dinsdag 13 november 2007

Bericht uit Nicaragua


Barrie – We zijn alweer anderhalve week thuis. Tijd voor een berichtje van ons over onze reis naar Nicaragua. We hebben een fantastische trip gehad, veel gezien, meegemaakt, en beleeft.

Hier staan we samen in de tuin van het tehuis waar we overnachten, echt tropisch van natuur.

Onze groepsleider woonde zo'n 25 jaar in Nicaragua als een zendeling van de Presbyteriaanse kerk van Canada. Hij sprak vloeiend Spaans en had alle contacten die nodig waren om van alles voor onze groep te organiseren. Hij begeleidde ook andere groepen. Het was voor ons een goede manier om het land en de bevolking te leren kennen. De meeste morgens werkten we allemaal op verschillende projecten, zoals een jeugdgebouw van de YMCA, een schoolontwikkelingsproject op een markt waar ze proberen de kinderen die daar samen met hun ouders zijn te helpen om onderwijs te geven, Corrie ging met anderen naar een bejaardentehuis om daar te helpen, weer anderen gingen naar een medische kliniek (we hadden daarvoor ook medicijnen mee genomen), ook werd een school bezocht waar misbruikte kinderen hulp krijgen.

 Corrie met ontbijt in Grenada.

Onze hele groep is twee keer op pad geweest om andere ontwikkelingsprojecten te bekijken. De ene was nogal een eind (100 km) buiten de stad. We hadden $10.000 ingezameld voor microleningen. Daar werden kalveren voor gekocht om boeren die te arm zijn om die zelf te kopen te helpen op gang te komen met een veestapel. De bedoeling is dat ze die vet mesten en na een jaar weer verkopen. Een gedeelte gebruiken ze dan om hun lening af te betalen en de rest kunnen ze zelf gebruiken om andere kalven te kopen. De lening kan dan weer aan iemand anders worden gegeven. Het wordt bestuurd door de YMCA en een locale coöperatie. Het andere project was een aanplanting tussen de koffie planten om schaduw te geven. Deze bomen groeien boven de koffie uit en na ongeveer vijf jaar beginnen die ook noten te leveren. Het zijn macademian noten, misschien kennen jullie die wel. De bomen hebben dezelfde naam. Voor zover ik weet komen die noten nu uit Hawaï. Het lijkt een heel goed idee en het geeft de boeren een aanvullend inkomen naast de koffie. De koffieprijs schommelt namelijk erg op de wereldmarkt.

 Corrie wacht samen met twee andere vrouwen ’s morgens op ons busje.

We zijn op een zondag ook met z'n allen naar een kerk geweest die nog in aanbouw was. Ook dat was een heel eind buiten de stad. We werden heel gastvrij ontvangen met welkomstliederen en toespraken. Alles voor in het Engels vertaald. Het was een hele fijne dienst. Onze dominee hield ook een korte toespraak. Na de dienst kregen we zelfs coca-cola aangeboden. Hoe ze dat daar hadden gekregen en voor betaald is ons een raadsel. Na de kerkdienst zijn we het dorp rondgelopen om met de mensen kennis te maken en te zien hoe ze daar leven. De kerk is een gebouw op zes palen met een golfplaten dak. Ze hebben inmiddels al blokken gemaakt om een een goed gebouw neer te zetten. Diverse mensen uit onze groep hebben al toegezegd volgend jaar wel mee te willen helpen met de bouw daarvan. Wij blijven dromen.

 Deze vulkaanis nog wel actief, maar heeft sinds 1772 geen uitbarsting gegeven. Geen lava, maar alleen as en rook.

De laatste paar dagen zijn we in Grenada op vakantie geweest, vandaar stuurde ik eerder een berichtje. Op de foto’s bij dit berichtje zie je o.a. ons samen in de tuin van het huis waar we overnachten. Er is ook een foto van een vulkaan. Die is nog wel actief, maar geeft geen lava meer, slechts as en rook.

Een bijdrage van Warrie

Geen opmerkingen: