Kijken met je vingers

Delft – Kijken doe je met je ogen en niet met je handen. Dat leerde ik van mijn moeder en mijn kinderen weer van hun moeder en ook mijn kleinkinderen kennen de uitdrukking inmiddels. Het is dus niet zo vreemd dat de meeste mensen die in DOK, de bibliotheek van Delft, oog in oog komen te staan met de Microsoft Surface een lichte aarzeling ondervinden. De computer ziet er uit als een tafel met een glazen blad. Je gaat er mee om zoals je ook met de iPhone werkt. Er is geen toets- of muisbediening. Alles gebeurt door aanraking. Toch is het geen touch-screen. Het is een vision-systeem. Onderliggende camera’s registreren wat er op het tafelblad gebeurt. Daarom herkent de Surface meerdere contactpunten tegelijk en niet slechts van één vinger. Je kunt dus zelfs met meerdere gebruikers verschillende items tegelijk aanraken. Je kunt digitale objecten ‘fysiek’ draaien, vergroten, verkleinen en over de tafel schuiven. In de bibliotheek gaat het om entertainment. Het apparaat herkent jouw bibliotheekpas en haalt zo de informatie van de eigenaar op. Zo kun je foto’s van je straat rechtstreeks uit het archief ophalen en bekijken. Maar er kan natuurlijk veel meer mee. Als de boeken worden voorzien van een chip, stel ik me zo voor dat de Surface wanneer je boek daarop legt, informatie verstrekt over de auteur, diens biografie en een recensie van het boek. Ik zie ook commerciële mogelijkheden. Zet zo’n tafel in de supermarkt. De klant legt een artikel er op en de tafel geeft informatie over land van herkomst en allerlei andere informatie die niet meer op de verpakking past. Je kunt ook winnende codes en andere prijsvragen aan de verpakking toevoegen.