Papieren klaproos als symbool Londen – Het Britse equivalent van onze dodenherdenking is 'remembrance Sunday'. De Britse natie neemt op 11 november ’s morgens om elf uur twee minuten stilte in acht. De overige plechtigheden vinden plaats op de zondag die daar het dichtst bij in de buurt ligt. De eerste herdenkingsdag vond plaats op 11 november 1919 een jaar na de wapenstilstand die een einde maakte aan de Eerste Wereldoorlog. In deze tijd van het jaar gaat geen Brit de straat op zonder een ‘poppy’ op zijn revers. Bovendien spelden tegenwoordig ook steeds meer vrouwen dit papieren klaproosje op. De traditie van de klaprozen stamt van kort na de Eerste Wereldoorlog. Het vindt zijn oorsprong in het gedicht ‘In Flanders Fields’ dat de arts John McCrae schreef over de klaprozen in de Vlaamse loopgraven. De bloemen groeiden in en rond de Belgische loopgraven en herinneren aan het leed en verlies dat toen op de velden van Vlaanderen is geleden. De ‘poppy’ dient nu ook als symbool voor de dankbaarheid die niet-militairen voelen voor mannen en vrouwen die wél in naam van de Britse koningin de wapenen opnemen. Het jaarlijks 'poppy appeal' is een inzamelingsactie voor veteranen en hun weduwen. Zonder de financiële steun van deze jaarlijkse actie zouden veel veteranen en hun weduwen het niet redden. De papieren klaproosjes worden gemaakt in een speciale fabriek vlakbij Londen, waar 70 procent van het personeel een arbeidshandicap heeft. Aanvankelijk maakten gehandicapte veteranen – lid van de in 1922 op gerichte invalidenbond – de 'poppy's'. Vorig jaar werden er bijna vier miljoen verkocht. De poppy- inzameling bracht vorige jaar ruim 36 miljoen euro op. Men hoopt dit jaar 38 miljoen euro op te halen. Geld dat volgens de campagneleiders hard nodig is voor o.a. de aanschaf van trapliften, huisbezoeken aan eenzame ouderen en pensioenbijdrages. Met name soldaten uit recente oorlogen, zoals in de Falklands, Bosnië of Afghanistan hebben volgens het veteranenlegioen extra aandacht nodig.