Dorstige poes Helmond – Zowel Saskia & Sander als Saskia & Bob hebben een poes. Zelf hebben wij nooit een kat in huis gehad. Wel hebben we ooit tien dagen een hondje gehad. Hij luisterde naar de naam Bobby. Het diertje moest echter verhuizen omdat al snel bleek dat wij geen huisdierenmensen zijn. De enige ‘huisdieren’ die langere tijd in ons gezin woonden, waren konijnen. Die zaten in hokken in de tuin. Het waren dus meer ‘tuindieren’ dan ‘huisdieren’. We zijn dus pas aan huisdieren gewend geraakt toen de kinderen een poes in huis namen. Nina, de poes van Saskia & Sander, wil nog wel eens op schoot kruipen of tegen je aanliggen met haar pootjes om je nek. Nanette, de poes van Saskia & Bob, is veel onafhankelijker. Ze trippelt met omhoog geheven hoofd door de kamer. Je mag je wel met haar bemoeien, maar dan alleen om de achterdeur naar de tuin te openen. Aaien of op schoot kruipen is er bij niet bij. Tenminste niet bij mij. Als ze langsloopt, kijkt ze niet eens naar je. “Dit is mijn huis. Jij logeert hier maar”, zie ik haar denken. Toch hebben wij wel iets gemeenschappelijk. Ik ben een dorstig mens en drink per dag een groot aantal koppen thee en koffie. Wellicht zelfs wel te veel. Nanette is een dorstige poes. Zij drinkt graag vers water. Natuurlijk staat er water voor haar klaar bij haar voedsel, maar madam prefereert het koel en vers uit de kraan. Daarvoor springt ze op de aanrecht en drinkt uit de kraan. Zoals ik al zei, Nanette is een onafhankelijke poes.