weer haar horloge voor nodig. De torenklok is door zwarte doeken verborgen. De zwarte toren ziet er somber uit. Het is net of de stad in de rouw is.

---

De buitenlandse media Delft – Er is veel gezegd en geschreven over de affaire Mabel gisteren. Op de radio en de televisie raakte men er maar niet over uitgepraat. Daar is nauwelijks nog iets aan toe te voegen. Ik was vanmorgen toch nog wel benieuwd hoe de buitenlandse media ‘onze affaire’ had weergegeven. Op de site van de BBC las ik ” Dutch Prince Johan Friso has effectively renounced his right of succession to the throne, after the government refused to support his forthcoming marriage.” In de loop van de dag merkte ik dat bijna alle Europese media berichten hebben over het afstand doen van zijn recht op troonsopvolging om met zijn ‘gangsterliefje’ te kunnen trouwen. Het is opmerkelijk dat veel buitenlandse kranten denken dat er een grote crisis in de Nederlandse monarchie is ontstaan. Ik deel die mening niet. Het zal het stel wel hun hele leven achtervolgen, maar de monarchie herstel wel weer van deze deuk. Het Duitse blad Die Welt meldt dat Mabel Wisse Smit een voormalige maffiabruid is die in een poging om zoveel mogelijk te verhullen de Nederlandse premier heeft voorgelogen. Even voor de goede orde: Wijlen Bruinsman was wel een crimineel maar geen maffiabaas en Mabel was niet met hem getrouwd. De Spaanse krant El Pa?s schrijft dat prins Friso zijn recht op troonopvolging heeft opgegeven omdat er 'een politiek veto is uitgesproken' over zijn aanstaande huwelijk. De Belgische kranten zitten het dichts bij de waarheid. De Belgen journalisten schrijven dat alle Nederlanders nog maar op één vraag een antwoord wilden: Heeft Mabel Wisse Smit nu wel of niet het bed gedeeld met topcrimineel Klaas Bruinsma. De Vlaamse krant Het Nieuwsblad heeft een heel eenvoudige reden voor het besluit van Prins Friso. De krant heeft deze opmerkelijke kop 'Liever een vrouw dan een troon'.

---

Op naar de volgende vakantie Eindhoven – Marieke & Michiel zijn al weer een paar weekjes terug van vakantie. De vakantie was, zoals zij zich hadden voorgenomen, heerlijk relaxed. Ze hebben zich niet erg ingespannen. Lekker uitslapen, naar het strandje, lezen en lekker eten. Dat klinkt inderdaad allemaal heel relaxed. ”Ik vind Turkije een mooi land met vooral erg vriendelijke mensen” meldt Michiel. ”Er is een heel gemoedelijke sfeer en het eten is heerlijk”, vult Marieke aan. ”Het plaatsje waar wij zaten was helaas erg toeristisch”, vervolgt Michiel, maar hij voegt er aan toe dat Marieke en hij dat eigenlijk al wel van tevoren wisten. "We hebben dus maar geprobeerd om ons zo min mogelijk te ergeren aan al die overdreven opvallende Nederlanders…”legt hij uit. ”Helaas was een weekje weer zo voorbij en gaan we nu alweer een aantal weekjes in de regen naar ons werk” verzucht Michiel. Ik vermoed dat Marieke & Michiel al weer plannen maken voor een volgende reis. Want zij besluit hun relaas met de opmerking:”Op naar de volgende vakantie…. “.

---

Nat, donker en eenzaam Lochend – De 41-jarige voormalige Britse brandweerman Lloyd Scott heeft als eerste mens ter wereld een onderwatermarathon gelopen. In een antiek duikpak voltooide hij gisteren de ruim 42 kilometer die hij over de bodem van het meer van Loch Ness in de Schotse hooglanden aflegde. Lloyd Scott, uit Rainham in Essex, had twaalf dagen nodig voor de afstand, hoorde ik op de BBC. Na een paar kilometer kwam hij steeds uit het modderige water naar boven en liep de volgende dag weer verder. Met de wandeling zamelde hij geld in voor leukemiepatiëntjes. Lloyd heeft al eerder in dit antieke duikpak meegedaan aan een landmarathon. Zo liep hij eerder in Londen, New York en Edinburgh. Het was de eerste keer dat hij het duikpak ook werkelijk gebruikte waarvoor het was bedoeld. Lloyd loopt altijd voor een goed doel: geld inzamelen voor kinderen met leukemie. Toen hij in Lochend, vlakbij Inverness, uit het water kwam gaf hij toe dat het veel zwaarder is dan lopen over land: ”Er is geen zicht en ik moest steeds vechten tegen de weerstand en de druk van het water.” Hij vertelde verder dat het erg koud en eenzaam was onder water. Scott is ruim een maand in training geweest voor deze prestatie. Hij overwon ooit zelf de ziekte leukemie

---

Je kunt de pot op Delft – Is het echt? Is er echt iemand die zo'n pot heeft ontworpen of heeft er weer iemand zitten spelen met Photoshop? Op internet weet je het nooit. Wie zou er nu op de wc willen zitten met achter zich een hele onderwaterwereld? Daar krijg je toch een koude rug van. Ik vrees dat de kans levensgroot is dat het echt waar is. Wellicht is het een ideetje voor Sinterklaas. Voor die mensen geef ik hier het adres waar je deze verfraaiing van je badkamer kunt bestellen. Klik hier en kijk bij products.

