vrijdag 5 december 2003


Zwart wit


Corien en het konijnDelft – Toen Nienke hier enige weken geleden bij ons logeerde, bezochten we de kinderboerderij. We arriveerden juist op voerdertijd. Als echte stadsmensen wisten wij niet wat voor effect dat op de dieren heeft. We gooiden enthousiast het hek open en stapten de wei binnen. De schapen en geiten dachten kennelijk dat wij de emmers met brokjes bij ons hadden en vlogen op ons af. Dat deden ze volgens onze oudste kleindochter veel te uitbundig. We stonden dus weer rap aan de veilige kant van het hek. Nienke vertrouwde het daarna niet meer. Ze ging veilig achter haar opa of oma staan zodra de dieren wat te dicht in de buurt kwamen. Oma nam een konijn op schoot en liet zien hoe lief en aaibaar de diertjes zijn. Ze kon Nienke niet vermurwen.
”Leuk hé, zo’n zwart-wit konijn”probeerde ik
”Kleurt helemaal bij m’n jas,” zei oma.
Nienke knikte. Ze vond het fijn dat oma het zo leuk vond, maar bleef toch maar dicht bij opa.





Geen opmerkingen: