Niet in het midden Rochester – De ochtendkrant behoort tot het Engelse ontbijt. Op reis in Engeland ontzeg ik mij nooit een goed ontbijt en een verse Times. Ook vorige week genoot ik in het milde zonnetje aan de ontbijttafel van deze vaste ingrediënten van een verblijf in dit land. Het ontbijt was voortreffelijk. Zelfs Corien vergat haar gebruikelijke muesli en genoot met mij van de goudgeroosterde boterhammetjes en de donkerbruine marmelade. De krant was minder. De eerste vijf pagina’s gingen uitsluitend over de oorlog en de rest van de krant was bijna uitsluitend gevuld met sport. Manchester United verloor van Real Madrid en de Britse soldaten patrouilleerden door de Irakese straten. Ziedaar het Britse nieuws. Ook op de tv was de oorlog niet van het scherm te vegen. Alles kwam een paar keer per dag terug. Slechts één man ben ik Engeland in de loop van de week op het scherm kwijtgeraakt. Het is Mohammed Saeed al-Sahaf, de Irakese minister van informatie. Hij studeerde ooit journalistiek en brak een loopbaan als leraar Engels af om de politiek in te gaan. Journalisten willen de waarheid aan het licht brengen en een leraar Engels is dol op de mooie Engels taal. Het optreden van de minister van informatie toonde haarscherp aan, waarom hij in beide beroepen faalde. Hier is een citaat uit een van zijn tv-optredens: ”....They started throwing booby traps on the Iraqi villages and townships. Do you know what are the booby traps? Pens and pencils. Booby traps. They started throwing pencils but they are booby traps” – “The authority of the civil defense ... issued a warning to the civilian population not to pick up any of those pencils because they are booby traps.” Dan schiet de minister plotseling iets in gedachte en hij zegt even later: “I am not talking about the American people and the British people... I am talking about those mercenaries. ... They have started throwing those pencils, but they are not pencils, they are booby traps to kill the children.” Het nieuws was thuis al niet beter. Ik zie bij thuiskomst dat Jan Peter en Wouter uit elkaar zijn. Ook in de verhalen daarover is het moeilijk om de waarheid te vinden. Een ding is duidelijk. Hij ligt dit keer niet in het midden.