"Nee, …. niet oom Piet!"

In memoriam.

Helmond – Vrijdagavond 16 mei om half zes werd ik opgeschrikt door het schokkende telefoontje van mijn broer Frans. Oom Piet is overleden! Verongelukt op de fiets! Dat bestaat niet want oom Piet zit nog zo vol leven! Oom Piet hóórt bij het leven, bij tante Frouk, bij zijn kinderen, bij zijn kleinkinderen. En bij ons! Als je 83 jaar bent en nog zo vitaal en optimistisch en vol verwondering in het leven staat heb je er recht op om minstens 100 te worden. Ondanks zijn respectabele leeftijd was toch niemand voorbereid op zo’n abrupt einde. Dat kan niet want je gaat dood aan ouderdomskwalen en niet omdat je 20 kilometer per dag fietst. Ik heb de kinderen gebeld om dit vreselijke nieuws door te geven. Ook zij waren geschokt, ontsteld en langzaam kwamen de verhalen met herinneringen.
“M’n eerste stripboek kreeg ik van hem..,” zei Guido. Ja, dat is zo. Wat lang geleden is dat alweer. Enkele reacties van de jongelui: ”Oom Piet is in staat om een goede band met je op te bouwen ook al zie je hem maar één keer per jaar.”……..”Nee, niet oom Piet…zo’n lieve man!”……”Zo erg voor Tante Frouk!”…….. “Ik kon er vannacht niet van slapen”,….. “Ik droomde van hem”……”Hij onthield alles en wist na een jaar nog alles van ons”…..”Weet je nog, toen in Madurodam, hij nam de trap nog met twee treden tegelijk.”…….. “Je kon zo fijn met hem praten”….
En ga zo maar door. Ik was verbaasd maar ook ontroerd door deze reacties van de jongelui. Als je op zo’n hoge leeftijd, jonge mensen met zoveel bewondering en emoties over je kunt laten praten, dan heb je denk ik goed geleefd. Dan heb je het goed gedaan, dan ben je iemand geweest. Zelf vond ik het altijd fijn om met hem over vroeger en het gezin waar hij uit komt te praten. Ik kreeg zo ook meer over mijn eigen ouders te horen en begreep daardoor steeds meer over het milieu en de geloofscultuur waaruit zij voortkwamen. Oom Piet zal ik echt missen, want ik hield van hem. Net zoals ik van Tante Frouk houd en ik hoop dat we haar nog heel lang zullen kunnen blijven ontmoeten.

Een bijdrage van Nellie

---