zondag 5 oktober 2008

Henk & Benthe zijn jarig


Aan de wandel in NuenenHelmond – Vandaag wordt onze kleindochter Benthe zeven jaar. Deze zondag wordt Henk uit Nuenen 72 jaar. Henk viert deze dag met zijn vrouw, twee kinderen en vier kleinkinderen. Wie Henk is en wat hij verder doet of heeft gedaan, weet ik niet. Wat ik van hem weet, komt door Benthe. Corien & ik wandelden zaterdag met Benthe, Sietske en Karsten door het geboortedorp van Vincent van Gogh. We hadden juist geluncht en gingen nu likkend aan een ‘loopijsje’ op weg naar de auto. Op de stoep voor het klooster kwamen we de ons tot dan toe nog onbekende Henk en zijn vrouw tegen. Benthe kende hem ook niet, maar sprak hem daar toch aan. Ze wees op de kleuren in haar ijsje en vertelde Henk geheel ongevraagd welke kleur zij prefereerde.
“Rood is het lekkerste”, legde zij hem uit.
“Dat is aardbeien”, veronderstelde de bejaarde man.
Benthe knikte en zei daarop: “Morgen ben ik jarig”.
“Gefeliciteerd”, zei de man lachend, “Ik ben morgen ook jarig”
“Ik word zeven”, voegde Benthe eraan toe.
“Ik word tweeënzeventig”, antwoordde de man haar vrolijk. Hij stak zijn hand uit terwijl hij sprak en schudde hij Benthe de hand. Tegelijk zeiden ze: “Gefeliciteerd” en barstten dan in lachen uit. De man richtte zich vervolgens tot mij en stelde zich voor. Hij vertelde trotst dat hij twee kinderen en vier kleinkinderen heeft. Ze zijn iets ouder. Zijn oudste kleinkind is 12 jaar. Ik vertelde hem dat ook ik twee kinderen heb. Net als Henk een jongen en een meisje. Na een korte aarzeling, vertelde ik hem dat ik echter zeven kleinkinderen heb.
Henk knikte bewonderend. “Heb je ze een boekje gegeven met instructies”, lachte hij hartelijk.
“Nee”, gaf ik toe, “Ik denk dat ze het uit mijn boekenkast hebben gepikt”.
Henk lachte opnieuw. “Zelf ben ik nooit verder gekomen dat het eerste hoofdstuk”, gaf ik ruiterlijk toe.
“Daarom heb jij er maar twee”, lachte Henk.
Als onze wegen even verder moeten scheiden, wensen wij Henk en zijn vrouw een leuke verjaardag . Als Benthe hem niet had aangesproken, hadden we nooit iets over Henk geweten en hij niets over ons.

Geen opmerkingen: