De tijd nemen voor koffie

Limpley Stoke – Thee is de nationale drank van Engeland en thee drinken de nationale bezigheid van het koninkrijk aan de zee. Toch telt het land al erg veel coffee bars en het aantal groeit elk jaar. Corien & ik verwelkomden deze ontwikkeling met plezier. In de jaren en zeventig en tachtig kreeg je ook in een restaurant een kopje oploskoffie. Geen van onze Engelse vrienden en kennissen bezat in die jaren een koffiezetapparaat. Nu groeit het aantal koffiedrinkers gestadig en zitten er meerdere coffee bars in de ‘highstreet’ van elke stad of dorpje. De grootste zijn Costa Coffee, Starbucks, Coffee Republic en Caffè Nero. Vooral in Londen zijn ze op bijna iedere hoek van de straat te vinden. Er ontstaat zelf zoiets als een ‘Coffee Culture’. Coffee Bars zijn nu de plekken voor jongeren. Ze nemen veel gevallen de plaats van de traditionele pub over. De pub wordt steeds meer het trefpunt van de oudere Brit. Het is overigens niet de eerste keer dat de koffiehuizen zo populair zijn in Groot-Brittannië. In de zeventiende eeuw was het koffiehuis ook een populair trefpunt. Het eerste koffiehuis werd in 1652 in Londen geopend door een medewerker van de Levant Company. Dat was een handelshuis dat vooral zaken deed met het Ottomaanse rijk (nu Turkije). De werknemers van de Levant Company maakten kennis met de koffie en de koffieboon – die noemden ze toen overigens the 'Mahometan berry' – tijdens hun reizen naar het Ottomaanse rijk. De smaak en het idee sloegen aan en spoedig waren er alleen in Londen meer dan 2000 koffiehuizen. Dat is één voor elke 300 inwoners. Die verhouding gaat nu (nog) niet op. Wij dronken gistermiddag ons kopje koffie in een coffee bar van Costa in het centrum van Trowbridge. We zaten gezellig voor het raam. Het hout in de open haard knetterde en verspreidde een gezellige warmte in de zaak. Voor koffie moet je de tijd nemen. En dat deden wij terwijl we keken naar de mensen die met volle boodschappentassen op weg waren naar huis.