Delft – Het boek van 2009 voor mij is De terugkeer van de dansleraar. Het boek is in het Nederlands verschenen in 2005, maar ik ontdekte het – en daarmee ook de Zweedse schrijver Henning Mankell - vorig jaar pas. Mankell is een maand ouder dan ik en schrijver van literaire romans, misdaadromans, jeugdliteratuur en toneelstukken. Tot vorig jaar had ik nog niet van hem gehoord. Toch worden zijn boeken in meer dan dertig landen uitgegeven. In ons land is hij vooral bekend door de Wallander-serie: een reeks over de eigenwijze inspecteur Kurt Wallander uit Ystad. Met De terugkeer van de dansleraar introduceert Mankell een nieuwe hoofdpersoon: de 37-jarige inspecteur Stefan Lindman. Kort nadat die te horen kreeg dat hij geopereerd moest worden aan een kankergezwel in zijn tong, bereikt hem het bericht dat zijn oud-collega Herbert Molin is vermoord. De moord vond plaats op diens afgelegen boerderij in het Noord-Zweedse Härjedalen. In de boerderij vindt de politie bloederige sporen op de vloer. Het zijn de basispassen van de tango. Het boekt telt 500 pagina’s en heeft me van pagina 1 tot 500 geboeid. Het verveelt geen enkel moment. Nooit verslapt het verhaal. Elk element doet ertoe en voegt iets toe aan het verhaal. Ik vind het meer dan een goed geconstrueerde detective met een onderhoudend en geloofwaardig plot. Het boek nam me ook nog eens mee in de angsten van een man bij wie kanker is geconstateerd. Een man die zich geconfronteerd ziet met zijn eigen sterfelijkheid en de onzekerheid die dat met zich meebrengt. Het is een boek om heimwee naar te krijgen als je het uit hebt. Gelukkig heb ik door dit boek de schrijver Mankell ontdekt en ben aan zijn overig oeuvre begonnen. Een bijdrage van Corien |
Room with a view in New York
4 maanden geleden
Geen opmerkingen:
Een reactie posten