maandag 13 oktober 2003


Gelukkige vrouwen


Corien bekijkt de Mocconareclame uit 1959. De reclamejongens beeldden de huisvrouw uit als eenvoudig geklede, winkelende vrouw met een potje oploskoffie in de hand. De jonge vrouw ziet wel wat in het uit Amerika overgekomen nieuwe product in het glazen potje. Zij durft wel. Rotterdam – In het Rotterdamse museum het Schielandhuis zijn twee tentoonstellingen te zien die beide de aandacht van Corien hadden getrokken. Op haar voorstel reden we er gistermiddag naar toe en bekeken ‘Het geluk van de huisvrouw’ en ‘Gelukkige vrouwen’. De eerste tentoonstelling toont aan de hand van huishoudelijke apparaten en producten hoe het huishouden in de twintigste eeuw is veranderd. Een wasmachine in plaats van de wastobbe, een krachtige stofzuiger in plaats van stoffer en blik. Het is heel begrijpelijk dat de huisvrouw toen haar geluk niet opkon. De indeling van de tentoonstelling volgt het alledaagse patroon van huishoudelijke werkzaamheden zoals dat tot eind jaren zestig gebruikelijk was: van maandag wasdag, dinsdag strijken en verstellen via de wekelijkse schoonmaakbeurt op vrijdag tot de rust op zondag. Corien vond ook het overzicht van mode-illustraties erg boeiend.
De tweede tentoonstelling sluit prima aan. De tentoonstelling ‘Gelukkige vrouwen’ gaat over reclameaffiches uit de jaren ’50 en ’60. De meeste reclame was gericht op huisvrouwen. Zij kochten immers producten, zoals schoonmaakmiddelen, make-up en mode. De vrouw vervulde daarom een belangrijke rol in de reclame. In de jaren '50, de jaren van de wederopbouw, werd de vrouw aangesproken op haar rol van nijvere huisvrouw en moeder. Moccona beeldde haar in 1959 uit als de eenvoudig geklede, winkelende vrouw met het potje oploskoffie in de hand. De jonge vrouw ziet wel wat in het uit Amerika overgekomen nieuwe product in het glazen potje. Zij durft wel. De oudere dame kijkt nieuwsgierig over haar schouder en twijfelt.
Bij een kopje Senseo bedachten Corien & ik dat onze kleindochters later met evenveel weemoed naar een tentoonstelling zullen kijken over de huishoudelijke apparaten en producten uit onze tijd. Het huisvrouwschap is allang geen fulltime ideaal meer en de man niet per definitie de kostwinner. Hoe zouden de rolpratonen zijn als onze kleindochters er op terug kunnen kijken.



Geen opmerkingen: