Het Nut & Hope & Glory
Kingston upon Thames - Elk jaar zingen duizenden Britten aan het eind van de “Last Night of the Proms” het bekende gezang van Elgar: “Land of Hope and Glory”. Mijn goede vriend George vertrouwde mij ooit toe dat hij het als zijn “tweede volkslied” beschouwde. Ik geloof hem graag als ik zijn landgenoten al zwaaiend met de nationale vlag het lied hoor en zie brullen. Ik vond het altijd al een nogal achterhaald triomflied. Maar goed de Britten hebben wat met traditie en het verleden, dus het zij hen vergeven. Daar denkt men bij de onderwijzersvakbond NUT anders over. Voor de scholierenversie van de Proms is het lied dan ook herschreven. Het zijn de aanslagen in de VS die de onderwijzersvakbond op deze gedachten bracht. De nieuwe tekst is volgens de mensen van NUT minder patriottisch en imperialistisch.

Originele tekst:
Mother of the Free
How shall we extol thee,
Who are born of thee?
Wider and still wider
Shall thy bounds be set;
God who made thee mighty,
Make thee mightier yet!


Aangepaste tekst:
Unite us all as one,
Let our sound be mighty,
Sung by Everyone,
Deeper still and deeper
Shall our bounds be set,
Bring our world together,
Make us closer yet.

Ik hoop dat George deze versie nooit zal horen. Want als ze dit doen met zijn tweede volkslied, want zal er dan gebeuren met het enige echte volkslied. Daarin zingen ze nog steeds uit volle borst over het “verpletteren van de rebellious Scots” en het “uiteenslaan van onze vijanden”. En wat als we onze eigen volkslied kritisch tegen het licht houden……………………!