---

Drie dames in een tent Sietske met haar laarsjes aan kan net als haar zusje Benthe heus wel een storm doorstaan. Tot aan de nieuwe lente. Oma Corien komt ook kamperen en wil een plaatsje in de tent. Ze blijft heel graag logeren heeft ze spontaan bekend. Ze drinken sap en eten koek en zingen liedjes met haar mee. Want is oma op bezoek Dan is iedereen tevree

---

Werowocomoco ligt aan de York Delft – Amerikaanse archeologen hebben mogelijk het dorpje Werowocomoco ontdekt waar het indiaanse opperhoofd Powhatan, bekend als de vader van Pocahontas, verbleef tussen 1607 en 1609. Het ligt aan de oever van de rivier York, in het oosten van Virginia. Het indiaanse stamhoofd heerste over een domein dat zich uitstrekte van de kust van Virginia tot aan de rivier Potomac, de huidige grens met de staat Maryland. In het begin van de 17de eeuw was dit volgens de onderzoekers één van de meest complexe politieke gebieden van Noord-Amerika. Volgens de geschiedenis redde de indiaanse prinses Pocahontas het leven van de Engelsman John Smith, toen die in de handen gevallen was van de Algonquins, een andere indianenstam. Enkele jaren later trouwde Pocahontas met een Engelsman en werd ze in 1616 ontvangen aan het hof van de Britse koning James I. Corien & ik bezochten begin dit jaar het graf van Pocahontas in St. George Church in het Engelse Gravesend. Het monument van prinses Pocahontas in de tuin van deze kerk is voor de vele Amerikaanse toeristen bijna een bedevaartsoord.

---

De nieuwe uitdaging Stiphout – Het gebruik van de fiets wordt door de overheid aangemoedigd. Allochtone vrouwen krijgen in veel plaatsen in ons land zelfs fietsles. Het is dan ook heel verstandig om te leren fietsen. In ons dicht bevolkte landje is de fiets een snel en milieuvriendelijk vervoermiddel. Het lijkt allemaal zo simpel. Maar voor volwassenen is het anders dan voor kinderen. Kinderen maken zich de kunst van het fietsen meester met de hand van pappa in de rug. Zij leren het spelenderwijs. Voor volwassenen is er veel meer zelfvertrouwen nodig om de verkeersdrukte te leren trotseren. Ook Philippa moest leren fietsen toen ze eenmaal in Stiphout was. Ik heb begrepen van Ad dat zijn gastdochter het heel snel oppikte. Hij maakte deze foto toen zij zich in het parkje in de buurt de eerste kneepjes van het fietsen meester maakte. Ze wiebelde toen nog een beetje en reed graag midden op de weg. Inmiddels peddelt zij lustig door de drukke dreven van Helmond. Het fietsen heeft voor Philippa geen geheimen meer. Ze rijdt nu ook rechts.

---

Het nieuwe nichtje

Helmond – Benthe en Sietske hebben een nichtje. Het nieuwe kindje heet Lysanne en is de dochter van Xander (broer van Bob) en diens vrouw Nicol. De pappa en mamma waren nog op de verjaardag van Benthe. Het nieuwe kindje is een dag later geboren. Dat is dus makkelijk te onthouden voor opa Frans & oma Henny: 5 en 6 oktober.


"Wat is Sietske dan al weer groot hè, als je zo die kleine meid erbij ziet" merkte Saskia op.

---

Een sneetje voor het rund Helmond – Op zondagmorgen wandelden Corien & ik met onze kleinkinderen Benthe en Sietske door de Waranda om daar de dieren te bekijken en te voederen. Benthe geeft graag de eendjes bij oma & opa in de achtertuin brood. Maar samen met opa een Watoetsi rund voederen is toch wel weer heel wat anders. Je merkt dat Benthe gewend is om naar de manege te gaan. Ze is de paarden gewend en dus niet onder de indruk van de afmetingen van de dieren. Zonder enige schroom steekt ze haar handje met een snee brood door de spijlen van het hek in de richting van de opengesperde bek van het grote rund. Het dier pakt het sneetje en vermaalt het tussen de indrukwekkende kaken. Benthe vindt het prachtig en stopt direct een tweede snee bruinbrood in de opengesperde muil. Maar ook voor de andere dieren heeft ze een versnapering bij zich. Ze heeft net zo veel belangstelling door de lama’s, de geitjes, de schapen en de neusbeertjes. Voor die laatste had de kleine meid een speciale traktatie meegenomen: een sinasappel. Ze dieren genoten intens van de kwart sinasappel die ze kregen geoffreerd van onze kleindochter. Het zou me niets verbazen als Benthe later veearts wordt.

---