Haring, wittebrood & hutspot Leiden – Op de derde dag van oktober eten we haring en wittebrood, gaan we naar de taptoe en de optocht, slenteren over de kermis en genieten van mooi weer. Tenminste als je in Leiden woont. Trouwens ook de naar elders vertrokken Leidenaars eten tenminste een bordje hutspot. Vorig jaar was ik er nog, dit jaar had ik andere dringende afspraken en moest dus verstek laten gaan. Maar volgend jaar zal ik er zeker weer zijn. Want tradities zijn mooi en moeten in ere worden gehouden. Een van die tradities is de spectaculaire optocht. Martien & Nella waren wel present. Zij zagen de dit jaar 1,2 kilometer lange optocht aan zich voorbij trekken. Martien vertelde: “Het thema van de optocht was dit jaar 7. Dat vertaalde zich in bijvoorbeeld de 7 dagen van de week met wasdag, marktdag enz. We zagen ook zeven sneeuwwitjes en één dwerg voorbijkomen. Maar ook veel voorstellingen waar ik de link met het getal zeven niet kon leggen. Dat kon echter de pret niet drukken”. Dat gold voor de meeste mensen langs de kant van de weg. Ik hoorde van een oud-collega dat het er soms heel levensecht uitzag. De monsters, kruitdampen en de zeven hoofdzonden werden door de acteurs zo overtuigend uitgebeeld dat sommige kinderen in huilen uitbarsten. Ik begrijp de interesse voor de optocht, de kermis en de taptoe heel goed. Ik vind het wel jammer dat bij de taptoe nu geen fakkels meer worden meegevoerd. Er is wel een lint van licht, maar dat allemaal kunstlicht. Ik verbaas me ook over het feit dat er ook nog steeds mensen zijn die op 3 oktober in alle vroegte op de traditionele kranslegging en koraalzang in het Van der Werfpark afkomen. Het zijn er zoveel dat het park bijna te klein wordt. De 3 oktober tradities leven dus nog heel erg. Die koraalzang is overigens één van de zaken die ik me uit mijn jeugd nog heel goed herinner. Wij stonden er met moeder,oma en tante Jo en zongen uit volle borst mee. Naar de uitdeling van haring en wittebrood gingen wij slechts een enkele keer. Ik denk dat mijn moeder de wachtrijen te lang vond. Zij kocht haring en wittebrood gewoon in de winkel, want we aten het natuurlijk wel. In ons gezin – net als overigens in vele andere Leidse huishoudens - waren er nog twee traditionele lekkernijen op die dag: witte druiven en paling. Die lekkernijen haalden wij op de warenmarkt. Door ons kinderen steevast aangeduid als de ‘vreetmarkt’. Want iedereen liep daar te smikkelen en smullen. Volgend jaar lopen Corien & ik daar ook weer.