Zeeuwse babbelaars Middelburg – Saskia & Sander genieten deze week in het Zeeuwse Renesse met hun kinderen van een week vakantie. Afgelopen zondag ontmoetten Corien & ik hen in Middelburg. De kleinkinderen wisten niet dat wij zouden komen en waren dan ook aangenaam verrast om hun Delftse oma en opa zomaar voor de Abdij te zien wandelen. We brachten met de hele club een feestelijk bezoekje aan het Zeeuws Museum dat in de Abdij is gevestigd. Elk jaar nodigt dit museum jonge modeontwerpers uit nieuw werk te maken dat geïnspireerd is op de streekdracht collectie. Dit jaar is de modeacademie in Rotterdam aan de beurt. Samen met de meisjes beoordeelden we de getoonde kleding. We zagen dat de modestudenten heel goed hebben gekeken naar de streekdracht waaruit ze hun inspiratie moesten putten. De meisjes wisten wel wat ze mooi vonden. Ze wilden het best wel combineren met hun eigen moderne outfit. Maar er was natuurlijk nog veel meer te zien dan kleding. Het Zeeuws Museum is bekend als de plek waar een mooie collectie wandtapijten is te zien. Op de grote vierhonderd jaar oude tapijten zijn de zeeslagen tijdens het beleg van Zierikzee te zien. Zulke grote afbeeldingen lenen zich natuurlijk voor een mooi verhaal. En niet alleen van Zeeuwse babbelaars. Ook opa wil er best over vertellen. Schepen, vlaggen, kanonnen, potvissen, er was veel te zien op de grote wanden. We hebben natuurlijk ook even gekeken naar het zeldzame luministische, maar ook omstreden schilderij van Jan Toorop: Gebed voor de maaltijd. Als het aan de Amerikaanse bankier Walter Eberstadt ligt, hangt het niet lang meer in de abdij van Middelburg. De nazi’s namen het eind jaren dertig van de vorige eeuw in beslag. Het was toen eigendom van het joodse echtpaar Ernst en Gertrud Flersheim. Eberstadt is hun erfgenaam. Het Zeeuws Museum heeft de claim, die volgens Nederlands recht is verjaard, voorgelegd aan de onafhankelijke restitutiecommissie voor die voor dit soort kwesties is benoemd.