Appeltje eitje

Veldhoven – Saskia bakt voor verjaardagen en andere feestelijke hoogtijdagen vaak een appeltaart. Een zelfgemaakte appeltaart is toch altijd nog het lekkerste. Het is een traktatie waarvan de kinderen later kunnen zeggen: “Zoals mijn moeder ze maakte, zo heb ik ze nergens meer geproefd”. Ik heb dat met kroketten. Zoals mijn moeder ze maakte, heb ik ze later nooit meer geproefd. Als je die smaak van vroeger wilt bewaren, zit er maar een ding op. Je moet het geheim van je moeder leren. Zorg dat de recepten van moeder op dochter of zoon overgaan. Het recept van de appeltaart van Saskia zal niet worden vergeten. Het is aan de eeuwigheid ontfutseld. Niet alleen dochters Nienke, Dieuwertje en Emma, maar ook zoon Abel, zijn vaak in de keuken te vinden. Daar worden ze spelenderwijs op de hoogte gebracht van de keukengeheimen van hun mama en papa. Want ook Sander is vaak in de keuken te vinden. Afgelopen zondag werd ik weer getrakteerd op een heerlijk stuk appelgebak. Het baksel was dit keer door Dieuwertje samen met Emma en Abel gemaakt. Terwijl ik in de kamer zat te genieten van mijn koffie met het ovenvers appelgebak was Dieuwertje in de keuken al weer bezig met de volgende appeltaart. Een groot gezin, waar ook veel mensen binnen vallen, heeft aan één appeltaart natuurlijk niet genoeg voor een weekend. Zelf bij twee appeltaarten stopt de productie niet altijd. Je kunt er onverwachts binnenvallen en toch zomaar genieten van een heerlijk stuk appelgebak. Dat wordt steeds makkelijker nu ook de kinderen hun hand niet meer omdraaien voor de vervaardiging van appelgebak. Een appeltaart bakken is voor de kleinkinderen uit Veldhoven echt “appeltje eitje”.